Ζούνε στο Βέλγιο, χώρα που έχει νομιμοποιήσει την ευθανασία. Ο Φράνσις είναι 89 ετών και γυναίκα του Αν 86. Η επιθυμία τους πρόκειται να πραγματοποιηθεί στις 3 Φεβρουαρίου του επόμενου χρόνου, που είναι και η 64η επέτειος του γάμου τους. Μολονότι τα τρία ενήλικα παιδιά τους έχουν αποδεχτεί την επιλογή των γονιών τους, η δημοσίευση της υπόθεσης δίχασε την κοινή γνώμη.
Κι αυτό γιατί κανείς από τους δύο γέροντες δεν πάσχει από θανάσιμη, μη αναστρέψιμη ασθένεια που είναι η βασική προϋπόθεση για την εκτέλεση της ευθανασίας. Ο Φράνσις πάσχει από καρκίνο του προστάτη και του χορηγείται καθημερινά μορφίνη τα τελευταία 20 χρόνια. Η Αν έχει χάσει εντελώς την ακοή της και μέρος της όρασης της.
Όμως δεν είναι οι ασθένειες τους που τους οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. Είναι ο φόβος της απώλειας του συντρόφου τους. Είναι η αγάπη μεταξύ τους και η σίγουρη ψυχολογική οδύνη που πρόκειται να βιώσει αυτός που θα μείνει στη ζωή.Τα τρία τους παιδιά συμφωνούν και παραδέχονται πως αν ο ένας από τους δύο μείνει μόνος, είναι σίγουρο πως θα πέσει σε βαριάς μορφής κατάθλιψη. Κάτι που χρειάζεται καθημερινή παρουσία τους και αποκλειστική ενασχόληση με τον ζωντανό γονέα, κάτι που είναι αδύνατο.
Ο φόβος των δύο ηλικιωμένων μη φύγει πρώτος ο ένας από τους άλλους τους έχει οδηγήσει στο να κάνουν τα πάντα μαζί όπως πχ τα ψώνια για να αποκλείσουν το ενδεχόμενο να πεθάνει κάποιος στο δρόμο μόνος του. Οι ίδιοι αντιμετωπίζουν τον επερχόμενο θάνατο τους, σαν διακοπές δηλώνοντας: «Είμαστε ευτυχισμένοι με αυτή την απόφαση. Αισθανόμαστε σαν να βρισκόμαστε τυλιγμένοι από ένα σύννεφο. Σαν είχαμε περάσει όλη μας τη ζωή σε βαθύ σκοτάδι και ξαφνικά να ανακαλύψαμε ένα φως στο τούνελ.»
