Πάλι Τουρκία θα μου πείτε; Πάλι Τουρκία κύριε Ξανθάκη μας; Πάλι Τουρκία θα σας απαντήσω, για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρώτον, είναι γειτονιά. Και ό,τι συμβαίνει δίπλα μας, δεν μπορεί παρά να επηρεάσει και εμάς. Δεύτερον, είναι μεγάλο μαγαζί. Οπότε, επειδή εμείς είμαστε μικρό μαγαζί, πρέπει να το ψάχνουμε από καιρού εις καιρόν για να βλέπουμε προς τα που φυσάει ο άνεμος. Και τρίτον, έχει καθεστώς αυταρχικό που το παίζει δημοκρατία. Ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα, που δεν είναι απολύτως σίγουρο ότι θα περιοριστεί στην από εκεί ακτή του Αιγαίου. Για να μην ξεχνιόμαστε…
Ξέρω, ξέρω, ο Ερντογάν είναι μεγάλος ηγέτης και για όλα φταίνε οι βρωμιάρηδες οι Αμερικάνοι που θέλουν να τον ρίξουν για να επιβάλουν ένα πιόνι τους. Κούκλα η θεωρία συνωμοσίας, αλλά ακόμη κι αν την πιστέψω δεν μου βγαίνει ακριβώς η πασιέντζα. Να δώσω ένα παράδειγμα; Να δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Σας τα έγραφα στα μέσα του φθινοπώρου πώς σώθηκε πέρυσι η Μυτιλήνη από τους Τούρκους τουρίστες. Οι οποίοι έρχονταν σωρηδόν στο νησί όχι μόνο γιατί είναι μόνο όμορφο και έχει δροσερά νερά. Πλάκωναν μιλιούνια και για να πιούνε σαν άνθρωποι!
Διότι τους το έχει περιορίσει δραματικά το πιοτί ο Ερντογάν, διότι κινδυνεύουν να στιγματιστούν κοινωνικά από τις μαντηλοφορούσες (έχει και στην Τουρκία κυρίες Λουκά), διότι δεν θέλουν να πληρώνουν γουλιά και κατοστάρικο λίρες. Αφού να φαντασθείτε, ο νόμος του περασμένου Μαΐου απαγόρευσε την πώληση αλκοόλ μεταξύ 10 το βράδυ και έξη το πρωί. Τόσο μαυρίλα στη γείτονα χώρα, με τον Ερντογάν να δηλώνει ότι το οινόπνευμα διαφθείρει τη νεολαία. Είχε μάλιστα δηλώσει χαρακτηριστικά: “Εμένα ο παππούς μου, δεν μου έμαθε να πίνω βότκα ή μπύρα. Εμένα ο παππούς μου, μου έμαθε να πίνω αϊράνι.” Το γνωστό δροσιστικό δηλαδή, που έχει ως βάση το γιαούρτι.
Απαγορεύθηκε επίσης στην Τουρκία κάθε διαφημιστική προώθηση των αλκοολούχων ποτών. Κι όταν λέμε απαγορεύθηκε, ούτε “καταναλώστε υπεύθυνα”, ούτε σπόνσορσιπ σε πολιτιστικές εκδηλώσεις, ούτε προσφορές και δωράκια. Στην Τουρκία το “απαγορεύεται” σημαίνει “απαγορεύεται” κι άμα δεν το καταλαβαίνεις σε περιλαβαίνει ο ζανταρμάς με τη ματσούκα. Όχι τη Δήμητρα, ούτε τη Μαίρη. Την άλλη…
Το καλό το παλικάρι ωστόσο, ξέρει κι άλλο μονοπάτι. Το οποίο μονοπάτι ήταν τα social media. Αμέσως φτιάχτηκαν προφίλ και ομάδες του τύπου “Τι θα κάνεις μετά το τέλος της δουλειάς την Παρασκευή” και “Πώς να δροσιστείς μια θερμή καλοκαιρινή μέρα” κλπ. κλπ. Τα στήσανε κρυφά οι εταιρείες εισαγωγής και παραγωγής (μην ξεχνάμε το εθνικό μπυρόνι της Τουρκίας, την Εφές), για να δούνε Θεού πρόσωπο και να ωθήσουν τα προϊόντα τους πέρα και πάνω από την απαγόρευση. Και από κοντά προσφέρθηκαν οι μπλόγκερς, να τους εξυπηρετήσουν.
Δέχθηκαν μισοκαλυμμένες, μισοφανερές τις καταχωρήσεις των εταιρειών και κονομήσανε. Όπως υπολογίζεται από τα τούρκικα media, ένας δημοφιλής μπλόγκερ μπορεί να βγάλει και 10.000 και 15.000 λίρες για μια ωραία καμπάνια στη σελίδα του, στο facebook, στο twitter και πάει λέγοντας. Αν υπολογίσει κανείς ότι ένα ευρώ ίσον τρεις λίρες πάνω κάτω, το μεροκάματο δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο. Σώζεσαι, ιδίως αν έχει κυκλοφορία και αποδοχή η προσωπικότητά σου η ιντερνετική.
“Και γιατί να σωθείς εσύ και να καταστραφεί η νεολαία;”, αναρωτάται φυσικά ο Ερντογάν. Εξ ου και κατέβασε νέα νομοθεσία που απαγορεύει κάθε διαφημιστική ενέργεια στα social media, ενέργεια ευθεία, πλαγία, λογική, παράλογη, έξυπνη, ηλιθία, καταλαβαινόμαστε νομίζω. Τέρμα όλα, τελεία και παύλα. Θα επιτρέπεται μόνο να ποστάρεις φωτογραφίες δικές σου και των φίλων σου με ποτάκια και σφηνάκια. Έτσι λέει τουλάχιστον ο νέος νόμος. Και σε ρωτάω εγώ τώρα Τούρκε μπλόγκερ: Εμπιστεύεσαι τις αρχές ότι δεν θα σε βαφτίσουν διαφημιστή και δεν θα σε χρεώσουν από 5.000 έως 200.000 λίρες πρόστιμο, επειδή στη φωτό που πόσταρες φαίνεται η μάρκα απ’ το μπουκάλι το ουίσκι; Στη θέση σου, θα το γύρναγα στο αϊράνι και γρήγορα μάλιστα.
