Εγραψε πάνω από 50 βιβλία, γύρισε όλη την Αμερική -έστω κι αν οι συμπατριώτες του ποτέ δεν τον αγάπησαν για το έργο του-, έδωσε σάρκα και οστά στις ιστορίες ενός πορνόγερου, έζησε σαν άστεγος, έπινε τα πάντα αρκεί να είχε αλκοόλ, αλλά πάνω στον τάφο του γράφει απλά «μην προσπαθείς». Ένα μότο που ταιριάζει πολύ στον Charles Bukowski, καθώς ο ίδιος δεν προσπάθησε να γίνει ποτέ αυτό που ήταν – απλά ακολούθησε τον δρόμο που βρήκε μπροστά του. 

Ή για την ακρίβεια έκανε τα πάντα για να αποφύγει τη ζωή του πατέρα του. Γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1920 στη Γερμανία, αλλά από τα δύο του έζησε στις ΗΠΑ. Και όχι απλά έζησε, αλλά τις γύρισε. Διάβαζε πολλά βιβλία, άρχησε να γράφει από μικρός, πήγε να σπουδάσει δημοσιογραφία, αλλά στα 18 του έφυγε από το σπίτι όταν βρήκαν οι γονείς του κάτι γραπτά του. Άρχισε να ζει όπου έβρισκε (ακόμα και σε εγκαταλελειμμένα σπίτια), έκανε δουλειές που δεν τον ενδιέφεραν μόνο και μόνο για να βγάζει ορισμένα χρήματα, μπορούσε να τρώει μόνο σοκολάτες για πολλές ημέρες αρκεί να πίνει και όταν έβρισκε τα δύσκολα επέστρεφε στο πατρικό του. 

Το 1946 είδε τα πρώτα του κείμενα να δημοσιεύονται σε διάφορα μικρά περιοδικά, ωστόσο δεν υπήρχε ανταπόκριση από το κοινό. Τουλάχιστον στις ΗΠΑ, γιατί όσο πέρναγαν τα χρόνια ο Bukowski γινόταν διάσημος στην Ευρώπη και ένας από τους αγαπημένους συγγραφείς των περιθωριακών. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι και τη δεκαετία του ’70 ήταν ο πιο διάσημος Αμερικανός λογοτέχνης της Γερμανίας! 

Παράλληλα δούλευε και στο λογιστήριο του ταχυδρομείου, προκειμένου να έχει λεφτά, όμως η δουλειά εκεί πήγαινε να τον τρελάνει. Έτσι στα τέλη της δεκαετίας του ’60 «πούλησε» τον εαυτό του για 100 δολάρια το μήνα στον εκδότη John Martin και αφοσιώθηκε στο γράψιμο. Όπως δήλωσε «Έχωδύο επιλογές — να παραμείνω στο ταχυδρομείο και να τρελαθώ… ή να μείνω εκεί έξω, να το παίξω συγγραφέας και να πεθάνω της πείνας. Αποφάσισα να πεθάνω της πείνας». 

Τελικά δεν πέθανε από τη πείνα, αλλά από λευχαιμία στις 6 Μαρτίου 1994 στη Καλιφόρνια. Από τη στιγμή του θανάτου του, γράφτηκαν πολλά άρθρα για τη ζωή και το έργο του. Ωστόσο οι ακαδημαϊκοί κριτικοί έχουν δώσει ελάχιστη σημασία στα γραπτά του. Έστω κι αν οι Jean Genet και Jean-Paul Sartre τον είχαν χαρακτηρίσει ως τoν «μεγαλύτερο ποιητή» της Αμερικής.