Ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα. Το «Her» δεν είναι ταινία. Είναι ένα μακρόσυρτο video clip του μέλλοντος, ένα αισθαντικό blues κομμάτι, με ασπρόμαυρα pixels, μία μελό θύελλα. Ο σκοτεινός λυρισμός του σακατεύεται στον τόνο της φωνής της Scarlett Johanson, στο πρώτο, «ηλιόλουστο» κομμάτι της ταινίας. Σαν μια σύγχρονη «Σειρήνα» παρασέρνει τον Joaquin Phoenix σε μια ερωτική δίνη, που αφού τον ανεβάσει ψήλα, τον συντρίβει στο έδαφος, τον κομματιάζει αργά και βασανιστικά. Η ερμηνεία της νεοϋρκέζας… πλανεύτρας είναι εξαιρετική. Το γεγονός πως δεν την βλέπεις στην ταινία είναι το μεγάλο στοίχημα που κερδίζει. Λες και είναι γραμμένο στο DNA των αρσενικών της εποχής μας, πως πρέπει να ερωτευτούν τη Johansson.
Ο Spike Jonze που υπογράφει αυτό το… ξεμυαλιστικό σενάριο, τόσο για τον πρωταγωνιστή, όσο και για τους θεατές, ραπίζει τον σύγχρονο άνθρωπο για τον τρόπο που χρησιμοποιεί την τεχνολογία της επικοινωνίας. Ακόμη και ένας intellectual άνδρας, με ευαισθησίες, ζει σε έναν κόσμο ευκολίας. Δεν παλεύει με τα φαντάσματα της προηγούμενης σχέσης του, αλλά τα βάζει στη ζωή του και τα… ταϊζει. Με ένα γρήγορο voice chat μπορείς να «τελειώσεις» σε 3 λεπτά. Υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν τα πάντα για τη ζωή σου και γράφουν για σένα τις ευχητήριες κάρτες των Χριστουγέννων ή ένα γράμμα στο παιδί σου για την αποφοίτησή του. Ευκολία.
Καμία «πάλη» με το συναίσθημα που σε πνίγει, μόνο ανάγκες που πρέπει να εκπληρώνονται σε μια flat ζωή, που από μόνος σου επιδιώκεις χωρίς κορυφές και πάτους. Και όταν η «φωνή» και ο intellectual «σκαλίζουν» το «Moon Song», με μια απλή… μπαλαλάικα, σε ένα βουνό μακριά από τον πολιτισμό, η σχέση του ανθρώπου με τη φύση του δεν αποκαθίσταται απλά, αλλά θριαμβεύει.
Η τεχνολογία που αναπτύσσεται, δεν σημαίνει πως είναι πάντα ορθώς διαχειρίσιμη από τους ανθρώπους. Αυτό δεν την κάνει απαραιτήτως και «διαβολική». Τα «λειτουργικά» στον κόσμο του Jones αναπτύσσουν ανθρώπινες αρετές… Αλλά και αδυναμίες! Φτάνουν στο σημείο να κερατώνουν, με τον τρόπο τους.
Όπως τα τεχνολογικά επιτεύγματα, έτσι και τα ανθρώπινα συναισθήματα, ευδοκιμούν μόνο κάτω από ορισμένες συνθήκες. Σε ένα λιτό καταφύγιο κάποιου χιονισμένου βούνου, σε μια παραλία, σε μια βόλτα στη λιακάδα… Απλά, χρειάζεται ένα ακόμη άνθρωπο, ένα ακόμη μυαλό, ένα ακόμη σώμα για να επιτευχθεί η ροή συναισθημάτων, να γίνει κύκλωμα. Και αυτός ο έρωτας δεν τελειώνει απλά με το τέλος της μπαταρίας του κινητού τηλεφώνου!
