Πρωί 10ης Νοέμβρη 1989. Ανατολικογερμανοί και δυτικογερμανοί συναντιούνται στις πύλες του Τείχους του Βερολίνου. Αγκαλιάζονται, γελάνε, κλαίνε… Το τείχος που είχε διχοτομήσει τη χώρα από το 1961 γίνεται πλέον σημείο συνάντησης οικογενειών που χωρίστηκαν, φίλων που χάθηκαν… 86 άνθρωποι είχαν σκοτωθεί στην προσπάθειά τους να περάσουν στην «άλλη πλεύρα».
Και όλα αυτά συνέβησαν από ένα… λάθος!
Τέλη της δεκαετίας του ’80 ο Γκορμπατσόφ, ΓΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, καταργεί το Δόγμα Μπρέζνιεφ και πλέον οι χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας μπορούν να αναπτύξουν αυτόνομα την εξωτερική πολιτική της χώρας τους. Οι «πύλες» προς τη Δύση ανοίγουν και ένα ένα, τα κομμουνιστικά καθεστώτα καταρρέουν.
Οι ογκώδεις διαδηλώσεις στην Ανατολική Γερμανία πύκνωναν, ενώ χιλιάδες ήταν εκείνοι που μέσω των πρεσβειών της Πράγας και της Βαρσοβίας έμπαιναν στη Δυτική Γερμανία. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, ο Έρικ Χόνεκερ αντικαθίσταται από τον Έγκον Κρεντς, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η έκρυθμη κατάσταση.
Αποφασίζεται να κατατεθεί ένα σχέδιο ρύθμισης που να προβλέπει τη μόνιμη μετεγκατάσταση στο εξωτερικό, αλλά και τα σύντομα ιδιωτικά ταξίδια. Το σχέδιο απορρίπτεται, όμως, από τον Γενικό Γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης, Siegfried Wittenbeck, που εντοπίζει πολλές ασάφειες και παρατυπίες.
Το σχέδιο φτάνει στον Κρέντς, που μη γνωρίζοντας περί αντιρρήσεων των συναρμόδιων υπουργείων και αγνοώντας πως η παρουσίαση στον Τύπο θα γινόταν την επομένη, στις 10 Νοεμβρίου δηλαδή, δίνει εντολή να δοθεί ένα δελτίο Τύπου στον Günter Schabowski, που θα έδινε απαντούσε στους ξένους δημοσιογράφους στις 18:00, σε προκαθορισμένη συνέντευξη Τύπου.
«Αιτήσεις για σύντομα ιδιωτικά ταξίδια προς το εξωτερικό μπορούν να κατατίθενται χωρίς την επίκληση προϋποθέσεων (λόγοι ταξιδιού, συγγενικές σχέσεις). Οι άδειες θα δίνονται με σύντομες διαδικασίες. Στις υπεύθυνες υπηρεσίες δημοτολογίων και έκδοσης διαβατηρίων της ΛΔΓ έχει δοθεί εντολή να εκδίδουν βίζες άμεσα, χωρίς πια να απαιτούνται οι ισχύουσες προϋποθέσεις για μόνιμο εκπατρισμό. Η μόνιμη έξοδος από τη χώρα μπορεί να πραγματοποιείται από οποιοδήποτε μεθοριακό σημείο διέλευσης προς την ΟΔΓ», αναφέρει μουδιασμένος το μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Κόμματος.
Όμως στην ερώτηση του δημοσιογράφου Ρικάρντο Έρμαν από το ιταλικό πρακτορείο ANSA «πότε τίθεται σε εφαρμογή αυτή η ρύθμιση», ο Σαμπόφσκι απαντά φυλλομετρώντας τα χαρτιά του: «Αυτή η ρύθμιση τίθεται σε εφαρμογή… απ’ όσο ξέρω… αμέσως τίθεται σε εφαρμογή, χωρίς καθυστέρηση».
Έτσι, σε ζωντανή σύνδεση, οι Ανατολικογερμανοί μαθαίνουν πως δεν χρειάζονται δικαιολογητικά για να ταξιδέψουν στο εξωτερικό, ενώ κυριαρχεί η εντύπωση πως δεν απαιτείται διαβατήριο για σύντομα ταξίδια. Ο καθένας μεταδίδει την είδηση όπως την αντιλαμβάνεται, με τα δυτικά Μέσα να κάνουν λόγω για «πτώση του τείχους».
Το βράδυ οι Ανατολικογερμανοί μαζεύονται στη μια πλευρά του Τείχους.
Το πρωί της 10ης Νοεμβρίου 1989 όλες οι πύλες του Τείχους ανοίγουν. Ανατολικογερμανοί και Δυτικογερμανοί είναι πλέον, απλά Γερμανοί!
