Πώς κάτι που είναι ανάλαφρο και trendy, μπορεί να γίνει κυρίαρχη τάση; Με την ίδιο τρόπο που ένα εφηβικό ή ανέμελα φευγάτο ντύσιμο χωράει σε ένα ακριβό στιλάτο bar ή εστιατόριο. Ή εν προκειμένω, όταν το casual food που μπορούσες να προμηθευτείς από μία κινητή καντίνα ή από ένα μικρομάγαζο του ποδαριού, σου προσφέρεται πλέον  από ένα όμορφο και καλοστημένο εστιατόριο με συνοδεία σαμπάνιας, κοκτέιλ ή Bourbon Whiskie.

Με την αποδυνάμωση της πιεστικής εξουσίας της υψηλής μαγειρικής και γαστρονομίας, η μαγειρική σκηνή έχει μεγαλύτερη ελευθερία κίνησης. Το αποτέλεσμα ήταν να συνευρεθούν υλικά τα οποία παλαιότερα δεν τολμούσες ούτε καν  να σκεφτείς ότι θα συνδυαστούν. Σε ένα από τα πιο μοντέρνα bar, στο κέντρο του Λονδίνου, σερβίρονται ντιζαϊνάτα hot dogs συνοδευόμενα από εξαιρετικής ποιότητας σαμπάνιες. Το bar ονομάζεται «Bubbledogs» και βρίσκεται στη περιοχή  “NoHo” (North of Soho) ή αλλιώς ονομαζόμενη Fitzrovia.
 


 


 

Ιστορικά θεωρείται μια μποέμ συνοικία και κατοικείται από προσωπικότητες, εύπορους, αλλά και ανθρώπους μεσαίας οικονομικής δυνατότητας, οι οποίοι διαθέτουν ένα ιδιαίτερο γούστο και αισθητική. Για αυτό τον συνδυασμό street food και κομψότητας, υπεύθυνος είναι ο σεφ James Knappett, που είναι και συνιδιοκτήτης του Bubbledogs.

Ένας άλλος  χώρος, με αυτή την φιλοσοφία, είναι το «Pitt Cue» που προσφέρει το κλασικό ψητό κρέας barbecue του Νότου των ΗΠΑ, με δυνατότητα να πιεις ένα Bourbon Whiskie από την μεγάλη ποικιλία ετικετών που διαθέτει. Το «Pitt Cue» ήταν μια αυτοκινούμενη καντίνα κάτω από μία στοά της Hungerford Bridge στο South Bank που προσέφερε απλόχερα το αργοψημένο, για 14 ώρες, χοιρινό της.
 

Τώρα ο Jamie Berger και ο συνέταιρός του έχουν κάνει ένα πολύ όμορφο στεγασμένο εστιατόριο, ενώ παράγουν μόνοι τους πολλές από τις πρώτες ύλες που χρησιμοποιούν. Έχουν ήδη εκδώσει  ένα βιβλίο μαγειρικής στο οποίο χρησιμοποιούν ετερόκλητα υλικά. Στο ψητό χοιρινό τους χρησιμοποιούν πολύ τζίντζερ, σκόρδο και σος σόγιας. “Αν αυτό το έβλεπε κάποιος chef των Νότιων πολιτειών των ΗΠΑ σίγουρα θα φρίκαρε”, δήλωσε ο Jamie Berger.
 


 

Στο East London στη συνοικία Dastlon υπάρχει το «Rita’s», ένα μικρό, θορυβώδες εστιατόριο, που αρέσκεται να ανακατεύει το νεοϋορκέζικο street food με πολλά στοιχεία Ασιατικής κουζίνας. Για παράδειγμα, χοιρινό κότσι με αυγά πάπιας ή τηγανητό κοτόπουλο και βάφλες. Κάποιος κριτικός γεύσης, ονόμασε τον τρόπο αυτό «ανακατεμένης μαγειρικής» «pimped junk food» ή πιο ευγενικά «American classics».


 

Ο Danny Bowien, ένας Αμερικανο-Κορεάτης chef στο pop-up εστιατόριο Mission Chinese το οποίο βρίσκεται στο Μπρούκλιν, λέει: «Εμείς δεν κάνουμε τίποτα παραδοσιακό ή μέσα από σελίδες βιβλίων. Το φαγητό μας έχει τις ρίζες του στην Αμερική, ίσως επειδή “το ζήσαμε” στη Νέα Υόρκη για πέντε χρόνια. Δεν μπασταρδεύουμε τίποτα, κάνουμε μονάχα ορισμένες μικροαλλαγές».

Σε τέτοια μαγαζιά δεν προτιμάται το επιτραπέζιο κρασί αλλά περισσότερο τα κοκτέιλς, οι σκούρες μπύρες και άλλα ποτά. Πάντως, έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον σε πολλούς παγκοσμίου κλάσης chefs. Έτσι, στα πλαίσια του «Top 50 Restaurant Awards» ήρθαν στο Rita’s προκειμένου να δουν ιδίοις όμμασι την γαστρονομική καινοτομία που λαμβάνει χώρα στο Λονδίνο!