Μπορεί ένας… 77χρονος να συμβάλλει στον εκσυγχρονισμό του Κράτους; Όποια και εάν είναι η απάντηση, εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς πως η καθημερινότητα για έναν 77χρονο θα είναι τουλάχιστον δύσκολη, όταν θα πρέπει να βρίσκεται σε ένα γραφείο για περισσότερες από 8 ώρες και να φροντίζει τις υποθέσεις ενός νευραλγικού πόστου, όπως αυτό του προέδρου του ΟΠΑΔ.
Η τοποθέτηση του Κωνσταντίνου Ζαχαράκη εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία από την Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, με κριτική από ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ εξαιτίας της ηλικίας του.
Όχι, δεν υπάρχει κάποιος ηλικιακός ρατσισμός. Αλλά δεν υπήρχε κάποιος… 40αρης, για παράδειγμα, που θα ξέρει από πού ανοίγει ο υπολογιστής και πόσο μπορεί να απλουστεύσει τη δύσκολη καθημερινότητα των εργαζομένων το διαδίκτυο;
Μάλιστα, η Αικατερίνη Μάρκου, βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, αναρωτήθηκε εαν ο νέος πρόεδρος έχει πάει ποτέ στην Ηπείρου να θεωρήσει βιβλιάριο στον ΟΠΑΔ, για να δει τις ουρές των ασφαλισμένων και την ταλαιπωρία που υφίστανται.
Από την άλλη, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρης Κρεμαστινός έφερε το παράδειγμα του 70αρη Βόλφγκαγκ Σόιμπλε «που κυριαρχεί στη Γερμανία και την Ευρώπη». Βέβαια, αν ο κύριος Ζαχαράκης είχε τα προσόντα του κ. Σόιμπλε, κακώς πηγαίνει στον ΟΠΑΔ, θα έπρεπε να πάει στο υπουργείο Οικονομικών!
«Είμαι γεννημένος το 1937 και άρα η κυρία Μάρκου μου πρόσθεσε δύο χρόνια» σχολίασε ο νέος πρόεδρος του ΟΠΑΔ κι επισήμανε πως ότι «το ζήτημα της ηλικίας δεν πάντοτε ευθέως ανάλογο με την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα. Εγώ δεν δέχθηκα να είμαι πρόεδρος του ΟΠΑΔ για να βολευτώ. Είμαι συνταξιούχος και άρα αναλαμβάνοντας μια τέτοια θέση θα έχω και μείωση αποδοχών» τόνισε ο κ. Ζαχαράκης.
Και δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε τις καλές του προθέσεις. Αλλά είναι και αυτή η ρημάδα η φύση στη μέση, πώς να το κάνουμε;
10 χρόνια παραπάνω από την ηλικία που βγαίνει κανείς στη σύνταξη, πλέον, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν κατάφεραν να βρουν κανέναν νεότερο; Πόσα μνημόνια χρειάζονται για να δούμε το προφανές;
