Τελικά αν και κάνω την πολιτισμένη, φτάνω να πιστεύω ότι η μαύρη μαγεία είναι η αιτία που η εκπληκτική σύζυγος του Τζορτζ Κλούνεϊ ήρθε ως μια εργαζόμενη δικηγόρος στην χώρα μας -με στιλιστικές επιλογές που στην θέα τους η Έλλη Στάη θα χρειάστηκε ένα δεύτερο ποτήρι ουίσκι σε κρυστάλλινο ποτήρι- και κατορθώσαμε μετά απ’ όσα είδε και άκουσε να την γαργαλήσει το μέσα της για να μετατραπεί σε χούλιγκαν.

Το γεγονός ότι μια νιόπαντρη γυναίκα, «βαριά» αριστοκρατική, ψιλόλιγνη και καμωμένη από τον Θεό σε σημείο που να μοιάζει δευτεράντζα η Κέιτ Μίντλετον, για να διατηρήσει την εργασιακή της θέση πρέπει:

  1. Να φάει μαζί με τον υπουργό πολιτισμού κύριο Κώστα Τασούλα, ο οποίος έκρινε ότι έπρεπε να πιούν λευκό κρασί Traminer από το κτήμα Αβέρωφ, αφού πριν την «τσάκισε» την γυναίκα παρουσιάζοντάς της όλο το βιογραφικό του Ευάγγελου Αβέρωφ, καρτ ποστάλ του Μετσόβου αλλά και εικόνες από την gallery του κινητού του, του παιδικού δωματίου του Αβέρωφ από το σπίτι του στο Μέτσοβο… Αποτέλεσμα; Η διάσημη κυρία σε ένδειξη απόγνωσης από τον καταιγισμό πληροφοριών ζήτησε κόκκινο κρασί. Φανταστείτε την παραζάλη της γυναίκας που ακόμη και συμπεθέρα πολιτευτή της Νέας Δημοκρατίας ξέρει ότι το κόκκινο κρασί ταιριάζει με την γουρνοπούλα και όχι με ψάρια…
  2. Να δοκιμάζει τις γεύσεις του σεφ Λευτέρη Λαζάρου, υπό το βλέμμα της Όλγας Κεφαλογιάννη. Ωραίας επίσης, αλλά επειδή το στιλ της  Όλγας συζητιέται στην πλατεία του δικού μας του χωριού και όχι παραέξω, «λοκάρει» με το βλέμμα της την Αμάλ με το ύφος νούμερο 8 που κάθε γυναίκα από μας ξέρει ν’ αναγνωρίζει όταν δύο ωραίες συναντιούνται. Την σκανάρει από πάνω μέχρι κάτω και σκέφτεται ότι θα «σπάσει» νωρίτερα από εκείνη γιατί οι κολλητές της Όλγας της έστειλαν sms ότι την βρίσκουν «ξερακιανή» και «κρύα».
  3. Εκτός από την Όλγα Κεφαλογιάννη η οποία την «λοκάρει» χαμογελαστή, η Αμάλ στοχοποιείται και από την Σάσα Σταμάτη, η οποία Σάσα, ως σύμβολο γυναικείας αρμονίας, αποκαλύπτει ότι «αν κρίνω από την  μύτη της θα πρέπει να φοράει 40 νούμερο παπούτσι». Προφανώς η Σάσα Σταμάτη γνωρίζει ότι το ζεύγος Σκορδά-Λιάγκα έχοντας πάντα ως μεζούρα το μέγεθος της μύτης ως κριτήριο για το νούμερο παπουτσιού, φοράνε στα πόδια μίνι κανό.
     


 

Και επειδή κάποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι η κακοποίηση της νιόπαντρης κυρίας τελειώνει κάπου εδώ, γελασμένοι είστε. Από ρεπορτάζ του Mega μαθαίνουμε ότι ο υπουργός πολιτισμού προτείνει ν’ ανέβει η κυρία Κλούνεϊ στην Ακρόπολη. Αποκαμωμένη εκείνη από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα (μια δουλειά ήρθε να κάνει μαζί με δυο καψοσυνεργάτες της), απαντάει «πολύ θα ήθελα, αλλά έχω φέρει μόνο γόβες». Τι ήταν να το ακούσει ο υπουργός, προθυμοποιήθηκε όπως μας ενημέρωνε το μεγάλο κανάλι, να της πάρει παπούτσια. Το πώς δεν έστειλε άνθρωπο να ξυπολήσει τις καθαρίστριες που κάθονται έξω από το υπουργείο Οικονομικών, δέκα μέτρα πιο κάτω από την Μεγάλη Βρετανία, είναι γιατί δεν διαθέτει πρακτικό μυαλό.

Είναι από τις λίγες διάσημες άγνωστές μου που συμμερίστηκα τόσο. Με κάθε κίνδυνο να με πετροβολήσετε, αλλά θα το γράψω: Μήπως κύριε πρωθυπουργέ μου να κρατήσουμε την κοτρωνάρα μονόπετρο δαχτυλίδι που φορούσε η κυρία Κλούνεϊ και να τα βρούμε συμψηφιστικά με τα μάρμαρα; Τόσα χρόνια έχουν περάσει σε ξένη γειτονιά, μήπως είναι πιο ασφαλή σε κείνα τα λημέρια; Γιατί εδώ τα  νεύρα μας καλά δεν τα λες…
 

 

[Το λαγωνικό του Provocateur Ντίνος Ρητινιώτης, έστησε αυτί και τσούρνεψε τον διάλογο του διάσημου ζευγαριού, αμέσως μετά την επιστροφή της Αμάλ Αλαμουντίν στο Λονδίνο. ]
 

Χτυπάει το κουδούνι, ο Τζόρτζ μόλις έχει βγει από το μπάνιο και ανοίγει τη πόρτα φορώντας μόνο το μπουρνούζι του.
 
– Τζόρτζ Κλούνεϊ: Καλώς όρισες αγάπη μου! Μου έλειψες! Πώς πήγαν τα πράγματα στην Ελλάδα;
– Αμάλ Αλαμουντίν: Και μένα μου έλειψες, γατούλη! Μια χαρά πήγαν όλα! Παραπάνω από καλά, θα έλεγα. Να φανταστείς τις μέρες που έμεινα στην Αθήνα, ξεχάσανε τα μνημόνια, τη φτωχοποίηση, τις Αμφιπόλεις και τον Σεφερλή και ασχολιόντουσαν μονάχα με την πάρτη μου! Φιρμάρα, σου λέω, φιρμάρα!
– Κλούνεϊ: Καλά, ας μην σε παντρευόμουν και θα σου ΄λεγα εγώ… Γατάκι!
 
(Του σκάει φάπα)
 
– Αλαμουντίν: Σταμάτα επιτέλους! Σου’χω πει χίλιες φορές πως δεν μου αρέσει καθόλου αυτό το αστείο!
– Κλούνεϊ: Έλα μωρέ γλυκουλίνι, σε πειράζω! Έλα εδώ να σου δώσει μια αγκαλίτσα ο μελλοντικός πλανητάρχης!
 
(Τον πλησιάζει δήθεν πειραγμένη και ναζιάρικα πέφτει στην αγκαλιά του. Ο Τζορτζ τραβιέται απότομα)
 
– Κλούνεϊ: Αμάλ; Τι έκανες στην Ελλάδα;
– Αλαμουντίν: Πήγα να αναλάβω νομικά τη διεκδίκηση των Μαρμάρων του Παρθενώνα.
– Κλούνεϊ: Μη με τρολάρεις, Αμάλ! Μιλάω σοβαρά. Τι έκανες στην Αθήνα; Με ποιον σαλιάριζες;
– Αλαμουντίν: Τι είναι αυτά που λες ρε Τζορτζ;
– Κλούνεϊ: Ξέρεις πολύ καλά τι λέω!
– Αλαμουντίν: Ειλικρινά, δεν σε καταλαβαίνω…
– Κλούνεϊ: Δεν καταλαβαίνεις ε; Μα καλά, ο πιο περιζήτητος εργένης του κόσμου έγινε άντρας σου κι εσύ πας και βγάζεις τα μάτια σου με παπάδες; Κι εντάξει να ήταν κανένας καθολικός, που είναι πιο σουλουπωμένοι. Με ορθόδοξο, μουσάτο και ταλαίπωρο;
– Αλαμουντίν: Έχεις τρελαθεί, μωρέ; Τι λες;
– Κλούνεϊ: Δεν έχω τρελαθεί καθόλου! Βρωμοκοπάς ολόκληρη λιβάνι και κερί και…
– Αλαμουντίν: Κεριά και λιβάνια, που θα υπονοήσεις πως σε απάτησα, χαζοβιόλη! Και με παπά κιόλας…
– Κλούνεϊ: Και τότε τι;
 
(Η Αμάλ ανοίγει το iPad της, μπαίνει στο YouTube πατάει το play και…)
 
 
Ικανοποιημένη που βλέπει τα αντανακλαστικά ζηλοτυπίας του συζύγου της να λειτουργούν (έστω και κάπως ανορθόδοξα…), η Αμάλ τον αγκαλιάζει και τον φιλάει. Με πάθος. Και με γλώσσα.
 
Και ζήσαν αυτοί καλά και η Ελένη Λουκά καλύτερα…