Οι φήμες οργίαζαν εδώ και καιρό, ωστόσο καμία ρωσική μυστική υπηρεσία δεν έλεγε κάτι επίσημο μέχρι χτες: Ο Μπιν Λάντεν της Τσετσενίας, ο διαβόητος Ντοκού Ουμάροφ, υπεύθυνος για πολλές τρομοκρατικές επιθέσεις στο ρωσικό έδαφος που κόστισαν τη ζωή σε εκατοντάδες άτομα ήταν νεκρός και οι φωνές ανακούφισης στη Μόσχα ήταν κάτι παραπάνω από ηχηρές…

Πως όχι άλλωστε, αφού για πολλά χρόνια αποτελούσε τον υπ αριθμόν ένα στόχο των ρωσικών δυνάμεων ασφαλείας και ένας από τους πιο διαβόητους καταζητούμενους του πλανήτη, μαζί με τον πραγματικό Μπιν Λάντεν. Οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις εξάλλου δεν είχαν μεγάλες διαφορές με τον αρχιτρομοκράτη που αιματοκύλισε τη Νέα Υόρκη το 2001, ενώ οι σχέσεις του Ουμάροφ με την Αλ Κάιντα φημολογούνταν πως ήταν θερμές.

Η τύχη του θα μπορούσε ωστόσο να είναι διαφορετική. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός, αλλά δεν διακρίθηκε ιδιαίτερα στο επάγγελμά του, με αποτέλεσμα να στραφεί στο έγκλημα, έχοντας στο ενεργητικό του δύο καταδίκες για ανθρωποκτονία. Κάπως έτσι, το 1994 έρχεται το βάπτισμα του πυρός για τον Ουμάροφ, ο οποίος παίρνει τα βουνά και συμμετέχει στον αιματηρό πόλεμο για την απόσχιση της Τσετσενίας, έχοντας βρει πρακτικά την… πραγματική του κλίση.

Απέκτησε τον βαθμό του «στρατηγού» και μαζί του μία μεγάλη φήμη στην Τσετσενία. Το 1997, ο Τσετσένος πρόεδρος Μασχάντοφ, οπαδός του κοσμικού κράτους, που δεν ήθελε να αποκοπούν πλήρως οι επαφές με τη Μόσχα τον διορίζει υπεύθυνο του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Σε αυτή τη θέση δεν έμεινε για πολύ καθώς καρατομήθηκε τον επόμενο ακριβώς χρόνο κατηγορούμενος για σχέσεις με το οργανωμένο έγκλημα καθώς και ότι είχε συμμετοχή σε απαγωγές με στόχο την απόσπαση λύτρων.

Ακολούθησε ο δεύτερος πόλεμος της Τσετσενίας, όπου αποκόμισε ένα σοβαρό τραύμα στο πρόσωπο και λίγα χρόνια αργότερα, ο Ουμάροφ θα βρεθεί στο πλευρό του διαβόητου Σαμί Μπασάγεφ ανθρώπου που έμελε – όπως αποδείχθηκε από την μετέπειτα πορεία του- να τον επηρεάσει τόσο στα θρησκευτικά του πιστεύω, όσο και στις πρακτικές που θα ακολουθούσε.

Ο ριζοσπάστης Μπασάγεφ έδινε βάρος όχι στον εθνικό αγώνα υπέρ της ανεξαρτησίας, αλλά στον θρησκευτικό για τη νίκη του Ισλάμ, τον παν-ισλαμισμό, ενώ ήταν ο πρώτος που συγκρότησε τις ομάδες των γυναικών καμικάζι «Ο Κήπος των Μαρτύρων» ή «μαύρες χήρες», όπως τις λένε οι Ρώσοι και που ο Ουμάροφ τις χρησιμοποίησε κατά κόρον για τις μετέπειτα τρομοκρατικές επιθέσεις των οποίων θα αναλάμβανε την ευθύνη.

 

Το «Εμιράτο του Καυκάσου»

Και ένα χρόνο μετά το θάνατο του Μπασάγεφ, το 2007 ο Ουμάροφ ανέλαβε τα ηνία των ριζοσπαστών ισλαμιστών που δραστηριοποιούνται στον Καύκασο, πηγαίνοντας μάλιστα ένα βήμα πιο πέρα το παν-ισλαμικό όραμα του προκατόχου του.

Εξήγγειλε τη δημιουργία ενός «εμιράτου» που θα περιλαμβάνει όλες τις εθνοτικές ομάδες που ζουν στον Καύκασο (την Τσετσενία, το Νταγκεστάν και την Ινγκουσετία), κάτω από τον ισλαμικό νόμο, κάτι αντίστοιχο με το Αφγανιστάν υπό τους Ταλιμπάν.

Ο αυτοαποκαλούμενος εμίρης του  Καυκάσου, τότε αποκάλυψε το φιλόδοξο όραμά του λέγοντας ότι όχι μόνο θέλει να «ελευθερώσει» (sic) την «μουσουλμανική» περιοχή του Βορείου Καυκάσου, αλλά και ένα… μεγάλο κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ρωσίας.

Ο Ουμάροφ παράλληλα είχε καλέσει τους μουσουλμάνους να σκέφτονται περισσότερο… διεθνιστικά, λέγοντας ότι όποιος επιτίθεται σε ισλαμιστές, «είναι εχθρός μας», κάνοντας αναφορές στους πολέμους στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Σομαλία και αλλού.

 

Η αιματηρή λίστα

Έχοντας κηρύξει το «τζιχάντ» ο Ουμάροφ  αποφάσισε να σπείρει τον τρόμο σε όλη τη Ρωσία, και πέραν από τις αντάρτικες επιχειρήσεις που διεξήγαγαν οι άνδρες του «Εμιράτου» στον Καύκασο βρίσκεται πίσω από ορισμένες πολύνεκρες βομβιστικές επιθέσεις.

Έχει αναλάβει την ευθύνη για την έκρηξη στην υπερταχεία Nevsky Express το 2009, όταν 28 άτομα έχασαν τη ζωή τους, καθώς και για τις αιματηρές τρομοκρατικές επιθέσεις του Μαρτίου του 2010 στο μετρό της Μόσχας που κόστισαν τη ζωή 40 ανθρώπων.

«Εσείς οι Ρώσοι ακούτε για τον πόλεμο στην τηλεόραση και στο ράδιο. Σας υπόσχομαι ότι ο πόλεμος θα έρθει στους δρόμους σας και ότι θα τον νιώσετε στη ζωή σας και στο πετσί σας». Με αυτά τα χαρακτηριστικά λόγια, αναλάμβανε την ευθύνη για το αιματηρό χτύπημα στη ρωσική πρωτεύουσα, που όπως αποδείχθηκε δεν ήταν το μόνο.

Σύμφωνα με τις έρευνες ο Ουμάροφ βρίσκεται πίσω από την πολύνεκρη βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στο αεροδρόμιο Ντομοντέτοβο της Μόσχας, τον Ιανουάριο του 2011, που κόστισε τη ζωή 35 ανθρώπων.

Μόνο τότε το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε να βάλει τον τσετσένο στη λίστα με τους τρομοκράτες που συνδέονται με την Αλ Κάιντα, ενώ λίγο καιρό αργότερα και συγκεκριμένα το Μάιο του 2011 οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν αμοιβή 5 εκατομμυρίων δολαρίων για πληροφορίες σχετικά με τη δράση του.

Προσφάτως, και πριν το θάνατό του ο Ουμάροφ μπήκε για τα καλά στην καθημερινότητα των ρώσων εκ νέου: Το όνομά του ενεπλάκη στις αιματηρές βομβιστικές επιθέσεις του Βλαδιβοστόκ, ενώ εμφανίστηκε σε ένα βίντεο όπου καλούσε τους οπαδούς του σε ιερό πόλεμο κατά των χειμερινών ολυμπιακών αγώνων του Σότσι.