Κάθε Κυριακή εκλογών υπάρχουν πάντα οι σταθερές. Από τον Ηλία Νικολακόπουλο, που αποτελεί την ατραξιόν του MEGA, αλλά ποτέ δεν τον έχουμε δει άλλη ήμερα (είναι ένας καημός χρόνων), μέχρι τις χιλιοειπωμένα κλισέ που μοιάζουν με τη σκυτάλη που παραδίδει ο ένας πολιτικός στον άλλον.
Όπως το «η δημοκρατία νίκησε», λες και το ντέρμπι είναι ανάμεσα στη «δημοκρατία και την ολιγαρχία ή τη βασιλεία». Μπορεί κάποιες δεκαετίες πίσω η φράση αυτή να έκρυβε μεγάλη δύναμη, αλλά πλέον δεν υφίσταται κανένα τέτοιο θέμα.
Μια άλλη ατάκα-κλισέ, το «ο σοφός λαός μίλησε», μάλλον ακούγεται κάπως τα τελευταία χρόνια, από τη στιγμή δηλαδή που οι καπεταναίοι που ψηφίζαμε μας έριξαν στα βράχια. Άρα, μόνο σαν ένα φτηνό κοπλιμέντο μπορεί να το εκλάβει κανείς!
Παρωχημένη φράση είναι και το «λάβαμε το μήνυμα» του λαού. Και δυστυχώς δεν υπάρχει κανείς από το λαό που να επιβεβαιώνει πως το «μήνυμα παραδόθηκε». Δεν το κάνουν αυτό τα… κινητά του λαού.
«Θα σεβαστούμε την απόφαση του λαού» είναι μια άλλη ατάκα – μπαρούφα, αφού δεν υπάρχει και άλλη επιλογή, τουλάχιστον μέσα στη δημοκρατία.
Το εγχειρίδιο του… καλού ξύλινου λόγου, δυστυχώς δεν αλλάζει ακόμη και τώρα, με πέντε χρόνια κρίσης. Αν περάσει και αυτό το σκόπελο, αυτές τις φράσεις θα την ακούν μέχρι και τα δισέγγονά μας.
