Κυκλοφόρησε το τεύχος Νοεμβρίου του NEWPOSTER

Κατεβάστε ΕΔΩ δωρεάν το NEWPOSTER

Η Longaccess είναι μία ελληνική startup εταιρεία που ασχολείται με τη μακροχρόνια φύλαξη αρχείων στο διαδίκτυο. Αρχεία, όπως φωτογραφίες και βίντεο που τράβηξαν, για παράδειγμα, οι γονείς τα παιδιά τους, για να βρουν τα παιδιά, όταν πλέον θα έχουν μεγαλώσει, το υλικό αυτό και να θυμηθούν τα παιδικά τους χρόνια.

Ο Παναγιώτης Βρυώνης μίλησε στο NP για τη Longaccess, την ασφάλεια των cloud υπηρεσιών, αλλά και για το όραμά του για την εταιρεία που δημιούργησε.

Τι είναι και τι κάνει η Longaccess;

Η Longaccess είναι μία υπηρεσία μακροχρόνιας φύλαξης αρχείων στο Internet.

Αν και όλοι μας, πλέον, δημιουργούμε καθημερινά μεγάλο όγκο δεδομένων όπως φωτογραφίες και βίντεο, υπάρχουν κάποια από αυτά που έχουν ιδιαίτερη αξία για τον καθένα. Μπορεί να είναι οι πρώτες φωτογραφίες του παιδιού του, η εργασία από το πανεπιστήμιο, το βίντεο του γάμου ή ακόμη και νομικά έγγραφα. Η Longaccess είναι σχεδιασμένη για να φυλάξει τα αρχεία αυτά ασφαλή για δεκαετίες και να επιτρέπει σε όποιον ή όποιους έχουν το «κλειδί» να μπορούν να τα ανακτήσουν.

Πώς προέκυψε η ιδέα για τη δημιουργία της Long Access;

Μου αρέσει να λέω ότι την ιδέα μου την έδωσε η κόρη μου, που είναι τώρα τριών ετών. Όταν γεννήθηκε, κάναμε κι εμείς ό,τι κάνουν όλοι οι γονείς πλέον: αρχίσαμε να βγάζουμε με μανία βίντεο και φωτογραφίες. Αυτό είναι υλικό που σκέφτεσαι ότι θα βλέπεις μετά από χρόνια, που θα ήθελες ως γονιός να βρουν τα παιδιά σου όταν θα έχουν μεγαλώσει αρκετά για να τα ενδιαφέρουν τέτοια πράγματα. Δηλαδή, σε 20, 30 χρόνια…

Αν και ήμουν πάντα μανιακός με την αποθήκευση των δεδομένων μου και κάνω backup με χίλιους δύο τρόπους, αυτό που έχω μάθει μετά από 30 χρόνια χρήσης υπολογιστών είναι ότι, τελικά, τα αρχεία κάπου χάνονται. 

Χάνονται από ατυχήματα και φυσικές καταστροφές: μη φανταστείς τυφώνες και πλημμύρες, αρκεί να ξεχάσεις το DVD κοντά στο παράθυρο μία ζεστή καλοκαιρινή μέρα ή να πέσει νερό στην κούτα που είχε το δίσκο με το backup κατά τη μετακόμιση.

Χάνονται από λάθη: ποιος δεν έχει σβήσει ή γράψει πάνω κάποια αρχεία που χρειαζόταν κατά λάθος ή γιατί νόμιζε ότι τα έχει αντιγράψει και αλλού; Παύουν να είναι προσβάσιμα λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας: τις δισκέτες που είχα φυλάξει πριν από 10 χρόνια, δεν έχω πλέον υπολογιστή που να μπορεί να τις διαβάσει και σιγά-σιγά αυτό έχει αρχίσει να συμβαίνει και με τα CD και τα DVD.

Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους κινδύνους. Και, τελικά, αν σκεφτεί κανείς τι θα περάσουν τα αρχεία του, οι πιθανότητες να επιβιώσουν για δεκαετίες είναι μικρές.

Ξεκίνησα, λοιπόν, τη Longaccess για να λύσω το δικό μου πρόβλημα: Να αποθηκεύσω τις πρώτες φωτογραφίες της κόρης μου με έναν τρόπο που θα της επέτρεπε να τις βρει όταν θα μεγαλώσει.

Ποιες «κατηγορίες ανθρώπων» πιστεύεις ότι αξίζει να χρησιμοποιήσουν τη Longaccess για την αποθήκευση των ψηφιακών δεδομένων τους για πολλά χρόνια;

Θεωρώ ότι όσο αυξάνονται οι δραστηριότητες που αφήνουν ένα ψηφιακό ίχνος, είτε αυτό είναι οι φωτογραφίες του παιδιού μας είτε η ηλεκτρονική αλληλογραφία για επαγγελματικούς λόγους είτε τα στοιχεία του λογιστηρίου, ο κύκλος των ανθρώπων που θα βρίσκουν χρήσιμη τη Longaccess θα διευρύνεται. Για αρχή, εμείς έχουμε κυρίως επικεντρωθεί στην προσωπική και οικογενειακή χρήση – και λέω οικογενειακή, διότι η αλήθεια είναι ότι όταν κάνεις παιδιά, το να προβλέπεις για το μέλλον έχει αρχίσει και γίνεται πιο συνηθισμένο.

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την ασφάλεια των cloud υπηρεσιών. Πώς εξασφαλίζει η Longaccess την ασφάλεια των δεδομένων που θα ανεβάσουν στην υπηρεσία οι χρήστες;

Το θέμα της ασφάλειας ήταν από τα κεντρικά θέματα που μας απασχόλησαν όταν σχεδιάζαμε την υπηρεσία, αφού και εδώ, ο χρόνος λειτουργεί εναντίον μας: μέσα σε ένα διάστημα δεκαετιών, το ανθρώπινο λάθος κάποια στιγμή θα συμβεί, η νομοθεσία μπορεί να αλλάξει, η τεχνολογία μπορεί να αλλάξει με τρόπους που δεν τους έχουμε προβλέψει.

Γι’ αυτόν το λόγο ακολουθούμε μία διαδικασία που μπορεί να χαρακτηριστεί ίσως και υπερβολική: τα αρχεία κρυπτογραφούνται στο δίσκο του χρήστη με ένα «κλειδί» που δημιουργείται τυχαία και μετά ανεβαίνουν στους servers μας. Με αυτό τον τρόπο ούτε hackers ούτε κυβερνήσεις ούτε ακόμη κι εμείς, δεν μπορούν να τα διαβάσουν. Ο μόνος τρόπος να διαβαστούν είναι το «κλειδί» που έχει στην κατοχή του ο χρήστης. Το κλειδί αυτό, αν και ο χρήστης μπορεί να το αποθηκεύσει ψηφιακά, εμείς προτείνουμε να το τυπώσει και να το φυλάξει – ιδανικά, να δώσει και ένα δεύτερο αντίτυπο σ’ ένα πρόσωπο της εμπιστοσύνης του.

Η χρήση του χαρτιού μπορεί να μοιάζει λίγο πρωτόγονη, αλλά θυμίζω ότι προσπαθούμε να προβλέψουμε αλλαγές που θα φέρει η τεχνολογία τα επόμενα 30 χρόνια: Μία ακολουθία αριθμών και γραμμάτων, όσο και να έχει αλλάξει η τεχνολογία, όλοι μας θα μπορούμε να τη διαβάσουμε από ένα χαρτί. 

Έχετε προσελκύσει ήδη χρηματοδότηση από το Jeremie Openfund II. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να συναντήσετε τους επενδυτές και να τους πείσετε να επενδύσουν στη Longaccess;

Στην Ελλάδα, πιθανότατα κι αλλού, υπάρχει η εντύπωση ότι το βασικό πρόβλημα για να πείσει κάποιος τους πιθανούς επενδυτές είναι να τους πείσει για την ιδέα. Η ιδέα έχει βέβαια τη σημασία της, αλλά οι επενδυτές δεν είναι κριτές σε καλλιστεία ιδεών. Τους ενδιαφέρει να τους πείσεις ότι μπορείς να την υλοποιήσεις, ότι μπορείς να την πουλήσεις σε πραγματικούς πελάτες, ότι μπορείς να αντιμετωπίσεις τον ανταγωνισμό που θα έρθει από μικρούς και μεγάλους ανταγωνιστές και ότι, μετά από κάποια χρόνια, η επένδυση που κάνουν σήμερα έχει καλές πιθανότητες να αποδώσει πολλαπλάσια χρήματα. Και ότι, τελικά, τους συμφέρει περισσότερο να επενδύσουν στη δική σου πρόταση από τις προηγούμενες και τις επόμενες που έχουν στη λίστα τους.

Όλα αυτά έπρεπε να ξεπεράσουμε κι εμείς, όπως και κάθε άλλο startup που αναζητά χρηματοδότηση. Δεν ήταν εύκολο, δεν ήταν όμως και τρομερά δύσκολο. Όσο καλύτερες και πειστικότερες απαντήσεις έχει κάποιος στα παραπάνω ερωτήματα όταν πλησιάζει ένα VC, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να αντλήσει χρήματα.

Πόσο άτομα απασχολούνται στη Longaccess και ποιος ο ρόλος του καθενός;

Αυτήν τη στιγμή είμαστε πέντε και ο στόχος μας είναι να γίνουμε δέκα μέσα στους επόμενους μήνες. Ο Κώστας Κουκόπουλος και ο Νίκος Ρούσος είναι οι βασικοί μας developers, μαζί ξεκινήσαμε την εταιρεία. Ο Φοίβος Αυγερινός, ο designer μας, εντάχθηκε στην ομάδα λίγο αργότερα. Ο Φάνης Τόκας, developer κι αυτός, έχει αναλάβει το development του Windows client και είναι το πιο πρόσφατο μέλος της ομάδας. Και εγώ που κάνω οτιδήποτε δεν εμπίπτει σε software development ή design.

Πώς επιλέχθηκε η φάλαινα για το λογότυπο της Longaccess;

Το λογότυπό μας είναι εμπνευσμένο από τη λεγόμενη bowhead whale. Είναι μία φάλαινα που ζει μέχρι και 200 χρόνια.

Υπάρχει και μία ενδιαφέρουσα ιστορία γύρω από αυτό. Μέχρι πρόσφατα, οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι οι συγκεκριμένες φάλαινες ζουν πολύ λιγότερο, 60 με 70 χρόνια. Μέχρι που στη δεκαετία του ’90 παρατήρησαν ότι κάποιες από αυτές είχαν σφηνωμένες στο σώμα τους μύτες από καμάκια από το 19ο αιώνα. Οι επιστήμονες πλέον συμφωνούν ότι οι φάλαινες αυτού του είδους ζουν μέχρι και δύο αιώνες.

Ποιο είναι το όραμά σου για τη Longaccess;

Αυτήν τη στιγμή έχουμε περίπου 1.500 χρήστες από όλο τον κόσμο. Στόχος μας είναι η Longaccess να γίνει μέσα σε κάποια χρόνια ο πλέον διαδεδομένος τρόπο φύλαξης αρχείων για μεγάλα χρονικά διαστήματα από ιδιώτες. Να θεωρούμαστε κάτι σαν «θυρίδα σε ελβετική τράπεζα» για τα σημαντικά τους αρχεία.

Πέρα από την οικονομική επιτυχία και την ευρωστία της εταιρείας, ονειρεύομαι να διαβάσω κάπου μετά από 20 ή 30 χρόνια ότι κάποιος βρήκε τις πρώτες του φωτογραφίες γιατί οι γονείς του τις είχαν αποθηκεύσει στη Longaccess.

Πώς βλέπεις τους Έλληνες developers; Ποιες ελληνικές εφαρμογές και υπηρεσίες έχεις ξεχωρίσει;

Συχνά ακούω ότι «υπάρχουν χιλιάδες ικανοί  Έλληνες developers». Δεν βλέπω τόσο ρόδινη την κατάσταση. Η γνώμη μου είναι πως πολλοί έμπειροι developers έχουν εγκλωβιστεί για χρόνια σε ένα κόσμο Enterprise software και τους είναι πολύ δύσκολο να αξιοποιήσουν την εμπειρία τους στο χώρο των startups. Ξέρουν να χρησιμοποιούν γλώσσες προγραμματισμού και frameworks που δεν έχουν θέση σε startups, αλλά δεν γνωρίζουν, π.χ., Python, Objective C, Ruby, Javascript.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν υπάρχουν και πολλοί ικανοί developers με τα skills που χρειάζονται οι startup στα πρώτα τους βήματα. Ελπίζω ότι καθώς θα μεγαλώνει ο κλάδος, θα βλέπουμε όλο και περισσότερους.

Ένας άλλος τομέας στον οποίο δεν νομίζω ότι υπάρχει επαρκές δυναμικό είναι αυτό που ονομάζω full stack marketers: άνθρωποι που να γνωρίζουν και το χώρο της επικοινωνίας και του marketing, αλλά να έχουν και hands on experience για το πώς θα στήσουν μόνοι τους μία καμπάνια Google ή Facebook ads, πώς θα την μετρήσουν, τι πρέπει να ζητήσουν από τους developers να κάνουν για να τη μετρήσουν αποτελεσματικά κ.λπ.

Για το καθένα από αυτά, υπάρχουν πολλοί και ικανοί, αλλά η startup, ειδικά στα πρώτα της βήματα, δεν είναι διαφημιστική στην οποία ο υπεύθυνος για τη στρατηγική θα δώσει σε άλλον να κάνει το media plan και σε άλλον τα κείμενα.

Όσον αφορά τις ελληνικές εφαρμογές και υπηρεσίες που έχω ξεχωρίσει, υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες εφαρμογές και υπηρεσίες από ελληνικά startups. Αυτά που χρησιμοποιώ καθημερινά, που τα έχω πλέον ανάγκη, είναι τα Taxibeat, Workable και AthensBook.

SITE: https://www.longaccess.com/

FACEBOOK: https://www.facebook.com/longaccess

TWITTER: https://twitter.com/long_access