Tα Μέσα Ενημέρωσης των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών χωρών αφιερώνουν εκτενή δημοσιεύματα και τηλεοπτικά ρεπορτάζ, αρκετά εκ των οποίων δυσφημιστικά, κυριολεκτικά για ψύλλου πήδημα: Για τους «τεμπέληδες Έλληνες που φοροδιαφεύγουν», που «ζουν πέραν των δυνατοτήτων τους», που «έχουν διεφθαρμένους πολιτικούς» και για ένα «πολιτικό σύστημα όπου κυριαρχούν τα άκρα».

Τα τελευταία πέντε χρόνια, ταμπλόιντς αλλά και «σοβαρά» ΜΜΕ, έχει ανάγει τη χώρα μας περίπου ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Από τους Financial Times έως και τη Bild, όλοι σχεδόν έχουν μπει στον πειρασμό να «παίξουν» με τα στερεότυπα που έχουν γεννηθεί για την Ελλάδα και για τα οποία μεγάλο ρόλο έπαιξαν και ορισμένοι εκ των πολιτικών μας, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου, ή ο Θεόδωρος Πάγκαλος.

Το στερεότυπο πάντα έχει μία δόση αλήθειας, δεν αντικατοπτρίζει ποτέ όμως την πραγματικότητα, πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με μία χώρα των 11 εκατομμυρίων κατοίκων.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Τόνοι μελάνι έχουν χυθεί για τη διαφθορά στην Ελλάδα. Δημόσιοι υπάλληλοι, πολιτικοί, πρώην υπουργοί και πολλοί άλλοι μπαίνουν συχνά στο στόχαστρο των διεθνών ΜΜΕ, που φαίνεται να κρίνουν τη χώρα μας με βάση αυτή την οπτική, παραβλέποντας ωστόσο τα του οίκου τους:

–Μόνο τα τελευταία χρόνια, στην «αδιάφθορη» Γερμανία φερειπείν, ένας υπουργός Άμυνας ο Καρλ Τέοντορ τσου Γκούτενμπεργκ καθαιρέθηκε για λογοκλοπή -το διδακτορικό του ήταν μουσαντένιο-, ένας πρόεδρος ο Κρίστιαν Βουλφ παραιτήθηκε λόγω της εμπλοκής του οικονομικό σκάνδαλο, και ένας πρόεδρος πασίγνωστης ομάδας ο Ούλι Χένες καταδικάστηκε σε φυλάκιση λόγω φοροδιαφυγής – μαμούθ.

– Στον έτερο μεγάλο πυλώνα της ευρωζώνης, τη Γαλλία η κατάσταση είναι περίπου ίδια. Ο Νικολά Σαρκοζί ελέγχεται για σκάνδαλο παράνομων χρηματοδοτήσεων της προεκλογικής εκστρατείας του ίδιου, και συχνά περνά το κατώφλι των ανακριτικών αρχών, με διασυνδέσεις ακόμη και με τον Μουαμάρ Καντάφι της Λιβύης, ο οποίος ως γνωστόν ανατράπηκε και με τη βοήθεια του πρώην προέδρου.

-Η πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σαρκοζί και νυν διοικητής του ΔΝΤ, η Κριστίν Λαγκάρντ έχει και αυτή τα… μπλεξίματα της με το νόμο, καθώς ερευνάται η εμπλοκή της σε υπόθεση πολιτικής απάτης. Όσο για τον προκάτοχό της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τον περίφημο «φιλέλληνα» Ντομινίκ Στρος Καν; Οι ερωτικές περιπέτειες του πασίγνωστες, σε βαθμό που έγιναν και κινηματογραφική ταινία.

– Ακόμα πιο πρόσφατα, ο νυν πρόεδρος της Γαλλίας ο Φρανσουά Ολάντ τα έχει κάνει κουλουβάχατα με τις ερωτικές περιπέτειες του, δημιουργώντας χάος στο εσωτερικό της χώρας του, που σε συνδυασμό με τη λαϊκή δυσαρέσκεια λόγω των υποσχέσεων που δεν τήρησε ποτέ, βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο της ενισχυμένης από τις πρόσφατες ευρωεκλογές ακροδεξιάς.

Όλα αυτά τα σύντομα παραδείγματα – εάν αφαιρούσαμε τα ονόματα των πολιτικών και των χωρών που εμπλέκονται, θα μπορούσαν να συμβούν στην Ελλάδα, όπως και σε κάθε άλλη χώρα. Να λοιπόν που η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που αντιμετωπίζει το πρόβλημα της διαφθοράς, ή της έντονης – ακραίας πολλές φορές – πολιτικής αντιπαράθεσης.

Απλώς, η χώρα μας συνεχίζει να είναι πειραματικό εργαστήριο νεοφιλελεύθερων πολιτικών, και για αυτό το λόγο πρέπει να συντηρείται το στερεότυπο του «μαύρου προβάτου» της Ευρώπης, ώστε αυτές οι πολιτικές να αποσπούν τη συναίνεση της κοινής γνώμης στις χώρες της ΕΕ.