Οι γιατροί ερίζουν ακόμα αναφορικά με την ασθένεια από την οποία έπασχε ο Κλαύδιος -η πολιομυελίτιδα παραμένει η ισχυρότερη υποψήφια όμως πιθανότητες έχουν επίσης η εγκεφαλική παράλυση και η νόσος του Τουρέτ. Η αλήθεια δεν θα αποδειχθεί φυσικά ποτέ, όμως οι καλές συνέπειες της κακής υγείας του αυτοκράτορα ήταν πολλές: Καταρχήν, γλίτωσε από το λεπίδι. Διότι, ως γνωστόν, οι διεκδικητές του ύπατου αξιώματος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας φρόντιζαν να απαλλάσσονται νωρίς-νωρίς από πιθανούς αντιπάλους. Όμως, τα φυσικά ελαττώματα του Κλαύδιου -χωλότητα, μερική κώφωση, τραύλισμα- τον καθιστούσαν ακατάλληλο για τον θρόνο και, ως εκ τούτου, αποτέλεσαν το «εισιτήριό» του για την επιβίωση.
Αφετέρου, πλούτισε τις γνώσεις του. Έως το έτος της στέψης του, το 41 μ.Χ., ο Κλαύδιος πρόλαβε να συγγράψει σειρά ιστορικών έργων από τα οποία δεν διασώθηκε, δυστυχώς, ίχνος. Τα χρόνια της μελέτης του επέτρεψαν να εμβαθύνει τις γνώσεις του σε σχέση με τον τρόπο άσκησης της εξουσίας, τα ατοπήματα των προκατόχων του και τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για το μέλλον.
Ο Κλαύδιος -Τιβέριος Κλαύδιος Καίσαρας Αύγουστος Γερμανικός είναι το πλήρες όνομά του- διαδέχτηκε στον θρόνο της Ρώμης τον ανηψιό του Καλιγούλα. Το γεγονός από μόνο του ήταν αρκετό για να εξυψώσει τον άτυχο άντρα στα μάτια των υπηκόων του, των Συγκλητικών –αυτό μόνο προσωρινά- και των ιστορικών του μέλλοντος. Ο Κλαύδιος όμως κέρδισε με το σπαθί του τις δάφνες του. Στη διάρκεια της βασιλείας του τα όρια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας διευρύνθηκαν για να συμπεριλάβουν εξωτικές επαρχίες όπως η Βρετανία, ένα από τα επιτεύγματά του με τη μεγαλύτερη σημασία.
Ο βίος και η πολιτεία του Κλαύδιου, προκάλεσαν το ενδιαφέρον πολλών ιστορικών. Από τον Σουητώνιο, ο οποίος τον συμπεριέλαβε στο μνημειώδες και κατατοπιστικό «Βίοι Καισάρων» (εκδ. Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης), ως τον Ρόμπερτ Γκρέιβς ο οποίος τον περιποιήθηκε σε μάκρος στα πασίγνωστα «Εγώ ο Κλαύδιος» (1934) και «Κλαύδιος ο Θεός» (1935) –και τα δύο κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος.
Όμως, το αξιοπερίεργο έγκειται στο ενδιαφέρον που ο Κλαύδιος ενέπνευσε σε σκηνοθέτες και παραγωγούς. Το «Εγώ ο Κλαύδιος» έγινε για πρώτη φορά σενάριο τη δεκαετία του ’30 για λογαριασμό του σκηνοθέτη Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ (Σαγκάη Εξπρές). Η ταινία ποτέ δεν ολοκληρώθηκε όμως αποσπάσματα χρησιμοποιήθηκαν στο ντοκιμαντέρ του BBC «Το έπος που δεν έγινε ποτέ» του 1965. Χρόνια μετά, το 1976, το βιβλίο αποτέλεσε τη βάση για την τηλεοπτική σειρά «Εγώ ο Κλαύδιος» του BBC με τον Ντέρεκ Τζάκομπι στον κεντρικό ρόλο.
Κι αν νομίσατε ότι εδώ τελειώσαμε, κάνετε λάθος. Πέρυσι, το BBC ανακοίνωσε ότι ήρθε σε συμφωνία με το καλωδιακό κανάλι HBO για το remake της κλασικής σειράς.
