Για 3η συνεχομένη χρονιά, αλλά πρώτη φορά με αυτή τη λογική, το Let me know! Festival επιστρέφει στην Αθήνα. Μόνο που φέτος τα δεδομένα έχουν αλλάξει, καθώς το φεστιβάλ έχει ανανεωθεί και το σύνθημά του είναι ένα: η πόλη μας ανήκει! 

Και λίγο πριν την έναρξη του φεστιβάλ, στις 30 και 31 Μαΐου, ο Διευθυντής Δημιουργικής Επικοινωνίας Κωνσταντίνος Μεσογίτης και ο Art & Culture Manager Γιάννης Ραουζαίος μας βάζουν στη λογική και τον κόσμο του Let me know! Festival.

Διαβάστε ακόμα: Το πρόγραμμα του Let me know! Festival

 

Τι το καινούργιο παρουσιάζει φέτος το Let me know! Festival σε σχέση με τις προηγούμενες δύο χρονιές;

K.M.: Φέτος σχεδιάστηκε για να εξαπλωθεί στην πόλη, να συναντήσει και να συναντηθεί με το κοινό του, με ελεύθερη είσοδο και με τους πιο underground ήχους. Σε έξι διαφορετικά σημεία στην πόλη, απόλυτα ταυτισμένα στο χαρακτήρα του festival, το κοινό θα έχει την τύχη να απολαύσει έξι διαφορετικά live… και το απόλυτα διαφορετικό που θα συμβεί είναι, ότι η κάθε ημέρα θα έχει δύο παράλληλα live που όταν ολοκληρωθούν θα ξεκινάει το τρίτο σε άλλο σημείο, για να κλείσει η ημέρα. Επιλέξαμε τα σημεία να είναι μεταξύ τους κοντά, για να μετακινείται ο κόσμος με τα πόδια ή με ποδήλατο. 

Γ.Ρ.: Το Let me Know! festival είναι ένα γίγνεσθαι! Μια διαρκής μεταβολή και αναδιαμόρφωση τόσο του εαυτού του όσο και των χώρων, που συναντά. Φέτος, όπως κάποια στιγμή παλαιότερα, είχαμε πρώτοι προβάλλει τις εικόνες ενός συγκροτήματος υπό συνέντευξη, στην τρίτη διάσταση ενός live, επιχειρούμε να «προβάλλουμε» ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ, στο σχέδιο του κέντρου της αθηναϊκής μητρόπολης. Οι τρεις χώροι που κάθε μέρα εκτυλίσσεται το event δεν είναι απλώς μια σειρά παράλληλων συναυλιών, αλλά ένα ψυχογεωγραφικό σχεδίασμα, που «εγγράφεται» στο σώμα της Αθήνας.

 

Πως σας ήρθε η αρχική ιδέα για τη δημιουργία ενός μουσικού festival;

Κ.Μ.: Βλέπαμε και επισκεπτόμαστε festival, αλλά κάποιες φορές νιώθαμε ότι κάτι λείπει και ψάχναμε να βρούμε τι είναι αυτό… Ώσπου μας έσκασε η ιδέα των συνεντεύξεων! Το συζητήσαμε με φίλους, βρήκαν την ιδέα ενδιαφέρουσα και κάπως έτσι γεννήθηκε το Let me know! Festival.

 

Ποιος είναι ο στόχος σας και ποια τα σχέδια σας για το μέλλον του festival;

Γ.Ρ.:  ‘Όπως φαίνεται και από την φετινή διοργάνωση, η διαρκής αναζήτηση του νέου στον ήχο, στην εικόνα και στην παρουσία, αλλά και η διασύνδεση χώρων και δραστηριοτήτων μέσα στην Μητρόπολη, είναι το κύριο μέλημα μας. Αυτό σημαίνει πώς το Let Me Know είναι μια παρέα πολιτιστικού ανταρτοπολέμου, που δεν πτοείται απέναντι στις προκλήσεις αλλά και δεν διστάζει να εντάξει στους σχεδιασμούς του ακόμα και προκλητικές ιδέες.

 

Στην Ελλάδα ο κόσμος συχνά διαμαρτύρεται για την έλλειψη νέων και φρέσκων ονομάτων, αλλά παράλληλα δεν στηρίζει τα καινούργια φεστιβάλ. Γιατί συμβαίνει αυτό κατά τη γνώμη σας;

Γ.Ρ.: Δεν νομίζω πώς το κοινό δεν στηρίζει καθόλου τα νέα φεστιβάλ. Απλώς υπάρχουν πολλές νέες και φρέσκιες ιδέες, ενώ το κοινό διαθέτει μόνον αγάπη για την ομορφιά και ελάχιστα χρήματα! Εάν όλα αυτά τα πολιτιστικά δρώμενα που λαμβάνουν χώρα τα τελευταία χρόνια, γίνονταν το 2006-7, θα μιλούσαμε για μια κατακλυσμική παρουσία του κοινού παντού.

Αν είχατε ένα τεράστιο μπάτζετ, ποιο θα ήταν το line up των ονείρων σας για το festival;

Γ.Ρ.:  (γέλια) Αν είχαμε τεράστιο budget, πρώτα από όλα δεν θα σας αποκαλύπταμε τόσο εύκολα τις μελλοντικές μας επιλογές! Πάραυτα, και καθαρά ενδεικτικά- αναφερόμενος απλώς στους ήχους που θα προτιμούσαμε, θα επιλέγαμε δίπλα σε πολύ καλά ελληνικά σύνολα, όπως του περυσινού ή του φετινού concept, ξένα ονόματα, σαν τους A Place to Bury Strangers, Florence and The Machine, Dave Clark, Aphex Twin, Acid Mother Temple, The Oh Sees, και οπωσδήποτε από το παρελθόν Rain Parade, Dream Syndicate και –αν ήθελε ο Greg- Wipers!

Κ.Μ.: Ωραία ερώτηση! Θα πρέπει να σου πω, ότι όλα τα project, που τρέχει το γραφείο της Action Direct, όπως και το Let me know! Festival, οικονομικά υποστηρίζονται από εταιρίες, οι οποίες το marketing plan για τις μάρκες τους ταυτίζεται με το concept του εκάστοτε γεγονότος. Δηλαδή, αυτό που ξεκίνησε στη δεκαετία του ‘70 στην Αμερική και στη δεκαετία του ‘70 στην Ευρώπη, εδώ τα τελευταία περίπου δέκα χρόνια έχει αρχίσει να αναπτύσσεται! Απλά βγήκε κόσμος έξω σπούδασε, είδε τι συμβαίνει και ερχόμενος πίσω άρχισαν να γίνονται κάποια πράγματα πλέον και εδώ. Αλλά υπάρχει δρόμος ακόμα. Άρα το budget και η εμπλοκή της κάθε μάρκας σε πολιτιστικά project, επαφίενται στην οξυδέρκεια κάθε manager!