Η ιστορία που γράφεται από τους νικητές, είναι η ιστορία της νίκης ή της ήττας. Αναπόφευκτα, την ιστορία της διαδικασίας μέχρι την τελική έκβαση, καμία παρέμβαση δεν μπορεί να την διαστρεβλώσει.
Η ιστορία του ΕΑΜ είναι ακριβώς αυτό. Η διαδικασία μέχρι την τελική νίκη, η ομοψυχία και η γενναιότητα ενός λαού που έδωσε μάχη ενάντια στους κατακτητές και τους συνεργάτες τους. Και δεν «επιχείρησε να πάρει την εξουσία», όπως έγραψε στο twitter ο πολυγραφότατος πρώην υπουργός που πριν ασχοληθεί με την πολιτική δήλωνε ιστορικός.
Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο και η ιστορία του, όμως, παραμένουν καθαρό στη συνείδηση των απογόνων τους γιατί εκείνοι που το μισούν πέφτουν θύματα των κλισέ αντιφάσεών τους, που τέτοιες μέρες βγαίνουν στην επιφάνεια κάθε χρόνο: «Δεν ήταν μόνο οι κομμουνιστές στην αντίσταση, όλοι αντιστάθηκαν» από τη μία, και «ο εμφυλιοπολεμικός διχαστικός ύμνος του ΕΑΜ» από την άλλη.
Θυμίζουμε στον πρώην ιστορικό, νυν βουλευτή, ότι το ΕΑΜ ιδρύθηκε στην κατεχόμενη Αθήνα τον Σεπτέμβρη του 1941 και διαλύθηκε το 1946.
Παραδόξως, ως εμφυλιοπολεμική στην ιστορία του τόπου έχει καταγραφεί η τριετία 1946-1949.
Το πώς και γιατί διαλύθηκε το ΕΑΜ, το πώς και γιατί φτάσαμε στον εμφύλιο, το πώς και γιατί σκοτώθηκαν Έλληνες στην πλατεία Συντάγματος, το πώς και γιατί το να έχεις ρίξει έστω και μία τουφεκιά εναντίον της γερμανικής κατοχικής δύναμης ακόμη και σήμερα θεωρείται «πρόκληση»…
Είπαμε…
Η ιστορία της νίκης γράφεται από τους νικητές.
