Συμβολικό, ξεσυμβολικό τα media στροβιλίζονται γύρω από ιστορίες της κιλότας. Καινούργιο δεν το λες ως διαπίστωση, αλλά η συνέντευξη της πολύ όμορφης Δούκισσας Νομικού στο Πρώτο Θέμα, εγείρει το εμβληματικό θέμα της κιλότας. Η Δούκισσα, λοιπόν, ένα πολύ όμορφο και γλυκό κοριτσάκι με αγγελουδένια διάθεση, παρουσιάζει σαν κρινάκι κανονικό, το σόου της φούρλας, της ρούμπας, του τάγκο και του βαλς -που ως γνωστό γενιές ελλήνων ανάμεσα στον φραπέ και την μπάλα, ανάμεσα στην «ξερή», στις «πόρτες» και στην κοντσίνα, ψάχνανε αδυσώπητα την κυρά τους, για να ρίξουνε δυο στροφές ακούγοντας την μουσική από τα κύματα του Δουνάβεως του Στράους- έδωσε συνέντευξη με αφορμή την πρώτη εμφάνισή της.
-Έχεις χρησιμοποιήσει την εικόνα σου για να καταφέρεις κάτι στη δουλειά;
Σίγουρα στην αρχή, όταν κάποιος βλέπει μια νέα παρουσία, στέκεται στην εξωτερική εμφάνιση, αλλά νομίζω πως για να έχεις διάρκεια η ομορφιά δεν παίζει κανέναν ρόλο. Ίσα – ίσα που μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να μη βλέπουν το παρακάτω.
-Και μετά την πρεμιέρα του DWTS, πάντως, και πάλι την εμφάνισή σου συζητήσαμε λόγω του φορέματος.
Στο πλαίσιο της γενικότερης απελευθέρωσης, συμβαίνει και μια ενδυματολογική απελευθέρωση. Το ρούχο εμένα μου άρεσε πολύ. Ήξερα ότι θα συζητηθεί, αλλά το θεώρησα ωραία επιλογή για την πρεμιέρα.
-Σε ενόχλησε που την επομένη πολλοί δεν συζήτησαν αν ήσουν καλή ή όχι στην παρουσίαση, αλλά ασχολήθηκαν με το εάν φορούσες εσώρουχο;
Όχι, δεν με πείραξε καθόλου. Απλά δεν θα απαντήσω τι συνέβη στην πραγματικότητα, γιατί δεν θα ήθελα να περιορίσω τη φαντασία των θεατών. Ας την απελευθερώσουμε και αυτήν.
[fullimage]17276[/fullimage]
Δεν μας έφτανε η Αμφίπολη, όπου και εκεί οι κουβέντες έχουν επικεντρωθεί στο «τι να είναι από κάτω», έρχεται και το κοριτσάκι το γλυκό, το όμορφο, το καλοσυνάτο ν’ αρνείται πεισματικά ν’ απαντήσει στο εάν φορούσε κιλοτάκι. Γιατί το εσώρουχο της Δούκισσας, κιλότα δεν το λες… Αυτό το αγγελικό προσωπάκι, εκεί που περιμέναμε ν’ απαντήσει «αχ το ξέχασα» όπως απάντησε κάποτε μια άλλη «μορφή» τηλεοπτική που παρουσιάζε νυκτερινές ερωτικές εκπομπές, τελικά δεν απαντάει για να μην περιορίσει την φαντασία των θεατών προτείνοντας «ας την απελευθερώσουμε και αυτήν».
Δουκισσά μου, κοριτσάκι μου γλυκό, που σε βλέπω και μοιάζεις «μίσχος κρίνου» δεν προκύπτει από σένα να σε φαντασιώνονται να πρωταγωνιστείς στις «120 μέρες στα Σόδομα». Πάντως για να μην ταραχτείς ιδιαίτερα, αν γκουγκλάρεις και μάθεις για τις συγκεκριμένες μέρες, δεν «κόβω» με την εμπειρία που έχω, τον κόσμο να παλαβώνει την εβδομάδα που τρέχει με το αν φορούσες κυλοτάκι ή όχι .
Αν το φορούσε η Μπελούτσι το συγκεκριμένο φόρεμα, για να δώσω και παράδειγμα συγκεκριμένο, μια που μπορώ να «μπαίνω και στο μυαλό ενός άντρα», οι περισσότεροι θα είχαν τελειώσει πριν δούνε φόρεμα, από τα χείλη της μόνο (λέμε τώρα). Αλλά η Μπελούτσι και με ζιβάγκο και στρατιωτική καπαρντίνα να έβγαινε πάλι θα θέλανε να καούνε μαζί της στα καζάνια της κόλασης. Εσύ κοριτσάκι μου δεν είσαι έτσι και επειδή δεν είσαι έτσι ας προσέχουνε και οι στυλίστες να φοράς το φόρεμα και όχι να σε «φοράει». Ψιλά γράμματα θα μου πεις…
Η αλήθεια είναι ότι τηλεόραση και κιλότα έχουν κάτι σαν δεσμό «αίματος». Κορίτσια που αγαπήθηκαν πολύ και που αγαπιούνται ακόμη δημιούργησαν κατά καιρούς με την χαριτωμενιά μιας κίνησης που έμοιαζε επιπόλαια, συλλεκτικά βίντεο για το «Όλα». Η Ελένη Μενεγάκη, παράδειγμα το φέρνω, έχει τις συγκλονιστικότερες “απροσεξίες” που δεν απελευθερώνουν απλώς φαντασιώσεις αλλά χρόνια τώρα μπορεί και χιλιάδες μωρά στην Ελλάδα να γεννήθηκαν επειδή η Ελενίτσα χαλάρωνε το σταυροπόδι της.
Η συντριπτική πλειοψηφία των κοριτσιών της ψυχαγωγικής ζώνης, που όλες ήθελαν να μεταλλαχτούν σε «Ελενίτσες» είχαν πιστέψει στην δύναμη της κιλότας περισσότερο και από το Καποδίστρια στην δύναμη της πατάτας, γι’ αυτό άλλωστε και χρησιμοποιήθηκαν τόσα πολλά σκαμπό σε εκπομπές και όχι καρέκλες «σκηνοθέτη».
Πάντως ότι η τηλεόραση είναι γυναίκα και φυσικά έχει σχέση με το βρακί δεν το συζητώ. Μόνο που τα τελευταία χρόνια, έπεσε και η κρίση, η κιλότα της τηλεόρασης είναι με «καμένο το λάστιχο» τρύπια και ξεβαμμένη.
