Με το κλείσιμο του κεντρικού debate των ευρωπαίων επικεφαλής των μεγάλων κομμάτων, το συναίσθημα ήταν γλυκόπικρο. Από τη μία, ο Αλέξης Τσίπρας ως αρχηγός της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις. Από την άλλη, ίσως να αντιλήφθηκαν αργά στην Κουμουνδούρου πως έκαναν ένα μεγάλο λάθος, με τις μη εμφανίσεις του στα προηγούμενα debate.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε ρυθμό, οι απαντήσεις του ήταν πάντα εντός χρόνου (είναι σημαντικό γιατί δείχνει πως οι θέσεις που υποστηρίζει είναι ξεκάθαρες και δουλευμένες) και ήταν πολύ χαλαρός, σε σημείο που να ανοίγει συζήτηση με τη διευθύντρια του ιταλικού δημόσιου σταθμού RAI News24Μόνικα Μαντζόνι που συντόνιζε τη συζήτηση.
Πατώντας στο ελληνικό πρόβλημα, ο Αλέξης Τσίπρας φάνηκε από την πρώτη του τοποθέτηση πως θα θελήσει να επικεντρώσει τη συζήτηση στην Ελλάδα, αφού αυτό είναι ένα προνομιακό πεδίο για εκείνον. Ακόμη και όταν διαφώνησε με τον Γκι Φερχόφσταντ, εκείνος του έδωσε μια εξαιρετική πάσα στο θέμα των τραπεζών, αναφέροντας πως τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν δανειστεί τεράστια ποσά από τις τράπεζες.
Εκεί, όμως, που κέρδισε τις εντυπώσεις, ήταν όταν απευθύνθηκε στον αρχηγό του ΕΛΚ, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ… «Με την ευκαιρία να ρωτήσω τον κ. Γιούνκερ τι συνέβη στις Κάννες; Με ποιο δικαίωμα αποφασίζετε εσείς τι δημοψήφισμα θα κάνουν σε ένα κράτος-μέλος;», ρώτησε, αλλά δεν πήρε απάντηση. Έτσι, επανήλθε για δεύτερη φορά… «Φοβούνται τη δημοκρατία, την αντίδραση των λαών. Πέτυχαν τα προγράμματα; Τι έγινε στις Κάννες; Μπορώ να σας δώσω το τζόκερ μου να απαντήσετε κύριε Γιούνκερ».
Ήταν πολλές οι στιγμές που φάνηκε πως ο Αλέξης Τσίπρας έκανε άνοιγμα στους ευρωσκεπτικιστές, θέλοντας να κερδίσει το συγκεκριμένο κομμάτι των ψηφοφόρων, που είναι πολύ μεγάλο. Επίσης, έκλεισε το μάτι στους ψηφοφόρους του Νότου, ενώ οι στιγμές που έμοιαζαν να απευθύνεται στο ελληνικό σώμα ψηφοφόρων δεν ήταν και λίγες.
Ωστόσο, η απάντηση για την Ουκρανία ίσως να ήταν και αμφιλεγόμενη, μιας και έκανε λόγο για ομοσπονδιοποίησή της.
Πλάι στον Αλέξη Τσίπρα, στέκονται τόσο ο Γκι Φερχόφσταντ όσο και η Σκα Κέλερ. Σύγχρονοι, με άνεση, χωρίς ξύλινο λόγο, βγήκαν κερδισμένοι από την όλη διαδικασία, αφού ακούστηκαν οι απόψεις τους ξεκάθαρες και πέρασαν το μήνυμα. Χαμένοι, οι Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και Μάρτιν Σουλτς, που θέλησαν να αποφύγουν το «αυτογκόλ» και χρησιμοποίησαν «ξύλινο λόγο» και εμφανίσθηκαν πέραν του δέοντος θεσμικοί.
Με το τέλος του debate ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Αριστεράς ήταν αυτός που είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον των ευρωπαίων πολιτών στα social media, αφού είχε συγκεντρώσει τις περισσότερες αναφορές. Αυτό δεν σημαίνει πως οι αναφορές αυτές ήταν θετικές, αλλά το θέμα είναι πως απασχόλησε περισσότερο από όλους τους τηλεθεατές με τις τοποθετήσεις του.
Αυτό θα έπρεπε να απασχολήσει την Κουμουνδούρου, που προσπαθεί να χτίσει ένα αρχηγικό προφίλ στον Αλέξη Τσίπρα. Η χθεσινή του εμφάνιση, πέρα από τις επικρίσεις για τη χρησιμοποίηση της αγγλικής γλώσσας, που έπαψαν να ακούγονται από τη στιγμή που ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ επέλεξε τη γαλλική, είχε θετικό αντίκτυπο. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν ανέλπιστα καλός.
Το θέμα δεν ήταν να πείσει ο Αλέξης Τσίπρας έναν δεξιό να ψηφίσει την Ευρωπαϊκή Αριστερά, αλλά να εκπροσωπήσει σωστά τις ιδέες που πρεσβεύει, να επιχειρηματολογήσει υπέρ των ιδεών του και την επίλυση των προβλημάτων. Η κριτική αυτή λοιπόν, δεν έχει να κάνει λοιπόν με το αν συμφωνούμε με τις ιδέες του, αλλά με τη συνολική του παρουσία.
