Δηλαδή για να καταλάβω, ξεπεράσαμε με συνοπτικές διαδικασίες το θέμα της αντρικής αποτρίχωσης και έχουμε κολλήσει στο βάψιμο των μαλλιών; Ότι τι; Το στήθος – πόδι γαλοπούλα είναι πιο αποδεκτό αισθητικά, από έναν 40άρη που τα μαλλιά του έχουν αρχίσει πρόωρα να ασπρίζουν και δεν γουστάρει να του φαίνεται; Ή ότι το βάψιμο του μαλλιού δεν είναι ανδροπρεπές για ένα straight; Αν συμβαίνει αυτό, τότε στη Βουλή των 300 γίνεται η gay ελληνική επανάσταση και το χρωματολόγιο της L’ oreal μαζί σε όλες τις αποχρώσεις. Από το μαύρο του κόρακα μέχρι το κομοδινί από το παλιό σκρίνιο της θείας Ευτέρπης και τα χρώματα της ίριδας.

Oκ, παραδέχομαι ότι εδώ, στις αποχρώσεις δηλαδή, ίσως υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα που έχει βγάλει κακό όνομα στον άντρα που τα βάφει. Γιατί μία η κόμπλα του να πάει κομμωτήριο και να ζητήσει από έναν επαγγελματία να κάνει τη δουλειά, μια το συνήθως κοντό αντρικό κούρεμα στο οποίο η άσπρη τρίχα βγαίνει από κάτω σε μια εβδομάδα, πολλές φορές το τελικό αποτέλεσμα είναι τρικολόρε από τον αμάθευτο. Που παίρνει την μπογιά και μη έχοντας την γυναικεία σε τέτοια θέματα υπομονή, την απιθώνει σε όλο το κρανίο. Με αποτέλεσμα, το ήδη βαμμένο να ξαναβάφεται δύο τόνους πιο σκούρο, το λευκό να καστανίζει, και μια δυο περιοχές που δεν τις βλέπεις να μένουν σαν κρατήρες.

Συν τα γένια που συνήθως ακολουθούν το άσπρισμα του κεφαλιού και δεν σε παίρνει να το παίξεις look «αξύριστος τριών ημερών» γιατί άντε να δικαιολογήσεις το πώς στη μουσούδα είσαι η χιονάτη με τη λευκή τρίχα και στο κρανίο φοράς το μαύρο κασκέτο του playmobil. Εντάξει, το παραδέχομαι, θέλει λίγη προσοχή το όλο πακέτο, όμως νομίζω πως έχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή που ο Ντερκ Μπόγκαρτ στο «Θάνατος στη Βενετία» περίμενε μέσα στη βροχή το χάρο, με την κακύκα να ξεβάφει και να τρέχει μαυρίλα στα μάγουλά του. Μέχρι και αντρικές βαφές πλέον έχουν βγει που εφαρμόζονται σε πέντε λεπτά, φεύγουν σταδιακά με το λούσιμο και δίνουν μια πιο φυσική χρωματική απόχρωση.

Είναι βλάχικο και κομπλεξικό το πώς αν μια παρέα υποψιαστεί ότι κάποιος άντρας τα βάφει, τον λένε αμέσως βαψομαλλιά. Ακόμα περισσότερο όταν μερικοί από την παρέα που χρησιμοποιούν αυτόν τον χαρακτηρισμό, είναι κάτι γκόμενες με το ξασμένο μαλλί της βιολετί τοστιέρας και αισθάνονται και προχώ. Ακόμα και στο γραφείο του provocateur με το που πρότεινα το συγκεκριμένο θέμα, για δέκα λεπτά σταμάτησαν όλοι το meeting και με κοίταζαν στο κεφάλι λες και με είχε κουτσουλήσει περιστέρι.

Όλοι μας θέλουμε να φαινόμαστε νεώτεροι. Και μερικές φορές κάποιοι κληρονομικοί παράγοντες ή  συνθήκες σε κάνουν να μεγαλώνεις πριν από την ώρα σου. Γιατί κάποιος στα 30 του να συμβιβαστεί με το να έχει τα μαλλιά του 60άρη; Και νισάφι πια κούκλα μου με αυτή την καραμέλα του «είσαι πολύ γοητευτικός με τους γκρίζους κροτάφους» επειδή δεν φαντασιώνεσαι γκόμενο να σε πηδάει αλλά μπαμπά και θες να του μοιάσω. Που το λέει πια δηλαδή; Η τύπισσα που με το που δει τη μαύρη ρίζα παθαίνει υστερία εμμηνόπαυσης. Aν θες να σε πηδήξει daddy, πήγαινε στην τελική να βρεις κανένα πλούσιο γέρο να στα σκάει κι όλας να σου δώσει και εκπομπή στην τηλεόραση. Εννοείται αφού βουτήξεις όλο σου το κεφάλι, για να ποτίσει κι ο εγκέφαλος, μέσα σε μπολ με ντεκαπάζ.