Πριν από περίπου ένα μήνα πήρα τη μεγάλη απόφαση να φύγω από την χώρα που μεγάλωσα και να μετοικίσω (για κάποιο λόγο το «μεταναστεύω» δε μου αρέσει) στην Αμερική της Ευρώπης, την Γερμανία, λόγω διαφόρων δυσκολιών.
Έτσι λοιπόν, για να μην χρονοτριβώ, κατέφτασα εδώ την προηγούμενη εβδομάδα και ακόμα συλλέγω εντυπώσεις από μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα και καθημερινότητα από την Ελληνική.
Ας αρχίσουμε με τα βασικά όπως ας πούμε ο καιρός. Οφείλω να πω ότι όταν στην Ελλάδα κάνατε μπανάκια στην παραλία με θερμοκρασίες άνω των 26 βαθμών εδώ χιόνιζε με νιφάδες σε μέγεθος 2ευρου! Γενικά επικρατεί μια συννεφιά σε συνδυασμό με θερμοκρασίες από 15 έως -5 για την περίοδο του φθινοπώρου και φυσικά μην ξεχνάμε τις συχνές βροχοπτώσεις.
Και δεν είναι μόνο αυτή η διαφορά ανάμεσα στις δύο χώρες (όπως φαντάζεστε). Όσον αφορά την Γερμανία σαν τρόπο λειτουργίας, αναφερόμαστε σε κάτι που απλά δεν έχουμε ξανασυναντήσει. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι πάντα στην ώρα τους και η χρήση του αυτοκινήτου απολύτως περιορισμένη – μόνο για τα απαραίτητα. Επιπλέον, να πω ότι όλα αυτά τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι ΚΑΙ πεντακάθαρα! Δεν τρίζουν λες και θα αρχίσουν να μοιράζονται σε κομμάτια στο δρόμο και δεν υπάρχουν λακκούβες. Πράγμα εξίσου εντυπωσιακό για εμένα τουλάχιστον και φαντάζομαι για τους υπόλοιπους λάτρεις των τεσσάρων τροχών. Εκτός από αυτό το κομμάτι δημόσιου φορέα υπάρχουν και οι δημόσιες υπηρεσίες σε είδος «γραφείου», οι διοικητικές. Μπορώ να πω ότι είχα μια φανταστική εξυπηρέτηση όταν χρειάστηκε να τους επισκεφτώ. Αλλά ας πάμε σε κάτι άλλο, πιο ανθρώπινο!
Η ζωή στην πόλη του Μονάχου πιο συγκεκριμένα λοιπόν και οι άνθρωποι! Δεν μπορώ να πω ότι βγαίνω πάρα πολύ, λόγω 14 ωρών συνεχούς εργασίας, ΑΛΛΑ χάρη στη δουλειά (καφετέρια απέναντι από πανεπιστημιακό ίδρυμα) μπορώ να εγγυηθώ για την ποιότητα των προσόντων του γυναικείου πληθυσμού. Πραγματικά, ξεχάστε αυτά που ξέρατε, κύριοι! Γυρίστε ελεύθερα να θαυμάσετε τις ομορφιές της φύσης και ξεχάστε τις ελληνικές φιλοσοφίες βαθμολόγησης χωρίς κανένα περιεχόμενο. ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ! Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την εξωτερική εμφάνιση γιατί …πώς να το πούμε ευγενικά; Έχουν λίγο ψυχρά οπίσθια…! Παρόλ’ αυτά ξέρουν να διασκεδάζουν. Έχουν κάθε λίγο και λιγάκι γιορτές, αργίες, που συνοδεύονται από πολλά events όπως το Oktoberfest στο οποίο και πήγα! Γιατί η μπύρα βοηθάει στην έμπνευση. Από μπαράκια υπάρχουν πολλά τύπου ελληνικά, χωρίς την μυρωδιά του τσιγάρου όμως. Και πιστέψτε με, με αυτό το κρύο δεν είναι καθόλου ευχάριστο να καπνίζεις έξω!
Επειδή παραείμαι ομιλητικός να κλείσω με μια πιο γενική εντύπωση που μου έκανε το Μόναχο και εσείς θα κρίνετε αν είναι καλό ή κακό. Υπάρχει πολύ ηρεμία, ησυχία και το πιο βασικό είναι ότι όλα κάθε μέρα κινούνται με τον ίδιο ακριβώς ρυθμό. Προγραμματισμένα και λογικά, χωρίς φασαρία, κόρνες, κίνηση, νεύρα και stress ή πίεση. Άποψή μου, μπορεί να ΜΗΝ είναι καλό μέρος για διακοπές αλλά σίγουρα είναι ένα καλό μέρος για να νιώθεις σίγουρος για «την επόμενη μέρα».
BUT … I STILL LOVE ELLADISTAN!
