Επιμέλεια: Βίκυ Καλοφωτιά
Κάθε πρωί σπρώχνει το αναπηρικό του καροτσάκι κατά μήκος των φωτεινών διαδρόμων του σπιτιού του με προορισμό το χώρο που έχει διαμορφώσει ως γραφείο. Ο Steffen Löw.
Στους τοίχους κρεμασμένες οι φωτογραφίες που τον δείχνουν να ποζάρει με φόντο φαντασμαγορικά τοπία σε όλο τον κόσμο. Οι κορνίζες των φωτογραφιών είναι χρυσές, σαν θραύσματα μιας άλλης εποχής.
Από την εποχή του ατυχήματος.
Μπαίνει στο δωμάτιο σπρώχνοντας το καροτσάκι του δίπλα στο τραπεζάκι του υπολογιστή. Πάνω στο περβάζι του παραθύρου υπάρχει ένα μικρό κουτί με την επιγραφή “Άνοιξε έτσι ώστε να μην ξεμείνεις ποτέ από αέρα”.
Ο Löw είναι τετραπληγικός. Τα χέρια και τα πόδια του δεν τον υπακούν πλέον. Αποτέλεσμα ενός τραυματισμού.
Πτυχιούχος Ηλεκτρονικής, επισκεύαζε παλαιότερα βαριές μηχανές παραγωγής στο αεροδρόμιο.
Σήμερα, ο 42χρονος άνδρας δεν μπορεί πλέον να ανοιγοκλείσει ούτε μια τσιμπίδα. Μερικά δάχτυλά του έχουν παραλύσει. “Στραβοδάχτυλος”, χαρακτηρίζει ο ίδιος κάποιες φορές τον εαυτό του σε μια προσπάθεια αυτοσαρκασμού.
Τα κείμενα γράφονται με το στόμα
Από το 2009, διατηρεί ένα προσωπικό ιστολόγιο, όπου γράφει για την αναπηρία του. Με την πάροδο των χρόνων η σελίδα “eigude.de”, έχει συγκεντρώσει περισσότερα από 300.000 “κλικ” ή αλλιώς “χτυπήματα”, όπως χαρακτηριστικά λέγεται στη γλώσσα του διαδικτύου δείχνοντας το πόσα άτομα έχουν μέχρι στιγμής επισκεφθεί τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα.
Όποιος πληκτρολογεί στη μηχανή αναζήτησης “Google”, τον όρο “άνθρωπος σε αναπηρική καρέκλα”, βρίσκεται κατευθείαν μέσα στην προσωπική του σελίδα.
Ο Löw πιέζει το ειδικά διαμορφωμένο “ποντίκι” του υπολογιστή, με το εσωτερικό του δεξιού του χεριού και αμέσως ανοίγει ένα γλωσσικό πρόγραμμα. Κατόπιν, ρυθμίζει το σετ ακουστικών στην απόχρωση του ασημί και με μεγάλη προσπάθεια τα φοράει στο κεφάλι του. Μετά, λέει στο μικρόφωνο: “Αυτό είναι ένα τεστ”. Ο Löw γράφει κείμενα με το στόμα.
Τα θέματα για τα οποία γράφει στη σελίδα του, στοχεύουν στο να βοηθήσουν ανθρώπους που βιώνουν την ίδια κατάσταση με εκείνον, να βελτιώσουν τη ζωή τους, αλλά και στο να εξοικειωθεί ο κόσμος γενικότερα με τους σχετικούς όρους με τελικό στόχο να παρακινηθούν όλοι, αρμόδιοι και μη, να συμβάλουν στο να έχουν μια ποιότητα ζωής και οι άνθρωποι που περνούν τη ζωή τους πάνω σε ένα αναπηρικό καροτσάκι.
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι γράφουν στο διαδίκτυο για την προσωπική τους ιστορία σχετικά με την περιπέτεια της υγείας τους.
Ποτέ άλλοτε στο παρελθόν δεν μιλούσε κανείς δημόσια για την ασθένειά του, κάτι που όπως φαίνεται σιγά-σιγά αλλάζει. Σήμερα τα πράγματα έχουν ως εξής: Εγώ, η ασθένειά μου και όλοι εσείς εκεί έξω.
Ένα ατύχημα στις διακοπές-σαφάρι άλλαξε τη ζωή του
Ο Löw κάθεται στη γωνιά του τραπεζιού της κουζίνας. Δίπλα του, σε ένα τιρκουάζ κουτί, η καθημερινή του φαρμακευτική αγωγή. Κίτρινα και λευκά χάπια, ταξινομημένα επιμελώς. Στο μέτωπό του φαίνονται τα σημάδια από τέσσερις τρύπες, κάτι σαν ουλές από ανεμοβλογιά.
Όταν εκείνος νοσηλευόταν στην κλινική, υπήρχαν σε αυτά τα σημεία ειδικές βίδες, οι οποίες συγκρατούσαν το μεταλλικό δαχτυλίδι που στήριζε το κεφάλι και τον αυχενικό σπόνδυλο. Για εννέα μήνες αντίκριζε μόνο το ταβάνι.
Όλα εξαιτίας αυτού του ατυχήματος: το έτος 2007, κατά τη διάρκεια ενός σαφάρι, στη Ναμίμπια της Νότιας Αφρικής, όπου τραυματίστηκαν σοβαρά εκείνος και η σύζυγός του με το αυτοκίνητο.
Δυστυχώς όμως, κανείς δεν μπορούσε να βοηθήσει την κατάσταση, καθώς μια χειρουργική επέμβαση αποκλείστηκε εξαρχής. Ανέβασε υψηλό πυρετό έπειτα από την κατάρρευση του πνεύμονά του.
Ήταν μετά από δύο εβδομάδες, όταν οι γιατροί στην Πανεπιστημιακή κλινική της Φρανκφούρτης, κατόρθωσαν να τον χειρουργήσουν.
Αντικατέστησαν τον θρυμματισμένο αυχενικό σπόνδυλο με ένα είδος ειδικού εξαρτήματος έτσι ώστε να μπορεί τουλάχιστον υποτυπωδώς να περιστρέφει το κεφάλι του.
Ρήξη σπονδύλου, φάρμακα ενάντια στους σπασμούς, καθημερινή άσκηση για την ενδυνάμωση του “σταθμού του νωτιαίου μυελού”.
Κι όμως, η ζωή δεν σταματά εκεί.
Έτσι αποδεικνύει ο Steffen Löw μέσα από τη δύναμη της ψυχής του, που προσπαθεί να μεταφέρει, με τη συχνή γραπτή του κατάθεση, σε ομοιοπαθούντες ανά τον κόσμο.
Έστω κι αν γράφει με το στόμα…
Πηγή: Γερμανική Εφημερίδα “Frankfurter Allgemeine”
