Έρχεται σύντομα το τεύχος Μαΐου του NEWPOSTER.
Κατεβάστε το NEWPOSTER ΕΔΩ
Της Ελένης Καλογεροπούλου
Είχε πάντα στα χείλη του ένα ευγενικά παγωμένο χαμόγελο, ενώ πίσω από τα μεγάλα μυωπικά γυαλιά το βλέμμα του χανόταν στο άπειρο. Συνήθως τα χέρια του ήταν στις τσέπες του παντελονιού του και προτιμούσε να περπατά με το κεφάλι του σκυφτό, προφανώς για να μη γίνεται στόχος αδιάκριτων και περίεργων διπλωματών ή δημοσιογράφων. Περπατούσε, μάλλον αθόρυβα, σαν γάτα, και πρόσεχε τα νώτα του, όταν έκλεινε πίσω του μια πόρτα του κεντρικού κτιρίου του υπουργείου Εξωτερικών.
Ο Άλεξ Ρόντος -ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα- μονοπωλούσε το ενδιαφέρον πολλών για αρκετά χρόνια, αφού ήταν ο συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου που λίγοι τον γνώριζαν πραγματικά και ακόμα πιο λίγοι τον έκαναν παρέα. Ελάχιστοι γνώριζαν τη δράση του, τις επαφές του και την πραγματική ενασχόλησή του στο υπουργείο Εξωτερικών. Οι χαρακτηρισμοί που τον συνόδευαν πολλοί και αντιφατικοί. Επικίνδυνος πράκτορας, μυστηριώδης, παρεξηγημένος, ικανός, άνθρωπος των Αμερικανών και ίσως και πολλών άλλων κυβερνήσεων, ευφυής, δολοπλόκος, ήταν κάποια από τα επίθετα που του είχαν αποδώσει φίλοι και εχθροί τα χρόνια που πέρασαν. Ο ίδιος έλεγε απλώς με αυταρέσκεια ότι ήταν ο άνθρωπος που έριξε τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, διεμβολίζοντας εκ των έσω την κυβέρνησή του. Ο Άλεξ Ρόντος, ή Αλεξάντερ για τους πολύ φίλους και συνοδοιπόρους του, γεννήθηκε πριν από 54 χρόνια στην Τανζανία και οι γονείς του ήταν Έλληνες ομογενείς. Μεγάλωσε στην Κένυα απ’ όπου έφυγε για σπουδές στην Οξφόρδη όπου σπούδασε Ιστορία.
Τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα τα έκανε ως ρεπόρτερ. Τη δεκαετία του 1980 μάλιστα έστρεψε τη δραστηριότητά του στη μεγάλη του αγάπη, την Αφρική, αφού επισκέφθηκε πολλές φορές την Αιθιοπία, τον Λίβανο, την Αίγυπτο, το Μαρόκο. Πάντα με διαφορετικές ιδιότητες. Άλλες φορές ως ανταποκριτής της εφημερίδας «West Africa», άλλοτε ως εκπρόσωπος Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, και για ένα διάστημα ως σύμβουλος της Παγκόσμιας Τράπεζας, όπου λέγεται ότι γνωρίστηκε με τον Τζορτζ Σόρος. Στην αρχή της επόμενη δεκαετίας, δηλαδή το 1992, ο τότε Αρχιεπίσκοπος Βορείου Αμερικής, Ιάκωβος, του ζητάει να δημιουργήσει τη ΜΚΟ International Orthodox Clristian Charity με σκοπό να κάνει έργο στην Αφρική.Ήταν ίσως η σημαντικότερη στιγμή της καριέρας του, αφού μέσω αυτής της ιδιότητας γίνεται τακτικός θαμώνας στις συνευρέσεις του ελληνικού λόμπι στις ΗΠΑ.
Το 1998 έρχεται στην Ελλάδα μαζί με τότε πρόεδρο του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού Άντριου Άθενς προκειμένου να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να ενισχύσει οικονομικά τους Έλληνες ομογενείς της Μαύρης Θάλασσας.
Τότε γνωρίζει τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος ήταν αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών κάτω από τον Θεόδωρο Πάγκαλο. Η χρήση της αγγλικής γλώσσας ως μητρικής, η ίδια αντίληψη και κουλτούρα των δύο ανδρών σε πολλά θέματα παίζει καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα σχέση τους. Ένα χρόνο μετά τη γνωριμία τους ο Θεόδωρος Πάγκαλος παραιτείται από υπουργός λόγω της υπόθεσης Οτσαλάν και τα καθήκοντά του αναλαμβάνει ο Γιώργος Παπανδρέου και μια πληθώρα συμβούλων. Ανάμεσά τους είναι και ο Άλεξ Ρόντος. Πολύ γρήγορα η παρουσία του μονοπωλεί το ενδιαφέρον όσων ασχολούνται με το εν λόγω υπουργείο, αφού παίρνει τον τίτλο του πρέσβη εκ προσωπικοτήτων και αναλαμβάνει την υπηρεσία Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) – άλλωστε εξαιτίας αυτής της ιδιότητάς του καλείται σήμερα στη Δικαιοσύνη.
Παράλληλα λέγεται ότι διαχειρίζεται και τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών προκειμένου να ασκήσει διπλωματική πολιτική στα Βαλκάνια τα οποία φλέγονται. Η δραστηριότητά του ενοχλεί, όπως είναι φυσικό, αρκετούς διπλωμάτες αλλά και πολιτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα οποία δεν αντιλαμβάνονται τον ακριβή ρόλο του στενού συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου στα πράγματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Θεόδωρος Πάγκαλος μιλά με χλευασμό «για τους συμβούλους του Γιώργου που δεν μιλούν ελληνικά». Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία είναι το αγαπημένο του κεφάλαιο στην παρασκηνιακή πορεία της ζωής του, αφού έρχεται σε επαφή με την αντιπολίτευση προκειμένου να ρίξει τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Εγκαθίσταται σε κεντρικό ξενοδοχείο του Βελιγραδίου και από εκεί καθοδηγεί τα κόμματα και τους παράγοντες της αντιπολίτευσης για το πώς θα κινηθούν. Καραβάνια βοήθειας φτάνουν από την Ελλάδα με σκοπό να πείσει τους συνομιλητές του ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι με το πλευρό τους. Φτάνει μάλιστα στο σημείο να κουβαλά ο ίδιος τις κούτες με τα τρόφιμα για να πάνε στα σωστά χέρια. Με το δίκιο του, λοιπόν, ισχυριζόταν συχνά πυκνά ότι αυτός διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο να αλλάξει θέση η Ελλάδα έναντι του Μιλόσεβιτς και της σερβικής κυβέρνησης.
Ταυτόχρονα η δράση του επεκτείνεται και στην Πρίστινα, όπου εκεί εμπνέεται τη συνάντηση της σερβικής αντιπολίτευσης στο Καβούρι. Έχοντας προφανώς άγνοια κινδύνου, προσκάλεσε το «διεκδικητή του θρόνου της Σερβίας» Καραγεόργεβιτς τον οποίο μάλιστα προσφώνησε «μεγαλειότατο». Η αντίδραση των ΜΜΕ αλλά και στελεχών του ΠΑΣΟΚ γι’ αυτό το ατόπημα τον έκανε να δώσει την παραίτησή του στον Γιώργο Παπανδρέου η οποία όμως δεν έγινε δεκτή. Ο τότε υπουργός επέλεξε να μην παραστεί δίπλα στο…μεγαλειότατο, λέγεται όμως ότι τότε αποφασίστηκε ο επόμενος πρόεδρος της Σερβίας να είναι ο Κοστούνιτσα. Λέγεται ακόμα ότι έπαιξε ρόλο και στο Σκοπιανό, ερήμην της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου.
Το 2010 ήρθε σε ρήξη με τον τότε υπουργό ∆ημήτρη ∆ρούτσα, ο οποίος, όταν κλήθηκε να σχολιάσει το ρόλο του Ρόντου είπε: «Ο κ. Ρόντος είναι πολύ καλός γνώστης της περιοχής των Βαλκανίων. Υπήρξε και στο παρελθόν συνεργάτης στο υπουργείο Εξωτερικών. ∆εν έχει, όμως, καμία θεσμική θέση».
Τα χρόνια της κρίσης ο Άλεξ Ρόντος ήταν κάπου… εδώ, αλλά κανείς στην πραγματικότητα δεν ήξερε πού ήταν. Οι ανύπαρκτοι δεσμοί του με το ΠΑΣΟΚ και με τα στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη διέλυσαν κάθε ελπίδα να είναι υποψήφιος βουλευτής στη Λακωνία, όπως επιθυμούσε. Έτσι, βρέθηκε να δίνει συμβουλές στον Σαακασβίλι. Και εκεί που όλοι περίμεναν ότι η λαμπρή πορεία του στην άτυπη διπλωματία τελείωσε, σήμερα εμφανίζεται να βρίσκεται στο Σουδάν, που σπαράσσεται από εμφύλιο, ως ειδικός απεσταλμένος του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών από την Ειδική Υπηρεσία Εξωτερικών Σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όπως φαίνεται οι κυβερνήσεις πέφτουνε, µα ο Αλεξ Ρόντος µένει!
Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε αυτό που λέγεται ότι είπε ο υπεύθυνος για θέματα νοτιοανατολικής Ευρώπης των Ηνωμένων Πολιτειών, κ. Φρίντμαν, στον Γιώργο Παπανδρέου, αναφερόμενος στον Άλεξ Ρόντο. «Υπουργέ, είναι ο άνθρωπός μας στα Βαλκάνια, και αυτός που έριξε τον Μιλόσεβιτς»… Πέρα, λοιπόν, από τις οποίες προκαταλήψεις ή εμπάθειες, κανείς δεν μπορεί να αποφασίσει τι είναι τελικά ο Άλεξ Ρόντος. Ένας χρήσιμος άνθρωπος για τις απανταχού κυβερνήσεις, ένας πράκτορας που απλώς κάνει καλά τη δουλειά του ή ένας ιδεολόγος του παρασκηνίου… Η ιστορία θα δείξει.
