Με την ευκαιρία του Ιστορικού Grand Prix του Μονακό (το οποίο μπορείτε να δείτε σε απ’ ευθείας μετάδοση από το Motors TV) ο οίκος RM Auctions δημοπρατεί μία από τις 5 Lancia D50A του 1955. Πρόκειται για ένα από τα πέντε αναδημιουργημένα μοντέλα, τα οποία φτιάχτηκαν ξανά (αριθμός πλαισίου D50A-0007R) με γνήσια ανταλλακτικά και τα blue prints από το μουσείο της Lancia. Η τιμή εκκίνησης είναι στα €800.000 – €900.000
Δημιουργός του οχήματος ο Tom Wheatcroft υπεύθυνος για πολλές αναδημιουργίες εμβληματικών οχημάτων. Μάλιστα η D50A παίρνει δελτίο αναγνώρισης από τη διεθνή ομοσπονδία αυτοκινήτου (FIA Historic Technical Passport) για events ιστορικών αυτοκινήτων.
Στα τεχνικά της χαρακτηριστικά σημειώνουμε τον V8 κινητήρα των 260 ίππων, από τα 2.488 κ.εκ. με τα τέσσερα διπλά καρμπιρατέρ, το κιβώτιο 5 ταχυτήτων, την ανεξάρτητη ανάρτηση εμπρός και τον de Dion πίσω άξονα με ταμπούρα στους τροχούς
Η ιστορία του
Για τα Grand Prix της σεζόν του 1954 ο θρυλικός αρχιμηχανικός της Lancia , Vittorio Jano, δημιούργησε ένα ακόμη αυτοκίνητο ορόσημο. Η Lancia D50 είχε κινητήρα twin-cam V8, 90 μοιρών ο οποίος αποτελούσε ενεργό μέρος του πλαισίου (μεγαλύτερη ακαμψία) αλλά και ήταν τοποθετημένος με τέτοιο τρόπο ώστε ο άξονας της μετάδοσης να περνά δίπλα από τον οδηγό.
Έτσι εκείνος θα μπορούσε να κάθετε πολύ χαμηλά μετακινώντας και το κέντρο βάρους. Το κιβώτιο των 5 ταχυτήτων ήταν τοποθετημένο εγκάρσια, με την τελική μετάδοση στον πίσω άξονα. Οι δύο δεξαμενές τοποθετήθηκαν ανάμεσα στους τροχούς, για την ομαλή ροή του αέρα και για να διατηρηθεί η ισορροπία, με την κατανάλωση καυσίμων.
Στην αρχή της σεζόν του 1954, το μοντέλο αυτό είχε ήδη θεωρηθεί ως η μόνη αντίπαλος της Mercedes – Benz W196. Η ομάδα πήρε τον δύο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή Alberto Ascari από τη Ferrari, μαζί με τον Gigi Villoresi και τον νεαρό Eugenio Castellotti.
Η D50 έκανε το μεγάλο ντεμπούτο Gran Prix της στον τελευταίο αγώνα της σεζόν του 1954, το ισπανικό Grand Prix. Εκεί ο Ascari είναι ένα ολόκληρο δευτερόλεπτο ταχύτερος από ό, τι ο Fangio της Mercedes – Benz. Όμως μία μηχανική βλάβη οδήγησε στην εγκατάλειψη από τον αγώνα.
Με το ηθικό ψηλά ξεκίνησε η σεζόν του 1955. Στο Grand Prix του Μονακό το Μάιο του 1955, Ascari και Fangio κάνουν ίδιο χρόνο (1:41.1) και ξεκινούν τον αγώνα δίπλα-δίπλα. Δυστυχώς, οι δύο εγκατέλειψαν γρήγορα: η Mercedes – Benz με μηχανική βλάβη και η Lancia του Ascari μετά από έξοδο και πτώση στο λιμάνι του Μονακό. Ο Ascari, δεν τραυματίστηκε σοβαρά. Δυστυχώς , τέσσερις ημέρες αργότερα, η τύχη του τελείωσε, ενώ δοκίμαζε μια Ferrari στη Μόντσα .
Η απόσυρση της Lancia από τους αγώνες ανακοινώθηκε στις 31 Μαΐου του 1955. Μετά από συμφωνία έστειλε έξι πλήρεις D50, κινητήρες και ανταλλακτικά στην Scuderia Ferrari για το δικό της αγωνιστικό τμήμα. Επιπλέον η Fiat της παρείχε 50 εκατομμύρια λιρέτες ετησίως για πέντε χρόνια για την υποστήριξη της. Η συμφωνία δεν θα μπορούσε να έρθει σε καλύτερη στιγμή για τη Ferrari, η οποία είχε πρόβλημα χρημάτων και δεν είχε εξελίξει τα αυτοκίνητα του 1954-1955.
Η Ferrari αγωνίστηκε με τις D50 μόνο δύο φορές για το υπόλοιπο του 1955, πριν αρχίσει να τροποποιεί τα αυτοκίνητα για τη σεζόν του 1956, βάζοντας τα σήματά της και κάνοντας αλλαγές στο αμάξωμα. Η Lancia – Ferraris μετονομάστηκαν Ferrari 8CL και οδηγήθηκαν από τον Juan Manuel Fangio ο οποίος πέτυχε το τέταρτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1956.
Στο video που ακολουθεί δείτε τον Juan Manuel Fangio να οδηγεί την Ferrari 8CL. Προσέξτε τα σταθμευμένα αυτοκίνητα στους δρόμους του Μονακό ενώ εκείνος οδηγεί στα ελεύθερα δοκιμαστικά. Δείτε την ένδυση και την προστασία των πιλότων (κοντομάνικο t-shirt, γυαλιά και κράνος ιππασίας). Προσέξτε τις κινήσεις του αλλά και πως τις εξηγεί με το… τασάκι.
