Ήταν δεκαετία του ’20. Η Ιταλία αντιμετώπιζε μεγάλη πολιτική ένταση, αλλά και οικονομικά προβλήματα. Ο κόσμος ήταν αγανακτησμένος, ενώ οι κυβερνήσεις που ανέβηκαν στην εξουσία φάνηκε ότι δεν μπορούσαν να επιβάλλουν την ηρεμία, με πολλούς να κάνουν λόγο ακόμα και για εμφύλιο πόλεμο.
Αυτά τα προβλήματα εκμεταλλεύτηκε ο Benito Mussolini, γνωστός στους πολιτικούς κόλπους ως δημοσιογράφος, εκδότης και πολιτικός, που ξεκίνησε την πορεία του ως ειρηνιστής και σοσιαλιστής, προτού μεταμορφωθεί σε εθνικιστή και φασίστα! Και το 1922 έχοντας στο πλευρό του περίπου 100.000 Μελανοχίτωνες οργανώνει την -γνωστή σήμερα- πορεία στην Ρώμη και παρατάσσονται απέναντι από την αστυνομία και τους Κυανοχίτωνες του βασιλικού στρατού.
Ο βασιλιάς της Ιταλίας, προκειμένου να αποφύγει τον εμφύλιο, του έδωσε την εξουσία της χώρας. Και ο Mussolini δεν έχασε την ευκαιρία. Μέχρι το 1943 διοίκηση την Ιταλία με δικτατορικό τρόπο, συμμάχησε με τον Hitler, μπήκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως κυριότερος σύμμαχος της ναζιστικής Γερμανίας και ονειρεύτηκε να κατακτήσει την Ευρώπη.
Ωστόσο στον πόλεμο οι δυνάμεις του έδειξαν ότι δεν ήταν έτοιμες και ο ιταλικός στρατός υπέστει αρκετές ήττες. Αυτό δημιούργησε δυσαρέσκεια, ενώ όταν το 1943 οι συμμαχικές δυνάμεις κάνουν απόβαση στη Σικελία, χάνει την εξουσία. Οι Γερμανοί του δίνουν την εξουσία της «Δημοκρατίας του Σαλό», που ήταν κάτι σαν τη νέα Ιταλική δημοκρατία, αλλά ο Mussolini ήταν πλέον μαριονέτα του Hitler.
Και όταν ο πόλεμος τελείωσε, παρά την προσπάθειά του να ξεφύγει, δεν γλίτωσε. Οι Ιταλοί παρτιζάνοι τον συνέλαβαν και στις 28 Απριλίου 1945 τον εκτέλεσαν.
