Δέκα χρόνια από το έπος της Πορτογαλίας-Δέκα πράγματα που δεν θα ξεχάσω ποτέ

Καλοκαίρι 2004, Καλοκαίρι 2014. Πόσα και πόσα καλοκαίρια μεσολάβησαν, αλλά σαν κι εκείνο που η Ελλάδα άφηνε τις παραλίες για να δει αγώνα, που οι δουλειές σταματούσαν για τον Χαριστέα, τον Δέλλα και τον Ζαγοράκη, που τη γκόμενα την έστελνες πακέτο για να ταξιδέψεις με τον Ότο, δεν είναι κανένα.

Η Ελλάδα είχε προκριθεί στα γήπεδα της Πορτογαλίας. Πανηγυρίζαμε και μόνο για την παρουσία μας στο Οπόρτο και στην Λισαβώνα. Ο Καραγκούνης, όμως, ο Τραϊανός, ο Νικοπολίδης, ο Ντέμης, ο Χαριστέας, ο αρχηγός Ζαγοράκης μα πάνω απ’ όλα ο αρχιτέκτονας Ρεχάγκελ, έβαλαν στο κάδρο της ζωής μας μερικές από τις πιο όμορφες και αξέχαστες εμπερίες.

Τα στιγμιότυπα είναι πολλά και θα αραδιάσω 10 από αυτά. Όλο και κάπου θα σας «πιάσω».

Το πρώτο γκολ του Καραγκούνη, στο εναρκτήριο ματς με την Πορτογαλία, ημέρα Σάββατο.
To γκολ του Βρύζα στο 43′ του αγώνα με τη Ρωσία που μας έστειλε στους Γάλλους.
Μιας και πιάσαμε τους τρικολόρ. Πώς να φύγει από τα μάτια η ντρίμπλα-λόμπα του Ζαγόρ στον Λιζαραζού και η καρφωτή του Χαριστέα που έκανε τον Μπαρτέζ να παραπατάει σαν Ορέστης Μακρής;
Η υπεράνθρωπη προσπάθεια του Καψή κόντρα στον τεράστιο Κόλερ. Μου θύμιζε τον Γιαννάκη μπροστά στον Τκατσένκο. Ο Καψής ήταν απλά συγκινητικός.
Η Ελλάδα είχε αρχίσει να το πιστεύει μετά τη Γαλλία. Τώρα είναι σίγουρη ότι όλα τα παραπάνω γίνονται για ένα λόγο. Για την κούπα.
Ο Καραμανλής που ακόμα να μιλήσει από τότε που άφησε το Μαξίμου, παρακολουθούσε λες και έβλεπε μπροστά του να σουβλίζουν αρνιά, κοκορέτσια και να βγαίνουν από τη φουφού τα πρώτα παϊδάκια.
Ο Ρεχάγκελ μιλούσε για τους μεγάλους Έλληνες. Μας είχε τρελάνει και κάθε φορά που τον κατέκριναν οι διάφοροι Γεωργίου για την αμυντική τακτική του, απαντούσε με ένα γκολ. Όσο χρειαζόταν για να (τους) πονέσει.
Οι Έλληνες εγκατέλειπαν τη χώρα, όπως τώρα που θυμούνται τον τριτοτέταρτο ξάδελφο στην ξενιτιά και όπου φύγει-φύγει. Η Λισαβώνα ήταν Ομόνοια και Αριστοτέλους μαζί.
Σάββας… καφέ. Πικρός, πολύ πικρός, από τον Σάββα που «εφευρέθηκε» εντελώς τυχαία, να έχει κατασκηνώσει στην πλατεία έξω από το γήπεδο.
Ο Ζαγοράκης σηκώνει την κούπα. Τη σηκώνει κάπως στραβά, αλλά η τεστοστερόνη είχε γεμίσει όλη την Ευρώπη.