Είναι από παιδί ηθοποιός και αποδεκτή ως μεγάλων δυνατοτήτων ερμηνεύτρια. Γεννημένη σε εγγλέζικη  οικογένεια, όπου η Σκωτσέζα μητέρα εκτός από ηθοποιός είναι και βραβευμένη θεατρική συγγραφέας, θεώρησε αυτονόητη την υποκριτική της ύπαρξη, ακόμη και στο Χόλιγουντ, ακόμη και αν ήταν ίδια με την Νάταλι Πόρτμαν, που ήταν ίδια με την Γουινόνα Ράιντερ!

Παρά το ότι ήρθε σαν κλώνος των προηγούμενων στα μεγάλα κινηματογραφικά πλατό, κατόρθωσε ακόμη και αυτό να το χρησιμοποιήσει σε όφελος της και να παίξει μαζί με την Πόρτμαν ως σχεδόν σωσίας της. Το αγαπημένο κορίτσι των κινηματογραφικών κριτικών, όμως, έχει ανησυχίες και τις διατρανώνει σε πείσμα των εποχών και αναλαμβάνοντας το κόστος… 

Η Κίρα Νάιτλι, στο Interview Magazine, διαμαρτύρεται για την επιβεβλημένη εικόνα του σώματος των γυναικών, φωτογραφίζεται γυμνόστηθη, χωρίς Photoshop και διαμαρτύρεται για την στρεβλή εικόνα που επιβάλλεται άκριτα.


 

«Έχω δει το σώμα μου να χειραγωγείται τόσο πολλές φορές και για τόσο διαφορετικούς λόγους, είτε με φωτογραφούν παπαράτσι είτε σε εικόνες για ταινίες», δηλώνει η μαχητική ηθοποιός, τονίζοντας πως «έτσι κι εγώ αποφάσισα να φωτογραφηθώ γυμνή ώστε να μην μπορείτε να μου τα μεγαλώνετε στο Photoshop». Μιλούσε για το στήθος της, που της το έχουν αισθητά μεγαλώσει στις αφίσες για την ταινία «Βασιλιάς Αρθούρος» το 2004, αλλά και φωτογραφήσεις μεγάλων περιοδικών που φιλοξενούσαν συνεντεύξεις της.

Η Νάιτλι είχε τόσο δυσφορήσει τότε, που έκανε τολμηρή φωτογράφιση για το εξώφυλλο θρυλικού Vanity Fair με τη Σκάρλετ Γιόχανσον και τον Τομ Φορντ δείχνοντας το πραγματικό μέγεθος του στήθους της. «Νομίζω ότι τα σώματα των γυναικών είναι ένα πραγματικό πεδίο μάχης», είπε στους Times και ακόμη αλλού δήλωσε πως «η κοινωνία μας είναι τόσο φωτογραφική, είναι τόσο δύσκολο πια να διακρίνεις ανάμεσα σε διαφορετικές σιλουέτες. Είναι μια δύσκολη ερώτηση πια: Πόση σάρκα χρειάζεται γυμνή; Λέγαμε ότι θα απελευθερωθούμε σεξουαλικά, αλλά στη συνέχεια η σεξουαλικότητα απελευθερώθηκε».

Ίσως όταν όλα αυτά ακούγονται απ το στόμα μιας σταρ, μια γυναίκας που είναι στο σύστημα, ένας παγκόσμιος διάλογος να παίρνει φωτιά, για το πώς το γυναίκειο σώμα εκλαμβάνεται ως αντικείμενο με την ανοχή όλων, ακόμη και των ιδίων των γυναικών, υποτιμώντας κάθε άλλη αξία τους…