Τα social media είναι πλέον μέρος της καθημερινότητάς μας. Δεν υπάρχει μέρα που να μην μπαίνουμε στο facebook ή στο twitter, για να συναντήσουμε τους διαδικτυακούς μας φίλους. Γιατί τους υπόλοιπους τους έχουμε ξεχάσει, από την στιγμή που το διαδίκτυο εισέβαλε στη ζωή μας κι έχει γίνει η πρωινή, μεσημεριανή και βραδινή συνήθειά μας. Πρέπει να το παραδεχτούμε. Έχουμε εξάρτηση. Όπως ο ναρκομανής που κάνει σαν τρελός όταν δεν βρίσκει τη δόση του.
Αν κάτι πάει στραβά, και δεν έχουμε Ίντερνετ τότε είναι που το άγχος έρχεται να μας περιλούσει. «Τι θα κάνουμε;» «Πώς θα μιλήσουμε με το διαδικτυακό μας γκομενάκι που μας αρέσει τον τελευταίο καιρό»; «Τι φωτογραφίες ανέβασε ο πρώην»; Είναι μερικά ερωτηματικά που μας έρχονται στο νου, όταν δεν μπορούμε να μπούμε στα social media.
Και για να μην είμαστε υπερβολικοί, θα σας αναφέρουμε το περιστατικό που συνέβη την Πέμπτη το πρωί. «Διαδικτυακό κομφούζιο» παρατηρήθηκε, όταν «έπεσε» το facebook! Το τι ακολούθησε; Δεν μπορείτε να φανταστείτε. Στα γραφεία, κοιταζόμασταν μεταξύ μας με άγχος. Σαν να έπεσε βόμβα! Σιγά ρε παιδιά. Φτάνει που αυτά τα 20-25 λεπτά αποκαταστάθηκε η ανθρώπινη επικοινωνία, κάνετε παράπονα κι από πάνω. Βέβαια μερικοί από εμάς είχαμε την εναλλακτική του twitter για να μοιραστούμε το πρόβλημά μας.
Ευτυχώς τα λεπτά πέρασαν και το facebook μπήκε και πάλι στη ζωή μας. Σας αποχαιρετώ όμως τώρα γιατί πρέπει να δω τι κάνουν οι «διαδικτυακοί» μου φίλοι. Εις το επανιδείν.
