Στην Ελλάδα κουνιόμασταν ανέκαθεν… Παιδί ήμουν και θυμάμαι την γιαγιά μου την ώρα που έπινε τον απογευματινό καφέ να κοιτάζει το κρεμαστό καντήλι στο εικονοστάσι και να λέει «πάλι σεισμό έκανε»… Η είδηση δεν ήταν ο σεισμός. Ήταν το «πάλι». Τότε, όμως, υπήρχε στο σαλόνι του σπιτιού ασπρόμαυρη τηλεόραση, που όσο κουνιότανε το καντήλι, μετέδιδε τους «Χαμένους στο διάστημα». Κάποια στιγμή σταματούσε και το καντήλι να κουνιέται και το αγαπημένο μου επεισόδιο, εγώ πήγαινα για διάβασμα (λέμε τώρα) και η γιαγιά συντόνιζε με την κολλητή της -που ήταν σύζυγος διευθυντού τραπέζης- την επόμενη σύναξη για μπριτζ.
Το 2014 πριν συγκρουστούμε με τη χαρά ή με το δράμα ή με το τίποτα, έχουν προλάβει όλοι οι ειδικοί να εξευτελίζονται στα «παράθυρα» ακυρώνοντας οι μεν τους δε με λύσσα.
Μετά τον πρόσφατο σεισμό: Κάποιοι από μας κουνήθηκαν και τρόμαξαν, κάποιοι πάθανε υστερία (αυτοί δεν περιμένουν τον σεισμό για να την πάθουν και κατσαρίδα να δουν να περπατάει πάνω στο ταπέτο τους την ίδια αντίδραση θα έχουν), κάποιοι γύρισαν πλευρό και κοιμήθηκαν, κάποιοι το έμαθαν την επόμενη.
Και με το που δεν έχουν ανοίξει βλέφαρο ούτε οι «πρωινοί», έχουν πιάσει δουλειά οι σεισμολόγοι. Το θέμα; «Τι είχες Γιάννη μου, τι είχα πάντα». Ο Βαρώτσος να υποστηρίζει ότι είχε προβλέψει από τον Αύγουστο τον σεισμό, οι της «άλλης σχολής» να καθησυχάζουν τον κόσμο και να επιμένουν ότι η δραστηριότητα εκτονώνεται. Υπάρχουν και οι Τσελέντης, Παπαζάχος και Τσιάπας οι οποίοι υποστηρίζουν ότι μπορεί ο σεισμός να χτυπήσει ξανά πιο δυνατά, πιο δυνατά. Ο Ηλίας Τσιάπας, μάλιστα, ορίζει και ως ημερομηνία την 23η Νοεμβρίου, μια μέρα μετά τις νέες ανακοινώσεις για την Αμφίπολη. Αλλά για να μην βιαστούμε να κρεμάσουμε τις μπάλες στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο, προειδοποιεί ότι και η 6η Δεκεμβρίου είναι ύποπτη για σεισμό… Με άλλα λόγια οι «προγνώσεις» των ειδικών σεισμολόγων μοιάζει σαν ν’ ακούς αντιπαράθεση Βέλτσου και Ράμφου με παρέμβαση Χριστιανόπουλου πάνω στο θέμα του «γεωλογικού» χρόνου.
Επόμενη αγαπημένη κατηγορία ειδικών, εκείνοι που με εξαιρετική σαφήνεια μας ενημερώνουν για το τι συμβαίνει ή για το τι δεν συμβαίνει στον λόφο Καστά. Είναι αρχαιολόγοι, γενετιστές, ανθρωπολόγοι, παλαιπανθρωπολόγοι, (που δεν έχω καταλάβει την διαφορά, αλλά σημασία έχει ο «τίτλος» κάτω από την εικόνα) που συγκλίνουν τόσο στα συμπεράσματα για το ταφικό μνημείο, όσο ο Τραβόλτα με την Σωτηρία Μπέλου. Είναι τόση αδυσώπητη η αντιπαράθεση, που αντί να μας συναρπάσει η ομορφιά της μιας Σφίγγας, της δεύτερης Σφίγγας, του Λιονταριού, της μιας Καρυάτιδας, της δεύτερης Καρυάτιδας, του εκπληκτικού ψηφιδωτού με τα υπέροχα χρώματα, μας έχουν πείσει σχεδόν ότι αν δεν βρεθεί τα χαλινάρι του Βουκεφάλα, η Αμφίπολη θα είναι απλά μια σαλοτραπεζαρία retro…
Συνεχίζω, με την κατηγορία των ειδικών περί των οικονομικών. Με τα δέκα Ph.D και τα βαριά βιογραφικά. Αποκορύφωμα, η συνάντηση Παπούλια – Χαρδούβελη. Ακόμη και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην συνάντηση που είχανε είπε στον Γκίκα «χαίρομαι που ήρθατε για να μάθω τι πραγματικά συμβαίνει με τις διαπραγματεύσεις, γιατί είμαι μπερδεμένος με αυτά που ακούγονται και το τι είναι πραγματικά αλήθεια ή ψέμα.» Αυτό το «μπερδεμένος» σαν ξίφος στην καρδιά με βρήκε… Αν είστε εσείς μπερδεμένος κύριε Πρόεδρε, εμείς είμαστε σε απόγνωση.
Γιατί τα μόνα είδη που μπορούμε να εξάγουμε, τελικά, είναι ρίγανη, κρόκο Κοζάνης και «ειδικούς κάθε τύπου». Αν και η ανάπτυξη είναι εδώ (λέμε και καμιά… εξυπνάδα να περνάει η ώρα).
