Μπορεί να έχει πουλήσει περισσότερα από δέκα εκατομμύρια άλμπουμ και οι εμφανίσεις της να είναι sold out πριν καλά καλά ανακοινωθούν οι ημερομηνίες, όμως η Βανέσα Μέι είχε άλλο καημό: ήθελε να γίνει σκιέρ και μάλιστα πρωταθλήτρια. Το ‘φερε από δω, το ‘φερε από κει, τα κατάφερε στο τέλος να γίνει δεκτή τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι. Το όνειρό της να γλιστρήσει στη πίστα, ενώ όλος ο κόσμος θα έχει στραμμένο το βλέμμα του επάνω σε εκείνη και στις συναγωνίστριές της, έγινε πραγματικότητα, έστω και στην κάπως ώριμη ηλικία των 35 ετών. Και τώρα, μήνες μετά από την –απογοητευτική, είναι η αλήθεια- εμφάνισή της στους Αγώνες, η Διεθνής Ομοσπονδία Σκι αποφάσισε ότι η συμμετοχή της επιτεύχθηκε με ανορθόδοξα μέσα –στημένους αγώνες το λέμε- και της απαγόρευσε να αγωνίζεται τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Σίγα το ψώνιο, θα σπεύσετε να πείτε, ιδιαίτερα εσείς που δεν έχετε εντρυφήσει στις λεπτομέρειες της ζωής της σταρ. Διότι περί σταρ πρόκειται, και μάλιστα πρώτης κατηγορίας, την οποία συγκρίνουν εναλλάξ με τον Παγκανίνι –έχει γεννηθεί την επέτειο των γενεθλίων του- και τον Μικ Τζάγκερ, λόγω της ζωηρότητας που επιδεικνύει στη σκηνή και του σεξαπίλ που εκπέμπει.
Όμως, η ζωή της Βανέσα Μέι μόνο εύκολη δεν υπήρξε. Η μουσικότητά της, η ομορφιά της και η ασυναγώνιστη σκηνική παρουσία της είχαν ως αποτέλεσμα να ανοίξουν την όρεξη της Κινέζας μητέρας της –θυμάστε το εγχειρίδιο ανατροφής παιδιών της Κινέζας Έιμι Τσούα «Battle Hymn of the Tiger Mother» που προκάλεσε τσουνάμι αντιδράσεων στις ΗΠΑ;- η οποία αποφάσισε να αξιοποιήσει τα ταλέντα της κόρης της στο έπακρο. Την έστρωσε λοιπόν στη μελέτη και στις πρόβες και της απαγόρευσε κάθε άλλη δραστηριότητα και δη φυσική δραστηριότητα. Φοβόταν, βλέπετε, πως αν έσπαγε κανένα χέρι, η προοπτική της μεγάλης καριέρας θα εξατμίζονταν.
Η μητέρα της άτυχης Βανέσας ένα δίκιο το ‘χε. Δεν αφήνεις τόσα λεφτά να γλιστρήσουν μέσα από τα χέρια σου αμαχητί. Ανέλαβε λοιπόν ρόλο μάνατζερ της κόρης της και, με αυτή για βιτρίνα, θησαύρισε. Έως ότου έσκασε το κανόνι. To 2000 η κόρη απέλυσε τη μητέρα και έκτοτε δεν αντάλλαξαν λέξη –τόσο αγαθά αισθήματα έτρεφαν η μία για την άλλη.
Από το 2000 και μετά βιολονίστρια επιδόθηκε σε έναν πραγματικό αγώνα δρόμου για να κάνει όλα εκείνα που της ήταν απαγορευμένα. Με πρώτο και καλύτερο, το σκι. Ίδρωσε στις πίστες η τριαντάχρονη δεξιοτέχνης του βιολιού για να μπορέσει να πάρει μέρος στους Αγώνες.
Γι’ αυτό μην είστε σκληροί μαζί της. Τι κι αν έκανε μερικά κολπάκια για να παρουσιάσει τις επιδόσεις με τρόπο που να τις κάνει πιο δελεαστικές στους κριτές; Κανείς δεν έπαθε τίποτα από τις ραδιουργίες της και επιπλέον –να το συνυπολογίσετε παρακαλώ- μια πρωταθλήτρια του βιολιού και της σκηνής δεν συμβιβάζεται εύκολα με την αποτυχία.
Συγχωρέστε την λοιπόν.