Τραβήχτηκε το 1838 στο Παρίσι από τον Louis Daguerre. Μπορείτε να τον διακρίνετε στη φωτογραφία κάτω αριστερά, όπου αχνοφαίνεται να στέκεται στο ένα πόδι και να γυαλίζει τα παπούτσια του.
Ο ίδιος περηφανευόταν πως “κατάφερε να εγκλωβίσει το ίδιο το φως”. Και για την εποχή του, είχε χίλια δίκια να κοκορεύεται.
Ωστόσο, η σύγκριση με τα σημερινά μέσα είναι αναπόφευκτη και η διαφορά χαοτική. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο χρόνος έκθεσης της συγκεκριμένης φωτογραφίας ήταν περίπου εφτά ολόκληρα λεπτά! Γεγονός που εξηγεί την εξής παραδοξότητα: αν και ο δρόμος ήταν πολυσύχναστος εκείνη τη στιγμή, στη φωτογραφία δεν απεικονίζεται παρά ένα απόλυτα σεληνιακό σκηνικό. Οτιδήποτε κινούνταν, ήταν απλώς πολύ γρήγορο για να καταγραφεί στην φωτογραφική πλάκα.
Και έμεινε ο κύριος Daguerre να στέκει ακίνητος και να γυαλίζεται, καταγράφοντας εαυτόν στις πρώτες σελίδες της ιστορίας της φωτογραφικής τέχνης…
