Ο Καρλ Τζεράσι, ο Αυστριακός χημικός που κατέκτησε την αθανασία παρασκευάζοντας το πρώτο αντισυλληπτικό χάπι, είναι 91 ετών. Όμως, αντίθετα από τους περισσότερους συνομήλικους του που προβλέπουν μόνο καταστροφές για το μέλλον, ο Τζεράσι οραματίζεται έναν πλανήτη μέσα στην τρελή χαρά. Κι ας είναι αυτό αιτία, η εφεύρεσή του να καταλήξει διά παντός στο χρονοντούλαπο.
Γιατί μέσα στην τρελή χαρά; Διότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του διαπρεπούς επιστήμονα, τα επόμενα χρόνια θα σημαδευτούν από συγκλονιστικές αλλαγές σε επίπεδο τρόπου ζωής: Τα αντισυλληπτικά θα αχρηστευτούν, οι εκτρώσεις θα καταργηθούν –όχι διά νόμου αλλά εξ’ ανάγκης- και τα ανεπιθύμητα παιδιά θα ανήκουν στο παρελθόν. Κι όλα αυτά για το εξής απλό λόγο: Το σεξ θα είναι πλέον μια καθαρά ψυχαγωγική δραστηριότητα και τα παιδιά θα συλλαμβάνονται με την βοήθεια της επιστήμης όποτε και αν θέλουμε.
Οι κοσμογονικές αυτές αλλαγές θα συμβούν σταδιακά, κυρίως για να διευκολύνουν την πρόσβαση των γυναικών στα ανώτερα εργασιακά αξιώματα και, δευτερευόντως, για να εξασφαλίσουν την καλή υγεία των παιδιών που θα γεννιούνται. Οι γυναίκες θα παραδίδουν τα ωάρια τους έγκαιρα, όταν βρίσκονται στο peak της αναπαραγωγικής τους ικανότητας∙ το αυτό, στο μέτρο του δυνατού και της βιολογίας, θα πράττουν και οι άνδρες. Ακολούθως θα υποβάλλονται όλοι σε στείρωση και θα είναι τοιουτοτρόπως ελεύθεροι να γλεντήσουν τη ζωή τους στη δουλειά και στο κρεβάτι – «work hard, play hard» που λένε οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι.
Όταν, μετά από χρόνια επέλθει η σχετική κόπωση –τα επαγγελματικά όνειρα έχουν είτε επιτευχθεί, είτε διαψευσθεί ολοσχερώς και ο σομιές του κρεβατιού τρίζει επικινδύνως-, τα ωάρια και τα σπερματοζωάρια θα ανασύρονται από τη βαθεία ψύξη για να κάνουν τη δουλειά για την οποία δημιουργήθηκαν εξ’ αρχής. Αν στην πορεία τη ζωής το κορίτσι συνάντησε το αγόρι και έγιναν ζευγάρι, το σετάκι είναι έτοιμο –υπό τον όρο ότι η ένωση εγκρίνεται από την επιστήμη. Αν το κορίτσι έμεινε μόνο, τότε μπορεί να διαλέξει ανάμεσα σε μια εξαιρετικά πλούσια κολεξιόν σπερματοζωαρίων –από ξανθούς κι από μελαχρινούς, από Άριους κι από μελαμψούς, από αστροφυσικούς κι από μπασκετμπολίστες.
Για το ζήτημα της ουσιώδους διαφοράς του ανθρώπου από τα ζώα, υπάρχουν διάφορες απόψεις: Η μία είναι ότι για όλα φταίει ο ανθρώπινος αντίχειρας που μας επέτρεψε να συλλέγουμε και να επεξεργαζόμαστε την τροφή μας, η δεύτερη είναι ότι μας ξεχωρίζει η προσευχή, η τρίτη –και επικρατέστερη στο προσεχές μέλλον- θα είναι ότι η αναπαραγωγή και το σεξ είναι απολύτως ανεξάρτητες δραστηριότητες. Ο άνθρωπος, αντί να είναι υποδουλωμένος στη βιολογία του, θα μπορεί να κάνει σεξ κατά βούληση, χωρίς συνέπειες για το παρόν και το μέλλον του.
Το οποίον είναι, κατ’ αρχήν, εξαιρετικό. Περιέχει όμως και ένα σημείο κινδύνου. Οι trend setters ή opinion makers ή πνευματικοί και πολιτικοί ηγέτες του κόσμου, αυτοί που διαμορφώνουν τα κριτήρια της υπεροχής, κοινωνικής και αισθητικής, θα έχουν με αυτό τον τρόπο την δυνατότητα να επηρεάσουν ακόμα και το γενετικό προφίλ της επόμενης γενιάς -γιατί μια γυναίκα να θέλει να αποκτήσει ένα κοντό μελαμψό αγοράκι, απόσταγμα γενεών που δούλευαν στα χωράφια, όταν μπορεί να αποκτήσει έναν βόρειο θεό; Και ο κόσμος θα γίνεται ξανθός ή μελαχρινός όπως σήμερα φοριέται το μαύρο ή το καμηλό.
