Σαμοθράκη, το πανέμορφο αυτό νησί, όπου το 1863 βρέθηκε το αρχαιοελληνικό άγαλμα της φτερωτής θεάς, Νίκης, στο ναό των “Μεγάλων Θεών” ή Καβείρων. Περπατώντας κανείς σήμερα στο δρόμο προς τη Χώρα, κατά μήκος της πλαγιάς που βρίσκεται δίπλα στο Υδραγωγείο της Παλαιόπωλης, βρίσκεται μπροστά σε ένα σύγχρονο έργο τέχνης.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 150 χρόνων από την τοποθέτηση του εν λόγω αγάλματος στο μουσείο του Λούβρου, ένα περίγραμμά του, σχηματισμένο από πέτρες, κοσμεί την επιφάνεια της περιοχής αναβιώνοντας όλα όσα αυτό συμβολίζει για την ιστορία του τόπου. Τον αγώνα και τις μάχες των ντόπιων να επικρατήσουν ενάντια στους κάθε είδους επιδρομείς. Την τελική νίκη. Τη Νίκη της Σαμοθράκης.
Το εντυπωσιακό και πρωτότυπο αυτό περίγραμμα του αγάλματος, σε κάτοψη 50×70 μέτρων περίπου, φιλοτεχνήθηκε από την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία ΙΔΕΑ, η οποία ιδρύθηκε στο νησί, το 2011 και δραστηριοποιείται στη Μακεδονία και τη Θράκη. Είκοσι εθελοντές εργάστηκαν με μεράκι και αφοσίωση χρησιμοποιώντας την τεχνική του λεγομένου “land art”, με πέτρες που συνέλεξαν από τη γύρω περιοχή και έτσι σιγά-σιγά απεικονίστηκε μια σύγχρονη εκδοχή της Νίκης της Σαμοθράκης στη γη, η οποία μπορεί να βρίσκεται μακριά, το όνομά της όμως θα παραπέμπει πάντοτε σε αυτό το νησί με την άγρια, φυσική ομορφιά.
Τα φτερά της βαμμένα με το γαλάζιο της θάλασσας, το φόρεμά της γαλαζοπράσινο και μια κόκκινη λωρίδα ανάμεσα, ήταν τα χρώματα που επιλέχτηκαν για την τελική διαμόρφωση της “γήινης” Νίκης της Σαμοθράκης, ενώ οι υπεύθυνοι της πρωτότυπης αυτής εικαστικής δράσης σκέφτονται μάλιστα να μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο το περίγραμμα και να το φωτίσουν, διεκδικώντας με αυτόν τον τρόπο μια θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες.
Η ενδοξότερη Νίκη του κόσμου. Στέκει αγέρωχη εκεί, στην κορυφή της κεντρικής σκάλας του μουσείου του Λούβρου προκαλώντας αισθήματα δέους και θαυμασμού.
Στέκει εκεί κι όμως η “καρδιά” της χτυπάει αλλού…κάπου στο βορειοανατολικό τμήμα του Αιγαίου μεταξύ της Λήμνου, της Ίμβρου και της Θάσου.
Εκεί, όπου παραπέμπει το όνομά της, που όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα παραμένει πάντοτε ελληνικό…
