Σε μια βδομάδα μέσα κρίνεται το μέλλον του Παναθηναϊκού. Ή δέκα χρόνια μπροστά θα πάει ή δέκα χρόνια πίσω. Αποκλείει τη Σταντάρ Λιέγης, τσακώνει έξι μύρια μίνιμουμ, στρώνει ομάδα για μεγάλα πράγματα. Αποκλείεται από τη Σταντάρ Λιέγης, χάνει το λεφτό, επιστρέφει στην εσωστρέφεια που λένε και οι πολιτικοί όταν θέλουν να μιλήσουν για γκρίνια αλλά ντρέπονται. Το ξέρω, το ξέρω ότι θα έχει και μια δεύτερη ευκαιρία για να μπει στους ομίλους του Europa League, αλλά άμα τη φας μια φορά γίνονται ύστερα τα πράγματα πολύ στριμόκωλα. Πάρα πολύ. Οπότε ή τώρα ή ποτέ.
Με βέλγικη ομάδα παίζει στο κάτω κάτω της γραφής, δεν παίζει με ισπανική. Και ναι, το πρωτάθλημα το βέλγικο βγάζει ένα σωρό παίκτες αλλά το ίδιο συμβαίνει και με πλείστα όσα περιφερειακά πρωταθλήματα από το ισραηλινό ως το ρουμάνικο. Άλλο οι ποδοσφαιριστές άλλο οι σύλλογοι. Όσον αφορά στις ομάδες, το Βέλγιο τσαλαβουτάει εδώ και πολλά χρόνια στα ρηχά νερά της μετριότητας. Λίγο από ‘δω, λίγο από ‘κει, λίγο από καθόλου, πολύ κο-κο-κο κι από αυγό τίποτα. Για να κονομάνε οι πρόεδροι από τις πωλήσεις, μια χαρά είναι το μοντέλο. Για τίποτε παραπάνω, δεν νομίζω…
Μάλιστα, αλλά είναι έτοιμος ο Παναθηναϊκός; Έτσι όπως τον είδα εγώ την περασμένη εβδομάδα μέσα στο γήπεδο (η TV πάντα ξεγελάει), μου φάνηκε σαν τον ΠΑΟ του περυσινού Δεκεμβρίου. Όταν είχε αρχίσει να ανεβαίνει με σφοδρότητα, αλλά δεν είχε πιάσει ακόμη την κορυφαία του απόδοση. Την απόδοση, ας πούμε, του τελικού στο Κύπελλο.
Είχε τρεξίματα (απαραίτητο όταν παίζεις με τους σημερινούς Βέλγους), είχε σοβαρότητα (πλην Τριανταφυλλόπουλου στο πρώτο ημίχρονο, που κουτούλαγε), είχε μυαλό (σπουδαία η συνεισφορά του Μέντες), είχε έτοιμο το δίδυμο των σέντερ μπακ (αν δεν ερχόταν ο Σίφο…), είχε το εύκολο γκολ από τον Πέτριτς (αν μπορούσε να σπριντάρει κιόλας!), είχε τον Μπεργκ να σπάει μπαλιές δεξιά-αριστερά (το κάνει καλύτερα κι απ’ το γκολ), είχε τον Καρέλη σε έκρηξη ταχυδύναμης (τι το ταΐζουν αυτό το παιδί;), είχε και τον Ζέκα να βρίσκει από νωρίς τα πατήματά του.
Εκείνο που δεν είχε, ήταν τρεξίματα από τον Πράνιτς και ψυχραιμία από τον Νάνο. Για τον πρώτο τα ξέρουμε, εχει τα θέματά του από πριν το Μουντιάλ και η αποτυχημένη συμμετοχή της Κροατίας δεν του έφτιαξε το κέφι. Η συμμετοχή του στο σημερινό ματς θα δώσει οντότητα στο κέντρο του ΠΑΟ, αλλά θα αφαιρέσει ταχύτητα και τσαγανό. Αν μπει στη θέση του ο Λαγός, θα αντιστραφούν τα κόζια. Οπότε μια ζαριά είναι, τη ρίχνει ο Αναστασίου κι αν του βγει του βγήκε. Όσο για τον Νάνο, όλες οι σέντρες κι όλα τα κόρνερ λάθος του πήγαν. Το αποδίδω στο στιγμιαίο θόλωμα από την προετοιμασία και περιμένω πολύ διαφορετικό παιχνίδι στην Λιέγη σήμερα. Αν εμφανιστεί κι αυτός όπως πρέπει, το έχει το παιχνιδάκι με άνεση ο Παναθηναϊκός.