Ανακλαστικά και ευαισθησία επέδειξε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, στην υπόθεση του υφυπουργού Γιώργου Στύλιου, αποδεικνύοντας πως, όταν η πολιτική βούληση υπάρχει στα αλήθεια, δεν παθαίνει αγκυλώσεις, αλλά είναι γρήγορη και δραστική σαν δηλητήριο κόμπρας! Η φράση προς την Λιάνα Κανέλλη του υφυπουργού, ο οποίος θυμήθηκε την βίαιη επίθεση του βουλευτή της Χρυσής Αυγής σε τηλεοπτική απευθείας σύνδεση στην βουλευτίνα του ΚΚΕ και δημοσιογράφο, «Ακούστε εδώ, κυρία Κανέλλη (σ.σ: κατά το «άκου δω, κυρά μου»). Εσείς θέλετε Κασιδιάρη», προκάλεσε αν μη τι άλλο αποστροφή στους υπόλοιπους βουλευτές, στις γυναίκες, στους αντι-φασίστες και προφανέστατα στον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας!

Η συζήτηση εκτός ορίων, που οδήγησε στην συγκεκριμένη αποστροφή του λόγου, έγινε κατά τη διάρκεια ερώτησης την οποία είχε καταθέσει προς το υπουργείο Παιδείας η κυρία Κανέλλη που αφορούσε στα προγράμματα σίτισης στα σχολεία. Στην Ολομέλεια, για να απαντήσει στη βουλευτή του ΚΚΕ, βρέθηκε ο υφυπουργός Παιδείας Γιώργος Στύλιος, ο οποίος αναφέρθηκε στα προγράμματα που ήδη τρέχουν από το υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Όταν η κυρία Κανέλλη πήρε τον λόγο, απευθυνόμενη στον υφυπουργό, τού είπε ότι ο τρόπος που της απαντά «θυμίζει την Αντουανέτα» και ότι δεν την ενδιαφέρει να ακούσει κάτι παραπάνω και θα αποχωρήσει. Στη δευτερολογία του ο κύριος Στύλιος έσπευσε να πει ότι εκείνος μεγάλωσε σε χωριό και ότι έχει περάσει δύσκολα και όχι εύκολα όπως η κυρία Κανέλλη, κάτι το οποίο εξόργισε τη βουλευτή του ΚΚΕ που άρχισε να φωνάζει από κάτω «ντροπή» και να λέει ότι δεν θέλει να ακούσει κάτι παραπάνω και ότι θα αποχωρήσει. Απ’ ό,τι καταλάβαμε, η Αθήνα από το Ψυχικό και προς τον βορρά δεν δικαιούται να έχει ευαισθησίες στον πολιτικό της λόγο και όσοι εντάσσονται στο ΚΚΕ θα πρέπει τα παιδικά χρόνια τους να είναι σαν του Όλιβερ Τουίστ του Ντίκενς, ή σαν του ήρωα του «Χωρίς Οικογένεια» του Έκτορος Μαλό! Επίσης οι πολιτικοί που παίρνουν τον λόγο στην Βουλή πρέπει να είναι από χωριό έως κωμόπολη, ενώ απορρίπτονται από το δικαίωμα επιχειρηματολογίας οι μεγάλες πόλεις και ιδιαίτερα όσοι είναι από Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και Ηράκλειο (επίσης εξαιρούνται οι γεννημένοι στην ομογένεια της Μελβούρνης και στην Αστόρια κι ακόμα πιο πολύ)!

Ας σεβαστούμε (κάπως) το τι συμβολίζει ο κάθε εκλεγμένος αντιπρόσωπός μας κι ας μη πούμε την άποψη μας ως γυναίκες ως πολίτισσες που εκφραζόμαστε και υπερασπιζόμαστε την κοινοβουλευτική δημοκρατία και τον διάλογο, αλλά και ως μητέρες που τα παιδιά τους πάνε στο δημόσιο σχολείο για το πώς μεταφράζεται το «εσείς θέλετε Κασιδιάρη» σε μισογυνισμό, ανδρικό σωβινισμό, πολιτισμό, μορφωτικό επίπεδο, διάλογο και εκφρασμένη διαφωνία που προάγει τη δημοκρατία, πάντα. Ας σταθούμε, χειροκροτώντας, στο ότι ο πρωθυπουργός ζήτησε αστραπιαία την παραίτηση του υφυπουργού, που δεν ήταν κίνηση αυτονόητη, όσο κι αν την χαρακτήρισε έτσι η Λιάνα Κανέλλη.

Αξιοσημείωτη για τη λειτουργία του κοινοβουλίου μας είναι και η στάση του κυρίου Γιάννη Δριβελέγκα που εκτελούσε χρέη προεδρεύοντος, ο οποίος, αφού προσπάθησε να ανακόψει την λεκτική φόρα του κυρίου Στύλιου λέγοντας «τι είναι αυτά που λέτε κύριε υφυπουργέ;», τόνισε ότι ο υφυπουργός «είναι άπειρος». Δηλαδή, αν ήταν έμπειρος, θα μπορούσε κάλλιστα να πιστεύει πως χρειάζονται γροθιές και σφαλιάρες  σε όποια βουλευτίνα έχει αντίθετη άποψη, αλλά να μην το εκφράζει!

Και ενώ και ο πρόεδρος της Βουλής Ευάγγελος Μεϊμαράκης εξέφρασε τη λύπη του και τη συμπαράστασή του στη Λιάνα Κανέλλη, βρήκε ευκαιρία μέσα από τις φυλακές να παρέμβει ο περί ου ο λόγος βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης, και να εξαπολύσει σφοδρή επίθεση. «Όποιος τολμήσει να πει μια αυτονόητη αλήθεια για την αριστερά της Εκάλης, με τα πολλά λεφτά και το ύφος βαρύμαγκα, τον τρώει το μαύρο σκοτάδι», δήλωσε ο προφυλακισμένος βουλευτής και ακόμα πως «Δυστυχώς, η χώρα χάνεται, οι πολίτες πεθαίνουν από ανέχεια και το πολιτικό σύστημα ασχολείται με ‘Στύλιους’ και ‘Κανέλλους’, δηλαδή ασήμαντα πρόσωπα που φέρουν όμως ακέραια ευθύνη για την παρακμή της Ελλάδος». Διότι βέβαια, στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος, ακόμη και αν τον έφραξες στην σπηλιά που του αξίζει!