Πολλά είναι αυτά που έχουν προσφέρει οι Έλληνες στις “καλές τους στιγμές”. Γιατί έχουμε και καλές στιγμές. Και όταν είμαστε στις “καλές μας”, όπως χαρακτηριστικά λέγεται, τότε υπερβαίνουμε εαυτόν. Από αρχαιοτάτων χρόνων.
Ναι, είμαστε ιδρυτές και θεμελιωτές της δημοκρατίας, του πολιτισμού και πολλών άλλων βασικών πυλώνων που οδηγούν στην εξέλιξη του ανθρώπου και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς όσες προσπάθειες κι αν γίνονται κατά καιρούς να αποδειχθεί το εντελώς αντίθετο κρίνοντας από τις σημερινές…λιγότερο καλές στιγμές μας.
Το είπε άλλωστε-μεταξύ άλλων-και ο Νίτσε, πως ό,τι κι αν συμβαίνει, όσο κι αν πολλές φορές “βάζουμε τα χεράκια μας και βγάζουμε τα ματάκια μας” μόνοι μας, “κανένα κώνειο δεν μπορεί να δηλητηριάσει την ομορφιά των Ελλήνων”.
Υπάρχει μια κινητήριος δύναμη πίσω από τα επιτεύγματα των Ελλήνων στο διηνεκές του χρόνου. Μια πηγή έμπνευσης που αποτελεί συνάμα και το καταφύγιό μας στις δύσκολες εποχές. Υπάρχει, ναι, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο. Και όλη αυτή η δύναμη εμπεριέχεται σε μια λέξη που δεν υπάρχει σε καμιά άλλη γλώσσα και όσες προσπάθειες έχουν γίνει μέχρι στιγμής να αποδοθεί η ακριβής μετάφρασή της, έχουν…ναυαγήσει.
ΦΙΛΟΤΙΜΟ. Η λέξη-κλειδί που σύμφωνα με το Θαλή, είναι “σαν την αναπνοή και ένας Έλληνας δεν είναι Έλληνας, χωρίς αυτήν τη λέξη”, που ενσαρκώνει μια ολόκληρη φιλοσοφία ζωής που είναι άμεσα συνδεδεμένη με το γενετικό μας κώδικα.
“Φίλος” και “Τιμή” η ετυμολογία του όρου, που συνδέει τους Έλληνες σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης με μια αόρατη κλωστή και μας υπενθυμίζει το αίσθημα της ευθύνης μας απέναντι στην ιστορία και τον πολιτισμό μας ανά τους αιώνες.
Ένα βίντεο, φόρο-τιμής στη συγκεκριμένη λέξη, που διαρκεί 14 περίπου λεπτά και δημιουργήθηκε από το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα “Oxi Day Foundation”, με έδρα την Ουάσινγκτον, έρχεται στη δεδομένη χρονική στιγμή να υμνήσει τη χώρα μας παγκοσμίως προβάλλοντας την ιστορία μας και όλα όσα είναι συνυφασμένα με τα στοιχεία που απαρτίζουν το ανυπέρβλητο ελληνικό στοιχείο εντός μας.
Στο εν λόγω βίντεο, μιλούν επιφανείς Ελληνοαμερικανοί επιχειρώντας να ερμηνεύσουν σφαιρικά την ελληνική ιδιοσυγκρασία στηριζόμενοι στην πολύτιμη και διαχρονική αξία της έννοιας του φιλότιμου.
“Δεν θα ισχυριστούμε ότι οι Έλληνες μάχονται σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες μάχονται σαν Έλληνες”, λέει ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, απόφθεγμα που ακούγεται και κατά τη διάρκεια του βίντεο και μας προκαλεί ανατριχίλα. Όχι εκείνη την ανατριχίλα που παραπέμπει σε στιγμές φόβου και παράλυσης, αλλά εκείνη που αφυπνίζει μέσα μας την επιθυμία και τη ζέση να ανασκουμπωθούμε για να δημιουργήσουμε και άλλες καλές στιγμές, όπως αυτές του παρελθόντος, οι οποίες θα αποτελέσουν εφαλτήριο για την έναρξη μιας νέας εποχής.
Της εποχής που στο άκουσμα της λέξης “Ελλάδα”, θα πηγαίνει κατευθείαν το μυαλό σε μια αλληλουχία λέξεων που θα περιλαμβάνουν το φιλότιμο, τη γενναιοδωρία, τη φιλοξενία, τον αλτρουϊσμό, τη σοφία και όχι τη δυσπραγία, την τεμπελιά, το ανούσιο φαγοπότι, τον ωχαδερφισμό, τα μνημόνια και όλα τα συνεπακόλουθα.
Και όποτε τείνουμε να ξεχνάμε αυτόν το στόχο, ας ανατρέχουμε στα λόγια ενός Γερμανού φιλέλληνα, του Andreas Heffner, συγγραφέα του βιβλίου “Φιλότιμο, περιπέτειες, καθημερινότητα και κρίση στην Ελλάδα”, ο οποίος προσπάθησε να περιγράψει στους Γερμανούς τη λέξη “φιλότιμο”:
“Δυο-τρεις θετικές σκέψεις, ένα λίτρο αίσθηση για τη ζωή, 500 γραμμάρια φιλοξενία, μια ολόκληρη ώριμη φιλία χωρίς τη φλούδα, δέκα σταγόνες εξυπηρετικότητα, λίγη υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια και αίσθηση καθήκοντος”.
Παρακολουθήστε παρακάτω το σχετικό βίντεο διάρκειας 14:36: