Μόλις διάβασα στη διασπορά του ιντερνέτ ότι η παραλία του Ελαφονησίου αναδείχθηκε μέσω δημοψηφίσματος του ΤripAdvisor νούμερο 1 στην Ελλάδα και νούμερο 17 παγκοσμίως. Με την σχετική φωτογραφία να συνοδεύεται από την εξής περιγραφή: «Η ομορφιά της σου κόβει την ανάσα. Το νερό είναι κρυστάλλινο και η άμμος έχει αποχρώσεις ροζ απ’ τα κοχύλια». Τόσο καλά, συν τα σχετικά περί ξενοδοχείων και bed and breakfasts στην περιοχή – μαγαζί είναι το Trip Advisor να μην ξεχνιόμαστε.
Σχετικώς δίκαιη την βρίσκω την επιλογή, αν και εγώ το θυμάμαι ακόμη πιο μαγευτικό το Ελαφονήσι πριν «στρωθεί» ο δρόμος. Τότε που σπάγανε τα αμορτισέρ τους τα αυτοκίνητα για μια ώρα διαδρομή και τα λεωφορεία δεν ισοπέδωναν τα κρινάκια. Ας είναι όμως, η παραλία εξακολουθεί να είναι μαγευτική και άμα πας Μάιο ή Σεπτέμβριο, όταν λείπουν τα στίφη των παραθεριστών, νομίζεις ότι βρίσκεσαι στον Αρράκις και όχι στη Γη.
Γνωστά είναι αυτά. Εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι πως σώθηκε η περιοχή από την «ανάπτυξη». Κάτι μου έλεγε επί χρόνια εκείνη που κοιμάται πλάι μου, πως είχε ανακατευθεί ο μπαμπάς της σε μια ιστορία και κάτι μου τριβέλιζε το μυαλό. Πήρα λοιπόν τηλέφωνο τον κύριο Γιώργο να μου τα πει και τα θυμήθηκε όλα μια χαρά παρά τα 95 του χρόνια.
Ορίστε η διήγησή του: «Ήταν η εποχή λίγο πριν απ’ τη δικτατορία. Είχε τότε αγοράσει μια μεγάλη εταιρεία παραπάνω από 700 στρέμματα στην περιοχή του Ελαφονησίου και τα είχε βγάλει στο σφυρί για να κονομήσει. Οι ενδιαφερόμενοι πολλοί, ανάμεσά τους και γνωστές οικογένειες της Κρήτης. Εγώ τότε ήμουνα πρόεδρος των Εννιαχωριανών στην Αττική (σ.σ.: Εννια Χωριά, ονομάζεται εν συνόλω μια ομάδα χωριών της περιοχής) και όταν το άκουσα σκέφτηκα ότι πρέπει να προστατεύσουμε την παραλία.
Έστειλα λοιπόν μήνυμα στον αδερφό μου που ήταν γιατρός στα Χανιά, βρήκε αυτός τον νομάρχη, του μιλήσαμε και λίγες μέρες πριν τη δικτατορία ίσα-ίσα πρόλαβε και υπέγραψε την απόφαση που κατοχύρωνε το Ελαφονήσι και την γύρω περιοχή ως τόπο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους. Όπως το φαράγγι της Σαμαριάς, ας πούμε, οπότε δεν μπορούσαν οι ενδιαφερόμενοι να χτίσουν τίποτε εκεί, ούτε να αλλοιώσουν το τοπίο. Και το άφησαν έκτοτε στην ησυχία του το Ελαφονήσι!».
