Πολλές φορές πίσω από έναν επιτυχημένο άντρα κρύβεται μια τραγική ιστορία. Αυτή είναι η ιστορία του Μάκη Δελαπόρτα. Του ταλαντούχου και χαμογελαστού ηθοποιού που πριν από δεκαετίες φωτογραφιζόταν ανέμελος σαν σύμβολο του σεξ αλλά και του σεσουάρ και της λακ. στα περιοδικά της εποχής. Με το αγγελικό του ξανθό μαλλί σε άψογη φόρμα και το αρρενωπό του να δημιουργεί μια avant garde αντίθεση με τα ντίσκο μελανζέ γκλαμ ροκ όπερα ρούχα πίστας σε σκηνοθεσία Δαλιανίδη.
Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι κρυβόταν πίσω από αυτό το πλατύ χαμόγελο. Και τις δροσερές νεανικές του ερμηνείες σε εμπορικές αλλά και τέχνης ταινίες της εποχής. Ούτε καν οι στενοί και διάσημοι φίλοι του, όταν άλλαξε καριέρα και από ηθοποιός μεταμορφώθηκε σε έναν ταλαντούχο βιογράφο. Συνήθως νεκρών ή υπερηλίκων σταρ.
Μεγάλωσε κλεισμένος σε ορφανοτροφείο με το όνειρο να συναντήσει τον πατέρα του. Μόνο που τον συνάντησε σε έναν οίκο ενοχής. Τον έλεγαν Ρόζα, ήταν μπέκρω και πίσω από το φουστάνι φορούσε ένα σουτιέν κορσέ σαν αυτούς που διαφημίζουν στο τηλεμάρκετινγκ. Αυτός είναι ο συγκλονιστικός διάλογος που ακολούθησε και μαγνητοσκοπήθηκε στο παρακάτω βίντεο από τις κάμερες ασφαλείας του μαγαζιού.
-Ο πατέρας μου είσαι;
-Προσπάθησα να στο κρύψω, τι διάολο ήθελες να μάθεις;
-Λαχταρούσα να ‘βρω τον πατέρα μου. Ας τον έβρισκα έλεγα κι ας είναι κακούργος, φονιάς. Εγώ θα τον αγαπήσω.
-Πάψε.
-Με τη μάνα μου πως έγινε;
-Ήθελε μια σεξουαλική εμπειρία με αδερφή.
-Πάψε.
-Κι όμως αυτή είναι η αλήθεια. Παραιτήθηκα από τη ζωή φορώντας ένα φουστάνι και μια περούκα.
-Πες μου τι είσαι. Άντρας είσαι; Γυναίκα είσαι;
-Μασκαράς είμαι. Ένας μασκαράς που κρύβω την ντροπή μου στα κραγιόνια και σέρνομαι.
*Το απόσπασμα είναι από την την ταινία “Το σουτιέν του μπαμπά μου” που γύρισε το 1982 ο Βαγγέλης Μελισσινός.
