Ήταν σαν σήμερα, 10 Αυγούστου του έτους 1793, όταν το ιστορικό μουσείο του Λούβρου άνοιξε για πρώτη φορά και επίσημα τις πύλες του για το κοινό. Μέχρι σήμερα, μετά από την πάροδο όλων αυτών των χρόνων, διαθέτει μία από τις πλουσιότερες μουσειακές συλλογές στον κόσμο, μεταξύ των οποίων φημισμένα αγάλματα που συμβολίζουν παγκοσμίως την τέχνη και τον πολιτισμό, όπως τη Μόνα Λίζα, τη Νίκη της Σαμοθράκης και την Αφροδίτη της Μήλου.

Το μουσείο στεγάζεται στο κτίριο του βασιλικού παλατιού, το οποίο ξεκίνησε να κατασκευάζει ο βασιλιάς Φραγκίσκος Α’, το 1546, στη θέση ενός φρουρίου του 12ου αιώνα, που είχε κατασκευαστεί από το βασιλιά Φίλιππο Β’. Δυστυχώς όμως, οι εξελίξεις τον πρόλαβαν κι έτσι δεν πρόλαβε να δει το παλάτι ολοκληρωμένο. Η κατασκευή του συνεχίστηκε μετά το θάνατο του Φραγκίσκου και κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου Β’ και του Κάρολου Θ’, υπό την επίβλεψη του αρχιτέκτονα, Πιερ Λεσκό.

Παρ’όλο που τα αρχικά σχέδια αρχικά προέβλεπαν το συγκεκριμένο χώρο για βασιλική κατοικία, μετά τη Γαλλική επανάσταση του 1789, η επαναστατική κυβέρνηση της Γαλλίας αποφάσισε τελικά, το 1793, να ανοίξει το Λούβρο για τους πολίτες και να το μετατρέψει σε δημόσιο μουσείο.

Το μουσείο του Λούβρου (γαλλικά: Musée du Louvre) είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης-το 8% των αποκτημάτων του, που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια.

Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές, που καλύπτουν 25 αίθουσες ή χώρους. Η συλλογή του Λούβρου μεγάλωσε επί Ναπολέοντα, με το γαλλικό στρατό να λεηλατεί τους αρχαιολογικούς και καλλιτεχνικούς θησαυρούς των περιοχών και των λαών που κατακτούσε.

Τον 19ο αιώνα, προστέθηκαν δύο νέες πτέρυγες στο μουσείο, ενώ το κτιριακό συγκρότημα του Λούβρου ολοκληρώθηκε το 1857, στη διάρκεια της βασιλείας του Ναπολέοντα Γ‘, φτάνοντας μέχρι τη σημερινή εποχή, όπου το μουσείο με όλη τη συλλογή των εκθεμάτων του, αποτελεί σήμα κατατεθέν της εν λόγω πόλης.

Δεν νοείται, λοιπόν, να επισκεφθεί κανείς την Πόλη του Φωτός και να μην δώσει το παρόν στους διαδρόμους αυτού του εκπληκτικού μουσείου, όπου παντού γύρω πλανάται η αύρα αλλοτινών εποχών, με όλη την αίγλη και τη μυστηριώδη ατμόσφαιρα που τις περιβάλλει…