«Κάθε άνθρωπος έχει σκοπούς και κίνητρα που καθορίζουν τη συμπεριφορά του και ξέρει σε κάθε περίπτωση να λογοδοτεί για την κάθε του ενέργεια. Όμως ρωτήστε τον γιατί θέλει η γιατί γενικότερα θέλει να υπάρχει. Δεν θα ξέρει να απαντήσει, αλλά αντίθετα θα βρει παράλογη την ίδια την ερώτηση. Και μ’ αυτό καταλήγει να αναγνωρίσει ότι δεν είναι τίποτα άλλο από μια βούληση.
Οι ανθρώπινες προσπάθειες και οι επιθυμίες είναι τέτοιας φύσης, που μας κάνουμε να λάμπουμε εν’ όψει της πραγματοποίησής τους σαν να ήταν ο τελικός στόχος της βούλησης. Αλλά όταν θα έχουν ικανοποιηθεί αλλάζουν πρόσωπο. Ξεχασμένες ή κλεισμένες ανάμεσα στις παλιαντζαρίες, πάντοτε παραγκωνίζονται, είτε το ομολογούμε είτε όχι, ως ανόητες ψευδαισθήσεις.
Είναι τυχερός εκείνος που έχει να ικανοποιήσει ακόμα μια επιθυμία, κάποια έμπνευση. Θα μπορέσει να συνεχίσει για πολύ το παιχνίδι της αιώνιας μετάβασης από την επιθυμία στην απόλαυση και από την ικανοποίηση στη νέα επιθυμία, παιχνίδι που θα τον κάνει ευτυχισμένο αν η μετάβαση είναι γρήγορη, δυστυχισμένο αν είναι αργή. Μα αν μη τι άλλο δε θα πέσει σε αυτή την αδράνεια που πηγάζει από την τρομερή και παραλυτική ανία των κενών επιθυμιών, χωρίς ακριβή σκοπό, σε θανατηφόρα αποχαύνωση».
