Αν και στον αδυσώπητο χώρο των Μέσων που δουλεύω τα τελευταία 25 χρόνια, χώρο που έχει κάνει τους περισσότερους από μας να έχουμε πολλές φορές αισθανθεί καταβεβλημένοι από το σύνδρομο του ιδρυματισμού, ένα σύνδρομο που πολλές φορές με κάνει να νοιώθω ότι με χαρακτηρίζει μια μορφή αυτισμού σε σχέση με τους κανονικούς ανθρώπους, νομίζω ότι αν ξαναγεννιόμουνα δημοσιογράφος θα ήθελα να είμαι.
Ξέρετε γιατί; Γιατί αν πεθάνω αύριο, έχω γνωρίσει ανθρώπους που θα χρειαζόμουνα πέντε ζωές για να τους βρω αν δεν έκανα αυτή την δουλειά. Αρκετοί που συνάντησα για επαγγελματικούς λόγους, με εξέλιξαν.
Η συνάντησή μου με τον Άρη Τερζόπουλο, τον εκδότη εμβληματικών περιοδικών (Γυναίκα – Κλικ – Μίκυ Μάους) και τα όσα κουβεντιάσαμε πριν καθίσουμε μπροστά στις κάμερες για την συγκεκριμένη συνέντευξη, με κάνει να θέλω να διαδώσω το εξής. Όταν έχεις εισπράξει φήμη, όταν έχεις ζήσει με πάρα πολλές ανέσεις, όταν έχεις καθορίσει την άποψη για την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, όταν χάνεις τα πάντα, όταν διαχειρίζεσαι μεγάλες απώλειες, όταν γονατίζεις, όταν φτάνεις στον πάτο… Πεθαίνεις για να… ξαναγεννηθείς! Μετά το μόνο που δικαιούσαι να είσαι, είναι ένας υπέροχος άνθρωπος!
Δείτε αποσπάσματα από την τηλεοπτική συνέντευξή μου με τον Άρη Τερζόπουλο. Θα μάθετε πώς είδε το υπόλοιπο του λογαριασμού του να είναι 0,00 ευρώ, πώς έμεινε καθηλωμένος τρία χρόνια σ’ ένα καναπέ εξαιτίας της κατάθλιψης, πώς βίωσε τον αποχωρισμό με τα παιδιά του και… πως μ’ ένα κλικ του μυαλού απέδρασε από την καθηλωτική θλίψη και τον πόνο.
Λίγο πριν την νέα, διαδικτυακή γέννηση του «Κλικ», δείτε…
