Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Θέλω να πω ότι η μονογαμία σχεδόν ποτέ δεν ήταν ο κανόνας στην ανθρώπινη σεξουαλικότητα, αλλά μόνο στις κοινωνικές συμβάσεις. Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του πολυγαμικό ον. Τι γίνεται όμως όταν σε αυτή τη φύση, το ένστικτο δηλαδή, μπλέκονται κι άλλα πιο “ευγενή” πράγματα; Όπως ο έρωτας, η ανάγκη για συντροφικότητα και άλλα τέτοια ζαχαρωτά.
Μια μορφή εξισορρόπησης αυτών των δύο είναι οι ανοικτές σχέσεις. Αυτές που διατηρούν το συναισθηματικό δεσμό δύο ανθρώπων με το δικαίωμα όμως ο κάθε ένας να μπορεί να έχει και άλλους σεξουαλικούς και όχι μόνο συντρόφους. Ακίνδυνο βέβαια δεν το λες γιατί πες ότι εσύ πήγες να ρίξεις ένα απλό πήδημα και ξαφνικά ανακάλυψες τον έρωτα της ζωής σου. Που σημαίνει ότι παίρνει πόδι ο προηγούμενος έρωτας της ζωής σου. Αλλά ποιος σου υποσχέθηκε, στη ζωή, τη δουλειά, τη χαρά, ότι τα πάντα κρατάνε για πάντα; Μόνο οι ρομαντικές κομεντί του Χόλιγουντ που κι αυτές έχουν αρχίσει να αγριεύουν.
Η Ρόμπιν Τρασκ είναι διευθύντρια του Loving More που υποστηρίζει από το 1985 τις ανοιχτές σχέσεις με ενημερωτικά άρθρα και φωτογραφίες πολλών χαρούμενων μελών του club πιασμένους αγκαλίτσα (ντυμένους) ακόμα και με τα παιδιά τους. Η ίδια εξομολογείται: “Ήμουν 24 ετών, αρραβωνιασμενη και ξαφνικά ανακάλυψα ότι η φύση μου δεν είναι μονογαμική. Ήταν σαν να ανακάλυπτα κάτι για μένα που δεν το γνώριζα μέχρι τότε και δεν είχα καμία ιδέα πως να το αντιμετωπίσω. Αυτή τη στιγμή διατηρώ τρεις ταυτόχρονες σχέσεις με ανθρώπους που είμαι μαζί τους για πολλά χρόνια. Δεν ήταν τόσο εύκολο να φτάσω σε αυτό σημείο συνειδητοποίησης. Στην αρχή θεώρησα πως έχω κάποιο πρόβλημα και πως χρειάζομαι ψυχοθεραπεία για να το διορθώσω. Πράγμα που έκανα. Με το πέρασμα του χρόνου κατάλαβα ότι μάλλον είμαι πολύ περισσότερη φυσιολογική από πολλούς ανθρώπους που απλά δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει και μια άλλη επιλογή.
Κάτι στο οποίο συμφωνεί και ο Λέον Φέινγκολντ, υπεύθυνος για ένα ανάλογο γκρουπ, το Open Love NY. “Υπάρχει ζωή έξω από τη μονογαμία. Και λειτουργεί πάρα πολύ καλά αν ξέρεις πως να τη ζήσεις”. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάποια επώνυμα ζευγάρια ξέρουν όπως φημολογείται και να τη ζήσουν και να τη γλεντήσουν πράγμα λογικό εφ’ όσον αν είσαι πλούσιος και διάσημος κι όχι μισθοσυντήρητος, δεν σου κοστιζει κάτι να πεταχτείς στις Μπαχάμες να δεις έναν από τους συντρόφους σου. Αυτά τα ζευγάρια είναι οι Γουίλ Σμιθ και Τζάντα Πίκετ Σμιθ (γι αυτό οι τελευταίες τους ταινίες δεν βλέπονται;) η Ντέμι Μουρ και ο Άστον Κούτσερ (γι αυτό χώρισαν κι αυτή μπαινόβγαινε σε κλινικές;), η Ντόλι Πάρτον και ο Καρλ Ντιν (αν παντρεύεσαι μια που τη λένε Παρτον τι περιμένεις;). Η τραγουδίστρια Pink και ο Κάρεϊ Χαρτ που κι αυτοί χώρισαν αλλά μετά λέει τα ξαναβρήκανε. Μολονότι με τόσες αλλαγές που κάνει η Pink στα μαλλιά της τσάμπα μπλέξανε με την πολυγαμία γιατί κάθε βράδυ ο Κάρεϊ που την έβλεπε με άλλη κουαφούρ ήταν σαν να πήγαινε και με άλλη γυναίκα. Και φυσικά το βασιλικό ζεύγος Μπραντζολίνα που κάθε άλλο προκαλεί αίσθηση σαν είδηση.
Εντάξει κύριε Φέινγκολντ μου, να τη ζήσω κι εγώ αυτή τη ζωή δε λέω, αλλά με πόσους πρέπει να κάνω σχέση; Γιατί έχει και το κόστος του. Πες ότι τα εχω με 4. Χριστούγεννα, γιορτή, επέτειο, γενέθλια, 16 δώρα αμέσως στο χρόνο. Ταξί να πας από δω να απο κει, ταξίδι με τον ένα και με τον άλλο, γιατί άντε να τους συντονίσεις όλους να πάρουνε την ίδια περίοδο άδεια, γεύμα με τον έναν, θέατρο με τον άλλο, δουλειά το πρωί που πως θα τη βγάλεις αν κοιμάσαι με 4 εναλλάξ, αυτό ήταν, πάνε οι αντοχές σου.
Θέλω να πω ότι κι εγώ μαζί σας είμαι, δεν την εμπιστεύομαι τη μονογαμία, αλλά δεν αρκεί απλά να κάνω σεξ με τους άλλους και να έχω καβάντζα κι έναν μόνιμο; Πρέπει να τους “παντρευτώ” όλους;
