Στην ταινία “Goodbye Lenin” η μητέρα του Αλεξάντερ πέφτει σε κώμα σε ένα νοσοκομείο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και ξυπνάει μήνες μετά την πτώση του τοίχους του Βερολίνου. Η προσπάθεια του γιου της να την προστατέψει από το σοκ της αλλαγής, τον οδηγεί σε καταστάσεις άλλοτε κωμικές, άλλοτε τραγικές.

Αν η μητέρα του Αλεξάντερ ήταν Ελληνίδα -η μητέρα κάποιου Αλέκου, φερ’ ειπείν- και ξυπνούσε σήμερα μετά από έναν βαθύ ύπνο τετραετίας, θα βίωνε αλλαγές πιο θεμελιώδεις από την κατάρρευση του υπαρκτού. Θα βίωνε την ενοχοποίηση και ηθική απαγόρευση λέξεων, συμπεριφορών και αντικειμένων, τόσο αναίτιες και δύσκολο να εξηγηθούν, που το σοκ θα ήταν μοιραίο.

Γιατί ο Αλεξάντερ κατάφερε να εξηγήσει στη μητέρα του, τελικά, πώς, γιατί και υπό ποιες συνθήκες όλα τα αγάλματα του Λένιν εξαφανίστηκαν από το ανατολικό Βερολίνο. Στη μητέρα του Αλέκου από την Καλλιθέα, με ποιον τρόπο να εξηγήσεις ότι, πλέον, η λέξη «υπάλληλος» θεωρείται συνώνυμη με τη λέξη «απατεώνας», η λέξη «διορισμός» υποκρύπτει μια ατιμωτική πράξη, η μάσκα οξυγόνου είναι επιθετικό όπλο και οι εκλογές καταστροφή;

Για καλό και για κακό, παραθέτουμε μια λίστα με λέξεις, συμπεριφορές και αντικείμενα που κάποτε ήταν αθώες πτυχές της καθημερινότητάς μας, ενώ σήμερα αποτελούν αδιάσειστα στοιχεία ενοχής για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου…

 


Άσυλο

Είτε αναφέρεται στο πανεπιστημιακό, είτε στο οικιακό, η λέξη «άσυλο» υποκρύπτει ροπή προς ακραίες ανατρεπτικές συμπεριφορές που στόχο έχουν τη διατάραξη της κοινής ειρήνης και του συλλογικού ύπνου της ελληνικής κοινωνίας. Συχνά αφορά και σε «ξένους» (λήμμα-παγίδα όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω) οι οποίοι το ζητούν με τη βοήθεια αμετανόητων νοσταλγών του χάους.
 

Υπάλληλος/Διορισμός

Η πρώτη λέξη αναφέρεται στον εγκληματία που υπέπεσε στο έγκλημα το οποίο περιγράφει η δεύτερη λέξη. Ο δράστης του συγκεκριμένου αδικήματος εκμεταλλευόμενος την τριακονταετή πανελλαδική αμνηστία, είτε αποταμίευε τη λεία της άνομης δράσης του είτε απρόσεκτα κατανάλωνε αγαθά, στερώντας τα από τους νομοταγείς πολίτες. 

 

Κόμματα

Πρόκειται για ομάδες ανθρώπων με κοινούς στόχους και γλωσσικές ιδιομορφίες, οι οποίοι -όταν δεν ψηφίζουν νομοσχέδια και ανώτατους άρχοντες- επιδίδονται σε πράξεις και ρητορικές εχθρικές προς πάσα κατεύθυνση στο εσωτερικό της χώρας.

 

Εκλογές

Το συνώνυμο του Αρμαγεδδώνα. Πρόκειται για την απευκταία διαδικασία που μοναδικό αποτέλεσμα έχει την εκροή υλικών αγαθών εκτός των συνόρων της χώρας, την πείνα και την ανέχεια του λαού, την εμφάνιση βαρβάρων εξωγήινων επί γης οι οποίοι κρατώντας γιαταγάνια και λέιζερ πάγου σκοτώνουν όποιον βρουν στο πέρασμά τους.


Σύνταγμα

Η λέξη αναφέρεται στην κεντρική πλατεία της χώρας, την πλατεία Συντάγματος. Οι συνειρμοί με τα έκτροπα που έχουν συμβεί στο συγκεκριμένο σημείο στο διάβα της δύσκολης για το Έθνος τετραετίας, προκαλούν αναγούλα στο στομάχι όποιου την εκστομίσει. Τα Σόδομα και τα Γόμορα έχουν, πια, το αντίστοιχό τους στη σύγχρονη ανθρώπινη ιστορία.


Διαδήλωση/Πορεία

Πρόκειται για παρεκκλιτική συμπεριφορά ανισόρροπων πολιτών, αρνητών της χρήσης τηλεοπτικού δέκτη, οι οποίοι τριγυρίζουν ασκόπως κατά ομάδες σε κεντρικές οδούς των πόλεων, βγάζοντας άναρθρες κραυγές. Στην κορύφωση του ομαδικού αυτού παραληρήματος, πέφτουν σε αστυνομικές ασπίδες και γκλομπς φωνάζοντας ακατάληπτες φράσεις χωρίς ειρμό.


Μάσκα οξυγόνου

Χρειάστηκε μια ολόκληρη τετραετία -αθάνατη ελληνική γραφειοκρατία- για να αποχαρακτηριστεί το συγκεκριμένο αντικείμενο από προστατευτικό μέσο και -επιτέλους- να βρει τη θέση του ανάμεσα στο πιο καταστροφικά επιθετικά όπλα.



Ξένος

ΠΡΟΣΟΧΗ! Πρόκειται για λέξη διφορούμενη που εκ φύσεως προσφέρει το τέλειο καμουφλάζ αθωότητας σε στυγνούς εγκληματίες.
Ξένος είναι και ένας ευγενής, κομψός, καλοντυμένος φιλέλληνας εκ κεντρικής Ευρώπης ο οποίος, κρατώντας χαρτοφύλακα, επισκέπτεται τακτικά τα ελληνικά υπουργεία προσφέροντας με αυταπάρνηση τη βοήθειά του στους φορείς της διακυβέρνησης. Ξένος, όμως, είναι και το βρώμικο, αναμαλλιασμένο, συχνά μισοπνιγμένο και πάντα μαυριδερό δίποδο το οποίο εκ των τουρκικών παραλίων εισέρχεται εντός πλοιαρίου με σκοπό να φτάσει τα ελληνικά παράλια και να καταλάβει μία από τις περιζήτητες -και για αυτό τόσο σπάνιες πλέον- θέσεις στα πολυτελή κέντρα διαβίωσης των ανθρώπων αυτών στην ενδοχώρα.