29 Ιουνίου 2002. Ήταν Σάββατο, 22.25 το βράδυ όταν στο λιμάνι του Πειραιά εξερράγη αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός στα χέρια του Σάββα Ξηρού. Ήταν η αρχή της εξάρθρωσης της τρομοκρατικής οργάνωσης που δρούσε στην Ελλάδα επί 27 χρόνια.

Ο δράστης μεταφέρθηκε αμέσως στον Ευαγγελισμό τραυματισμένος σοβαρά στα μάτια, στο δεξί χέρι και στο θώρακα. Όλη η Ελλάδα είχε στραμμένα τα μάτια της στις τηλεοράσεις που μετέδιδαν λεπτό προς λεπτό, τις εξελίξεις γύρω από το θέμα αυτό. Τα στοιχεία οδήγησαν την  αντιτρομοκρατική υπηρεσία στο εργαστήριό του στον Κολωνό και στο σπίτι του στην Παλλήνη, ενώ προσήχθη για ανάκριση η Ισπανίδα και επί δέκα έτη φίλη του, Αλίθια Ρομέρο Κορτές. Το 38άρι περίστροφο που βρέθηκε κοντά του έχει τη “σφραγίδα” της 17 Νοέμβρη.

Μεγάλη επιχείρηση της αστυνομίας ακολούθησε στην οδό Πάτμου 84 στα Κάτω Πατήσια. Ένα αποτύπωμα ήταν αρκετό για να ρίξει φως στην υπόθεση της δολοφονίας του Ελληνο-βρετανού εφοπλιστή, Κωστή Περατικού, καθώς αυτό συνδέθηκε με τον Σάββα Ξηρό. Η ανάλυση του DNA ήταν καταλυτική, καθώς απέδειξε περίτρανα την συμμετοχή του και στην επίθεση με ρουκέτα κατά του Γερμανού πρέσβη Άλμπερτ Κούνα (16 Μαΐου 1999).

Ο Σάββας Ξηρός, σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση καταδικάστηκε σε 6 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 5 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις, και συμμετοχή στην οργάνωση, ενώ σύμφωνα με την εφετειακή απόφαση, γλίτωσε ένα χρόνο ισόβια.

Στις 6 Ιουνίου του 2011 η ελληνική δικαστική εξουσία απέρριψε κατά πλειοψηφία το αίτημα του Σάββα Ξηρού για διακοπή της ποινής του και μεταφορά του σε δημόσιο νοσοκομείο (ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης) για άμεση, συνολική και ουσιαστική περίθαλψη της υγείας του χωρίς να αναφέρει κανένα αίτημα για την απόρριψη. Η αμέσως προηγούμενη δίκη του ίδιου αιτήματος είχε γίνει στις 2 Μαΐου 2011 για να αναβληθεί για τις 6 Ιούνη 2011 με την αιτιολογία της προσκόμισης στο δικαστήριο έγγραφης βεβαίωσης από την διεύθυνση του νοσοκομείου των φυλακών Κορυδαλλού ότι το παρόν νοσοκομείο δεν πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις νοσηλείας για τα σοβαρά προβλήματα υγείας που παρουσίαζε ο δράστης.

Είναι όμως αυτή ακριβώς η πραγματική ιστορία για την αρχή της εξάρθρωσης της μεγαλύτερης τρομοκρατικής οργάνωσης στην Ελλάδα; Μια τυχαία έκρηξη ενός μηχανισμού στα χέρια ενός “πεπειραμένου” στη δουλειά του; Κι ένα μαγικό ντόμινο συλλήψεων σε χρόνο αστραπής, μετά από ολόκληρα χρόνια αδυναμίας της αστυνομίας να βρει (επίσημα τουλάχιστον) έστω και μια άκρη; Επικίνδυνες ερωτήσες με ενίοτε θανάσιμες απαντήσεις.