Βιώνουν την κόλαση επί γης.
Ο λόγος για εκατοντάδες γυναίκες στο Ιράκ, που πέφτουν καθημερινά θύματα βίας από τρομοκράτες της οργάνωσης, Ισλαμικό κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε ή αλλιώς ISIS, τελώντας κατόπιν υπό την εξουσία τους.
Όπως διαβάζουμε σε δημοσίευμα της εφημερίδας “Daily Mail”, οι παραπάνω γυναίκες μετατρέπονται σε έρμαια στα χέρια αδίστακτων Τζιχαντιστών, οι οποίοι τις απαγάγουν οδηγώντας τες στη συνέχεια, στην πόλη Μοσούλη, όπου πετιούνται κυριολεκτικά σαν “σκουπίδια”, σε μπουντρούμια περιμένοντας τη συντριβή.
Του σώματος ή της ψυχής τους ή και των δύο αυτών παραμέτρων μαζί.
Η απαγωγή λαμβάνει χώρα, καθώς αυτές προσπαθούν να διαφύγουν από τα διασκορπισμένα κατά μήκος του Ιράκ, χωριά όπου διαμένουν, για να γλιτώσουν από μια μαρτυρική ζωή, όπου δεν έχουν κανενός είδους δικαίωμα αποτελώντας όντα δεύτερης κατηγορίας και χρησιμεύοντας μόνο ως όργανα αναπαραγωγής και ικανοποίησης των ζωωδών ενστίκτων, ανδρών, τυφλωμένων από μίσος και απέχθεια απέναντί τους.
Και όλα αυτά, επειδή είχαν την “ατυχία” να γεννηθούν γυναίκες σε έναν κόσμο καθαρά ανδροκρατούμενο.
Τις συγκλονιστικές αυτές μαρτυρίες φέρνουν στο φως της δημοσιότητας, γυναίκες που κατόρθωσαν το ακατόρθωτο: να δραπετεύσουν από τις φυλακές των Τζιχαντιστών κάνοντας παγκοσμίως γνωστή τη φρίκη που ζουν.
Δύο είναι οι επιλογές, από τη στιγμή που βρίσκονται αιχμάλωτες στη Μοσούλη. Ή θα ασπαστούν το Ισλάμ ή θα πέσουν θύματα βιασμού από τους τρομοκράτες.
Ψυχολογικός πόλεμος, εξευτελισμός και απανθρωπιά είναι λέξεις άμεσα συνδεδεμένες με την παραπάνω φρικαλεότητα κι όμως σε μια τέτοια περίπτωση ακόμη κι αυτές ωχριούν για να αποδώσουν σε όλο του το εύρος, τον εφιάλτη που βιώνουν οι εν λόγω γυναίκες.
Και η ζωή συνεχίζεται…
Πώς όμως;
Και με τι αντοχές, όταν εικόνες σαν κι αυτές κάνουν όλο και συχνότερα το γύρο του κόσμου και η ανθρωπότητα τις περισσότερες φορές “κάθεται με τα χέρια σταυρωμένα;”
Και κάτι ακόμη: μπορεί τέτοια βάρβαρα περιστατικά να συμβαίνουν εκεί, στο μακρινό Ιράκ ή σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, όμως χωρίς τα προσωπεία και τις λοιπές “βιτρίνες”, ακόμη και στη Δύση, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις προσπάθειας υποβιβασμού της γυναίκας και της ανθρώπινης υπόστασης γενικότερα, που μπορεί βέβαια να μην είναι τόσο ακραίες, όμως σίγουρα δεν δικαιολογούνται σε χώρες “πολιτισμένες”, που διαρκώς…εξελίσσονται.
Ή τουλάχιστον, που υποτίθεται ότι εξελίσσονται…