Δύο είναι οι μεγαλύτερες φοβίες μου: οι σεισμοί και οι κατσαρίδες. Σε σεισμό 0,2 ρίχτερ μου κόβονται τα γόνατα και τρέχω πανικόβλητος πάνω κάτω, ενώ όταν τύχει και πετύχω μπροστά μου το έντομο του διαβόλου, απλώς γελοιοποιούμαι σε όποιον βρίσκεται δίπλα μου.
Φαντάζομαι πως οι φοβίες μου αυτές δεν είναι ούτε υπερβολικές, ούτε σπάνιες. Σε αντίθεση με αυτές που ακολουθούν και που οι περισσότεροι από εμάς ενδεχομένως και να αγνοούμε.
Ανθοφοβία: Χμμ, οκ…
Τυροφοβία: Δεν μου κάνει εντύπωση. Υπάρχουν κι άλλοι εκεί έξω με αυτό το φοβικό σύνδρομο. Δες εδώ
Εφηβοφοβία: Αν αναφέρεται στα μιλιούνια των πιτσιρικάδων που εισβάλλουν στη στάση Κεραμεικός και σου παίρνουν τα αυτιά, το έχω κι εγώ…
Εργοφοβία: Η ανεργοφοβία, μου φαίνεται πιο κοντά στα δικά μας δεδομένα
Πεθεροφοβία: Θέλεις σχόλιο; Αλήθεια;
Μουσοφοβία: Για εμάς τους σπανούς πάει αυτό;
Γονατοφοβία: Δηλαδή, τι;
Βροχοφοβία: Ε ρε Σαχάρα που χρειάζεστε…
Μπαλονοφοβία: Κι άντε να πατήσεις το πόδι σου σε παιδότοπο…
Ομφαλοφοβία: “Πωτς γκένεν αυτό;”, που θα έλεγε και ο αγαπητός Ογκουνσότο…
