Ήταν η περίοδος που ΕΣΣΔ και ΗΠΑ έδιναν τη δική τους μάχη σε όλα τα μέτωπα. Μια μάχη δύναμης, αλλά και επίδειξης για το ποια χώρα θα επικρατήσει σε έναν πιθανό πόλεμο. Ήταν η περίοδος που τα πυρηνικά εργοστάσια ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια σε όλο τον πλανήτη. Ένα από αυτά και ο Πυρηνικός Σταθμός Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ – ίσως ο πιο… διάσημος πυρηνικός σταθμός του πλανήτη. Αλλά όχι για καλό λόγο.
Ήταν ξημερώματα της 26ης Απριλίου του 1986 όταν στον αντιδραστήρα Νο.4 του σταθμού σημειώθηκαν δύο εκρήξεις. Το αποτέλεσμα τους ήταν η διάνοιξη μιας τρύπας στην οροφή του κτιρίου και η εκτόξευση γραφίτη, σκυροδέματος και συντριμμιών. Ως αποτέλεσμα αυτών, ο πυρήνας του αντιδραστήρα βρέθηκε σε επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον. Μεγάλο μέρος του ουρανίου που χρησιμοποιούνταν ως καύσιμο έφυγε στον αέρα μαζί με υπερουράνια στοιχεία και προϊόντα της σχάσης από τον πυρήνα του αντιδραστήρα, παρασυρόμενα από τον καπνό του οποίου η στήλη έφτασε σε ύψος το ένα χιλιόμετρο. Πυρκαγιά ξέσπασε στην οροφή πάνω από τον στρόβιλο του αντιδραστήρα. Επίσης φλόγες υπήρχαν στο εσωτερικό του κτιρίου μαζί με ατμούς και σκόνη.
Εκείνη την ώρα βρίσκονταν στο εργοστάσιο περίπου 200 εργαζόμενοι, δύο από τους οποίους έχασαν τη ζωή τους, ενώ μέσα στους επόμενους μήνες 31 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους – οι περισσότεροι από αυτούς πυροσβέστες που έσπευσαν στο σημείο χωρίς να ενημερωθούν για τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Η Σοβιετική κυβέρνηση αναγκάστηκε να εκκενώσει την κοντινή πόλη Πριπυάτ, ενώ περισσότεροι από 135.000 άνθρωποι άφησαν τα σπίτια τους. Μέσα στις επόμενες ημέρες, το ραδιενεργό σύννεφο απλώθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, ενώ υπήρχαν πολλές επιπτώσεις τόσο στην υγεία όσο και στη φύση.
Αυτό ήταν το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία.
