Έχοντας τελειώσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο γιος του Ρινάλντο Πιάτζιο, Ενρίκο, αποφασίζει να εγκαταλείψει την Αεροναυπηγική, που ήταν το οικογενειακό αντικείμενο ενασχόλησης. Τις προηγούμενες δεκαετίες κατασκεύαζαν μαχητικά αεροσκάφη στις εγκαταστάσεις τους στην Ποντεντέρα, οι οποίες από τους βομβαρδισμούς είχαν καταστραφεί.
Αφού κατάφεραν να τις επισκευάσουν, ώστε να ξαναλειτουργήσει η παραγωγή, βρέθηκαν μπροστά σε ένα μεγάλο εξ αντικειμένου πρόβλημα. Η Ιταλία είχε, λόγω του πολέμου, εντελώς κατεστραμμένο οδικό δίκτυο. Έτσι η πρώτη σκέψη για παραγωγή αυτοκινήτων απερρίφθη.
Ο Ενρίκο αναζητά την παραγωγή ενός νέου, σύγχρονου και οικονομικού μεταφορικού μέσου για τις μάζες, που εκείνη τη χρονική στιγμή είχε ανάγκη η Ιταλία. Ο Φερντινάντο Ινοτσέντι αναθέτει στον Κοραντίνο Ντ’ Ασκάνιο, αεροναυπηγό, υπάλληλο της Πιάτζιο να σχεδιάσει ένα όχημα το οποίο να μπορεί να οδηγηθεί από άντρες και γυναίκες , να μεταφέρει δύο άτομα και οι επιβάτες να είναι προστατευμένοι για να μην λερώνονται από τα νερά και τις λάσπες.
Το νέο αυτό όχημα είχε προστατευτικό κάλυμμα και οι αλλαγές των ταχυτήτων ήταν στο χέρι, ενώ ο κινητήρας ήταν τοποθετημένος στον πίσω τροχό. Η μπροστινή “ασπίδα”, ποδιά, κρατούσε τον αναβάτη καθαρό και στεγνό σε σύγκριση με τους αναβάτες των μέχρι τότε κλασικών μοτοσυκλετών. Το μπροστινό ψαλίδι μιμούνταν το σύστημα προσγείωσης των αεροσκαφών, επιτρέποντας την εύκολη αλλαγή της διεύθυνσης του οχήματος. Η εσωτερική μετάδοση κίνησης κατευθείαν στον τροχό, καταργούσε αυτόματα την αλυσίδα στον πίσω τροχό που συνδυαζόταν με βρωμιά, μυρωδιά λαδιού και αισθητική μιζέρια.
Αυτή ήταν η βασική σχεδίαση της Vespa με κωδική ονομασία MP5 και ονομάστηκε Paperino, που ήταν το όνομα του ήρωα του Ντίσνεϊ, Ντόναλντ Ντακ, στην Ιταλία και που δόθηκε από τους εργάτες της Πιάτζιο λόγω του παράξενου σχήματός του.
Ο σχεδιασμός του δεν άρεσε στον Ενρίκο Πιάτζιο και ζήτησε από τον Ντ’Ασκάνιο να το ξανασχεδιάσει και το έκανε με πιο αεροδυναμική άποψη. Η δεύτερη μοτοσυκλέτα είχε τον αριθμό MP6 και όταν την παρουσίασαν στον Πιάτζιο και άκουσε τον ήχο του κινητήρα φώναξε:
Ως σήμερα έχουν παραχθεί 138 διαφορετικές εκδοχές της Βέσπα και υπάρχουν σε παραγωγή πέντε: η κλασική PX και οι μοντέρνες S, LX, GT και GTS.
Η πιο μεγάλη και με αναπάντεχα αποτελέσματα διαφήμιση, σε παγκόσμιο επίπεδο, για την vespa ήρθε ουρανοκατέβατη. Ήταν το 1952 όταν ο Γκρέγκορι Πεκ και η Όντρεϊ Χέμπορν πρωταγωνιστούσαν στην ταινία “Διακοπές στη Ρώμη”. Ο Γκρέγκορι Πεκ υποδυόταν τον Τζόε Μπράντλεϋ, δημοσιογράφο και η Όντρεϊ Χέμπορν ήταν συνεπιβάτης του στη σκηνή της βόλτας με τη vespa στους δρόμους της Ρώμης και καθόταν πλάγια. Η Βέσπα συμπρωταγωνίστησε στην ταινία και υπήρχε και στις αφίσες της ταινίας, κάτι που εκτόξευσε τις πωλήσεις παγκοσμίως.
Ο Έλληνας γλύπτης Cris Cofitis, έχει επεξεργαστεί καλλιτεχνικά, μια βέσπα, φθάνοντας σε ένα πραγματικά απίστευτο αισθητικά αποτέλεσμα. Αυτή η vintage εκδοχή της Vespa ονομάστηκε από τον γλύπτη, Guardian.
Για όσους βρεθούν στην καρδιά της Τοσκάνης, βορειοδυτικά κοντά στην Πίζα, όχι μακριά από την Φλωρεντία, υπάρχει το Museo Piaggio στην Pontedera, είναι μια εμπειρία που δεν πρέπει να χαθεί, διασκέδαση για τους μικρούς μας φίλους και αναδρομή για τους μεγάλους, στην ιστορία των πιο δημοφιλών δίκυκλων οχημάτων στον κόσμο .