Ages & Ages – Divisionary (Do The Right Thing)
(από το άλμπουμ “Divisionary”, 24/3/14)
Δεύτερο άλμπουμ από την choral/indie/folk -πες την όπως θες- rock μπάντα από το Πόρτλαντ που με το πρώτο κιόλας ομότιτλο κομμάτι σε ωθεί να βάλεις τα ακουστικά σου, να προσέξεις τους στίχους (άλλωστε η μουσική στο συγκεκριμένο τραγούδι είναι δευτερεύουσα) και να δεις το βίντεο. Ίσως το New Year’s resolution song για το 2014 (;).
Jermy Messersmith – Ghost
(από το άλμπουμ “From Heart Murmurs”, 28/2/14)
Για σένα που σου έχουν λείψει οι Fleet Foxes, το “Ghost” του Jeremy θα σε κάνει λίγο να απαλύνεις το πόνο σου, για την διάλυση αυτής της σπουδαίας μπάντας. Περιέχει όλα αυτά στοιχεία που θα σε κάνει να το έχεις στο repeat όλο το καλοκαίρι.
Christopher Owens – It Comes Back To You
(single)
“Here’s a song from a new album I’ve made with dear friends, it’s thrilling for me to finally be able to share this”, ανακοίνωσε ο Owens και αρχίσαμε να μετράμε αντίστροφα για την κυκλοφορία του δεύτερου προσωπικού του άλμπουμ – που προς το παρόν δεν έχει δώσει περαιτέρω λεπτομέρειες. Θα σου θυμίσει Ryan Adams αλλά κυρίως τους Girls (θα μπορούσε άνετα να βρισκόταν στο track list του “Father Son, Holy Ghost”) που αρκετοί εκεί έξω παρακαλάνε για την επανένωση τους.
Thee Oh Sees – The Lens
(από το άλμπουμ “The Drop”, 19/4/14)
Πραγματική μουσική μηχανή αυτός ο John Dwyer. Σχεδόν κάθε χρόνο και νέο άλμπουμ, στο ενδιάμεσο προσωπική κυκλοφορία ως Damaged Bug και στο ενδιάμεσο του ενδιάμεσου εμφανίσεις με τους Coachwhips. Και εκεί που αναρωτιέσαι πότε θα στερέψει αυτός ο άνθρωπος, σου πετάει ένα ακόμη κομμάτι και οι όποιες αμφιβολίες εξανεμίζονται. Το “The Lens” θα σου θυμίσει παλιάς κοπής ψυχεδελική μπαλάντα και θα σε κάνει να ανατρέξεις στην δισκογραφία των Zombies και των Hollies.
Temples – Waterloo Sunset
(Kinks cover)
Το να ακούς ένα από τα καλύτερα κομμάτια σε διασκευή και ανατριχιάζεις ακριβώς το ίδιο σαν ακούς την φωνή του Ray Davies είναι το μεγαλύτερο κομπλιμέντο που θα μπορούσες να πεις για την μπάντα. Και οι Temples το αξίζουν και με το παραπάνω. Και με την υπερβολή που με διακρίνει, ότι και να κάνουν αυτοί οι τύποι είναι το λιγότερο εξαιρετικό.
