Κραυγές ακούγονται να ταράζουν τη φαινομενική ηρεμία της νύχτας και κάθε λεπτό που περνάει δυναμώνουν ολοένα και περισσότερο. Εκεί, στη μέση του πουθενά. Σε μια καλύβα απομακρυσμένη από το χωριό, για να μην “μεταγγιστεί” ο τρόμος και σε εκείνες που έπονται. Πεταμένα στο πάτωμα, σκουριασμένα και μη αποστειρωμένα εργαλεία. Σπασμένα γυαλιά, λεπίδες, ξυράφια, μαχαίρια, σουγιάδες, νύχια δακτύλων, αιχμηρές πέτρες, ακόμη και αγκάθια ακακίας. Εργαλεία μιας πράξης αποτρόπαιας για όλον τον κόσμο που ακούει γι’αυτήν και θλίβεται, “καθαγιασμένης” όμως για αρκετές χώρες της μουσουλμανικής κυρίως Αφρικής, αφού επιτελεί έναν σκοπό “ιερό”.
Με έναν νοσηρό τρόπο “καθαρίζει” σωματικά και ηθικά, τα κορίτσια και τις νεαρές γυναίκες από οτιδήποτε συνδέεται με την υποτιθέμενη ντροπή που προκύπτει από τη σεξουαλικότητά τους, καθιστώντας τες πλέον-μετά την “επιτυχή” διεξαγωγή της παραπάνω επέμβασης-γυναίκες έτοιμες να παντρευτούν και να δηλώσουν την υποταγή τους σε έναν άνδρα-δυνάστη, που ερήμην τους, εξαναγκάστηκαν να μοιραστούν μαζί του τη ζωή τους. Ένας άνδρας που δεν διστάζει να σημαδέψει με αιχμηρά αντικείμενα τα γεννητικά τους όργανα από τα οποία έρχεται στο φως η ίδια η ζωή και να συνεχίσει έτσι αυτό που ξεκίνησε άλλοτε η μαία ή η λεγόμενη “θεραπεύτρια” του χωριού, μέσα σε εκείνη την ετοιμόρροπη παράγκα στην έρημο.
Ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, γνωστός και ως “κλειτοριδεκτομή”. Σημάδια που χαράσσονται στο κορμί και στην ψυχή μικρών κοριτσιών που είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε χώρες, όπου οι γυναίκες δεν θεωρούνται άνθρωποι, αλλά κατώτερα όντα με μοναδικό λόγο ύπαρξης την τεκνοποίηση και την τυφλή υποταγή τους στον άνδρα. Στην κοινωνία. Σε κάθε νέα “φετβά” ή αλλιώς θρησκευτικό διάταγμα του εκάστοτε ισλαμικού κράτους που τις αντιμετωπίζει ως άβουλα πλάσματα χωρίς κανενός είδους δικαίωμα. Και βέβαια χωρίς κανενός είδους δικαίωμα στον έρωτα και στην ηδονή, που αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο των ανδρών που τις εξουσιάζουν για όλη τους τη ζωή.
Σε όλον τον κόσμο, σήμερα υπολογίζεται ότι περίπου 140.000.000 κορίτσια και γυναίκες έχουν ήδη υποστεί ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων και ο αριθμός φαίνεται δυστυχώς να πολλαπλασιάζεται. Ένας εφιάλτης δίχως τέλος, στον οποίο υποβάλλονται ανυπεράσπιστα, μικρά κορίτσια, αιχμάλωτα της παράδοσης και των δεισιδαιμονιών, βιώνοντας φρικτές συνέπειες σε όλη τους τη ζωή. Παρ’όλα αυτά, παρά την παγκόσμια φρίκη που έχει προκαλέσει το συγκεκριμένο φαινόμενο και την επίσημη αναγνώριση ότι παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, μια νέα διαταγή ήρθε τις τελευταίες μέρες κ μέρους των μαχητών του Ισλαμικού κράτους, για να “ρίξει λάδι στη φωτιά”, όπως ανακοινώθηκε από τον ΟΗΕ. Συγκεκριμένα, το σύνολο των γυναικών και των κοριτσιών ηλικίας 11 έως και 46 ετών-περίπου 4 εκατομμύρια γυναίκες-στην πόλη Μοσούλη του Ιράκ και γύρω από αυτήν, υποχρεώνονται να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων. Σύμφωνα με τη μόνιμη συντονίστρια ανθρωπιστικών υποθέσεων του ΟΗΕ στο Ιράκ, Ζακλίν Μπάντκοκ, “κάτι τέτοιο είναι πολύ καινούριο για το Ιράκ και κυρίως γι’αυτήν την περιοχή, που προκαλεί μεγάλη ανησυχία και πρέπει να αντιμετωπιστεί”.
Και ναι, πρέπει να αντιμετωπιστεί. Άμεσα και ολοκληρωτικά. Γιατί όσο κι αν παρόμοια διατάγματα χρησιμοποιούνται ενδεχομένως κάποιες φορές για εξυπηρέτηση σκοπών προπαγάνδας, δεν παύει ωστόσο, άλλες τόσες κι ακόμη περισσότερες, να πρόκειται για αληθινά περιστατικά, που σπέρνουν τον τρόμο, τη φρίκη και τον πόνο σε ψυχές χιλιάδων κοριτσιών με όνειρα που πεθαίνουν πριν καν γενννηθούν.
Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι η εκστρατεία αντιμετώπισης της πρακτικής της κλειτοριδεκτομής έχει ξεκινήσει από το 1997 μέχρι και σήμερα, ενώ το 2008, τα Ηνωμένα Έθνη μαζί με ακόμη εννέα εταίρους, εξέδωσαν σχετική ανακοίνωση για την απαγόρευσή της. Το 2010 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μαζί με τον ΟΗΕ δημοσίευσε μία παγκόσμια στρατηγική για να γίνουν σημαντικά βήματα προς την κατάπαυση της απάνθρωπης αυτής πράξης, που έρχεται σε σύγκρουση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και το 2012, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε ψήφισμα για την εξάλειψη του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Τέλος, από το 2013, η κλειτοριδεκτομή είναι παράνομη σε 26 αφρικανικές χώρες.
Έτος 2014. Η “θεραπεύτρια” του χωριού εξακολουθεί να κάνει υπερωρίες χρησιμοποιώντας τα σκουριασμένα εργαλεία που “αποκεφαλίζουν” σώματα και ψυχές μικρών κοριτσιών. Εκεί. Στη σκοτεινή παράγκα καταμεσής της ερήμου. Εκεί, που διακόπτεται πρόωρα με βίαιο τρόπο η τρυφερή περίοδος της παιδικής ηλικίας τους.
Εκεί, που σύμφωνα με ένα παλιό αφρικανικό γνωμικό, “τρεις φορές πονάει η…αγάπη: Όταν σε κόβουν, όταν παντρεύεσαι κι όταν γεννάς”…
Και τέλος, εκεί, όπου “καλή” γυναίκα, θωρείται μόνο μια “κομμένη” γυναίκα…
*Παρακολουθείστε το τρέιλερ της ταινίας “Λουλούδι της Ερήμου”, που βασίστηκε στην αληθινή ιστορία της Γουόρις Ντίρι, που υπέστη και η ίδια κλειτοριδεκτομή, στην ηλικία των πέντε ετών, ακολουθώντας το φρικτό αυτό έθιμο της σομαλικής φυλής από όπου κατάγεται:
“Ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τι σημαίνει να είσαι γυναίκα”!
