Υπάρχει ένα χωριό στη μέση του πουθενά, ανάμεσα σε κάμπους και χωράφια με ζαχαροκάλαμα, που έχει μια ονομασία που παραπέμπει σε παραμύθι.

Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρόκειται για παραμύθι, αλλά για ένα μέρος όπου μένουν μόνο όσοι μέσα από τις πράξεις τους εξαναγκάζουν τα παιδιά να προσγειωθούν με τον πιο σκληρό τρόπο στη σφαίρα εκτός του παραμυθιού.

Η ονομασία του εν λόγω χωριού είναι “Χωριό θαύμα” ή αλλιώς “Miracle Village”.

Κι όμως, ζουν εκεί άνθρωποι που μετατρέπουν τα όνειρα των παιδιών σε εφιάλτες και τους αφαιρούν το δικαίωμα να εξακολουθούν να πιστεύουν στα θαύματα.

Φλόριντα, μια μικρή περιοχή στα νότια των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Εκεί, όπου βρίσκεται το φαινομενικά όμορφο αυτό χωριό που αν το αντικρίσεις από μακρινή απόσταση, μοιάζει με οποιαδήποτε άλλη γραφική και μικρή περιοχή με λουλούδια στις γλάστρες, αυλές με καταπράσινο γρασίδι, ομοιόμορφα σπίτια στην απόχρωση του λευκού.

Κι όμως. Στην ψυχή των ανθρώπων που ζουν εκεί, κρύβονται τα πιο αποπνικτικά σκοτάδια.

Άνθρωποι που έχουν καταδικαστεί στο παρελθόν για σεξουαλικά εγκλήματα με θύματα αθώα και ανυπεράσπιστα παιδιά, για τους οποίους οι δικαστικές αρχές της Φλόριντα αναζητούσαν ένα χώρο να εγκαθίστανται αφού εκτίσουν την ποινή τους.

Οι πρώην κατάδικοι προσπαθούν εκεί να συνεχίσουν τη ζωή τους διαμορφώνοντας μια καθημερινότητα που προσπαθεί να λάβει τα χαρακτηριστικά ενός φυσιολογικού βίου, με συμμετοχή σε διάφορες δραστηριότητες, όπως κηπουρική, ζωγραφική, ποδηλασία, εκκλησιασμός και μαθήματα διαχείρισης θυμού.

Άνθρωποι για τους οποίους σε πολλές περιπτώσεις συνεχίζουν να ισχύουν απαγορεύσεις, όπως το να μην πλησιάζουν σχολεία ή πάρκα και γενικά χώρους που πιθανόν να συχνάζουν μικρά παιδιά λαμβάνοντας υπόψη το βεβαρημένο ποινικό τους μητρώο.

Άνθρωποι που μάλλον αγνοούν ότι κάθε φορά που “κόβεις τα φτερά” ενός παιδιού, είναι σαν να τραυματίζεις την ίδια τη ζωή.

Γιατί τα παιδιά, είναι η ΖΩΗ…

Τούτη είναι η ζωή μας
τούτο το μεγάλο, τίποτ’ άλλο
γέλα κλάψε, πες ό,τι θες
Το παιδί ζωή: ζωή
τίποτ’ άλλο!

*Γιάννης Ρίτσος