06:50 πρωί Παρασκευής .Δεν θα ήξερα τι ώρα είναι, εάν δεν απαντούσε ο τύπος δίπλα μου, θέλοντας προφανώς να μου προκαλέσει κάποιο πρόβλημα στο δεξί μου τύμπανο. Κουράγιο δεν έχω ούτε για να ανοίξω τα μάτια μου, πόσο μάλλον για να απευθυνθώ στο ντελάλη τύπο δίπλα μου.
Η θέση που κάθομαι νιώθω πως ξεκολλάει από το έδαφος και εγώ υπερίπταμαι με κάποιο τρόπο, σε πορεία προς τον ουρανό. Νιώθω πως πλησιάζω στον ήλιο, το λευκό του φωτός πλημμυρίζει το χώρο και το αντιλαμβάνομαι ακόμη και με τα μάτια μου κλειστά. «Όχι ρε πούστη μου, λες να πεθαίνω; Πάω προς το φως;», αναρωτιέμαι και τινάζομαι! Τινάζομαι απότομα και βλέπω την αεροσυνοδό από πάνω μου, που προσπαθεί να μου δέσει τη ζώνη και να βάλει σε μια τάξη την ακανόνιστη θέση του σώματος μου .
5 ώρες με αλκοόλ και… χημείες, που κατέληξε σε 3 ώρες σεξ, πολύ απλά γιατί δεν μπορούσα να τελειώσω. Και αφού δεν μπορούσα να τελειώσω και αφού σκέφτηκα όλες τις πιθανές γκόμενες που θα μπορούσαν να μοιράζονται το κρεβάτι μαζί μου και αφού τις εξάντλησα και αυτές, πήγα για ένα ντους και για άλλη μια γύρα αλκοόλ. Όλα δανεικά και όλα αγύριστα …ακόμα και το σεξ! Ξαφνικά, η μνήμη αποκαθίσταται. Μάλλον ήταν το Valium σε συνδυασμό με το Red Bull που έκαναν τη δουλειά μετά. Πότε κατέρρευσα; Στο party; Στο ξενοδοχείο; Στο αμάξι που με έβαλαν μετά το ξενοδοχείο;
Το κεφάλι μου κοντεύει να σπάσει και νιώθω τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν ξανά. Όποτε το αφεντικό μου κάνει party όλο και κάτι τρελό τυχαίνει. Είναι single, δύο φορές παντρεμένος – χωρισμένος και αυτό τον κάνει πεινασμένο. Η μαλακία ήταν που είδε τον «Λύκο της Wall Street» και τώρα θέλει να το παίξει Μπέλφορτ, στους πελάτες μας. Με έβαλε να βρω βίζιτες, για τις εξαλλοσύνες του. Δεν με πείραξε. Όταν με προσέλαβε το 2010, το μόνο που με είχε ρωτήσει ήταν «σκοπεύεις να παντρευτείς; Έχεις γκόμενα;». Το «όχι» μου, μου έδωσε μια δουλειά που με κάνει να βγάζω 1.300 ευρώ το μήνα, να του κάνω party κάθε φορά που θέλει να ψήσει πελάτες να μας εμπιστευτούν. Έτσι, εκτός από ρομαντικός πολιτικός μηχανικός που ονειρεύεται κάποια στιγμή να αφήσει την υπογραφή του με τις κατασκευές του στις μελλοντικές γενιές, ζω και μια ζωή που δεν θα μπορούσα να έχω.
Πίσω στην ιστορία…
Την ψηλή -ξανθιά- γαλανομάτα, με βλέμμα φαινομενικά τελείως αθώο και κορμί με διαολεμένες καμπύλες την είχα σταμπάρει σε προηγούμενο… event. Μόνο που την είχε πάρει ο πελάτης. Τώρα ήταν η ευκαιρία μου για να γίνει η ζημιά . Εξαιρετική συνταγή για να βρεθείς ανάσκελα το βράδυ με μια κρύα βότκα στο κεφάλι αντι για πάγο … «Αυτό είναι βότκα !».
«Χυμό ή καφέ, παρακαλώ;». Η καστανή αεροσυνοδός με το ελαφρύ, πλαστικό –σχεδόν- χαμόγελο ήταν σχεδόν πάνω μου. Η απάντηση δεν ήρθε έπειτα από σκέψη! «Μια κρύα Beluga Gold με πάγο και λιγο λεμόνι»! Ιδανικό για τις πιο αντίξοες συνθήκες και φυσικά όταν το αφεντικό πληρώνει. Δύο γουλιές από αυτό το αλκοολούχο ζουμί σε επαναφέρει ακριβώς στην ίδια κατάσταση που σε έφερε πριν ξεκινήσεις να πίνεις . Το no-drunk-mode.
Η αεροσυνοδός με σέρβιρε με αέρινες κινήσεις, αλλά πιο πολύ εκτίμησα πως το λεμόνι που έφερε ήταν φρέσκο και καλοστημένο.
– Συγνώμη δεσποινίς… Μια ερώτηση. Ποιος είναι ο προορισμός ;
– Στο Ηράκλειο της Κρήτης κύριε. Φτάνουμε σε 5 λεπτά.
Το είπε με ένα ελαφρύ μειδίαμα. Από το να της απαντήσω, προτίμησα να θυμηθώ κάτι πολύ πιο σημαντικό. «Τι στο διαλο έχω να κάνω εγώ στο Ηράκλειο; Έχω αφήσει καμία οικοδομή ατέλειωτη και δεν θυμάμαι;». Ένα από τα μειονεκτήματά μου είναι πως επιτρέπω τις γυναίκες να μου αποσπούν την προσοχή. Ακόμη και όταν δυσκολεύομαι να σκεφτώ τα βασικά. Κι εκείνη με κοιτάζει, με καρφώνει, για την ακρίβεια. Όταν το αντιλαμβάνομαι, χαμογελά. Όχι με το προηγούμενο, πλαστικό της χαμόγελο. Προφανώς και αλλάξαμε πίστα!
«Σταματά να χαμογελάς γιατί θα σε ερωτευτώ και θα τρέχουμε»!
Η φωνή μου μοιάζει πιο πολύ με του Βασίλη Καρρά, χωρίς την απορρόφηση από το στόμα, μετά από τρίωρο πρόγραμμα σε κλειστό χώρο, με 2.000 καπνιστές-θαμώνες. Ή τουλάχιστον έτσι με ακούω. Εκείνη συνεχίζει απτόητη, στο ίδιο στυλ, να με κοιτάζει με ελαφρύ –μη πλαστικό χαμόγελο- και σιωπηλή !
-Αλήθεια τωρα το χαμόγελο δεν βοηθά καθόλου, όμως…
– Σας έφερε ο φίλος σας, ο Βασίλης. Σηκωτό. Και με παρακάλεσε να σας δώσω αυτό (και μου δίνει ένα φάκελο που έχει βάλει στη μέση της).
Πρέπει για τις επόμενες δύο στιγμές στο πρόσωπό μου να υπήρχε ένας συνδυασμός γκριμάτσας Βούδα και Γκάντι. Από τη μία, δεν ξέρω να ντιλάρω αυτό το χαμόγελο, από την άλλη αυτός ο φάκελος και στη μέση, η αγγελιοφόρος που επέλεξε ο κολλητός μου και οδηγός του αφεντικού, για να με διαφωτίσει.
Μέσα στο φάκελο έχει μια χαρτοπετσέτα. Σκέψου σε τι απόγνωση ήταν… Η μάλλον, σε τι απόγνωση τον είχα φέρει.
«Πήγαινε στο Ελούντα. Δίδυμος μπελάς. Να είσαι νιφάλιος». Διαβάζω στη χαρτοπετσέτα και από το ορθογραφικό καταλαβαίνω πως το έγραψε ο Βασίλης.
Ο «δίδυμος μπελάς» ήταν δύο δίδυμες αδελφές, όμορφες όσο και ιδιότροπες .Μικρές στην ηλικία, έχουν μπει στην οικογενειακή επιχείρηση με τα ξενοδοχεία. Αυτό το background τις κάνει να έχουν τους δικούς τους νομούς και κανόνες .
Εαν αντιληφθεί μια γυναίκα τι δύναμη μπορεί να κρύβει -όχι μόνο ανάμεσα στα πόδια της αλλα και στο κεφάλι της- τότε μπορεί να γίνει επικίνδυνη… Και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κίνδυνος είναι διπλός, Και κυρίως, ανελέητος Η αλήθεια είναι ότι είχα ανάγκη τη δουλειά αυτή. Δεν είναι μόνο τα χρήματα, αλλά και το status. 10 εταιρείες προσπαθούν να ακούσουν το πολυπόθητο «ναι» από τα σαρκώδη, μεγάλα και ερωτικά χείλη τους (ok, παρασύρομαι και πάλι)… και εγώ ένας απλός μηχανικός, έχω φτάσει πιο κοντά από όλους. Φυσικά το αφεντικό δεν το γνωρίζει. Θα του το πω όταν θα έχω εξασφαλίσει τη δουλειά και όταν το timing θα είναι τέτοιο που θα εξαρτάται τόσο πολύ από εμένα, που θα αποδεχθεί πως μπορώ να κάνω και… solo καριέρα.
Το «μπελάς» έχει άλλη μία παράμετρο… Οι δυο τους είναι τσακωμένες. Και για αυτό ευθύνομαι εγώ. Δεν μου αρέσει να περιαυτολογώ, αλλά οι πόρτες που μου άνοιξε το αφεντικό μου, με έκαναν να ξέρω να πουλάω τον εαυτό μου. Και το αγαπημένο μου χόμπι, το κυνήγι των γυναικών, μου έχει δώσει μια αυτοπεποίθηση, που λογικά δεν κολλάει με το δικό μου background.
Αλλά έκανα μια… σπουδαία μαλακία. Στην προσπάθεια για να κλείσω τη δουλειά, προσπάθησα να γοητεύσω τις δίδυμες. Με έναν τρόπο, ύπουλο, είναι η αλήθεια, στο πλαίσιο του mind game. Δεν σκέφτηκα πως η μία μπορεί να καταλάβει την άλλη. Στην πρεμούρα μου να πάρω τη δουλειά, δεν θεώρησα πως μπορεί να έχουν ανταγωνισμό, κάτι που είναι προφανές για όμορφες και κακομαθημένες γυναίκες. Έπαιξα σαν ερασιτέχνης το χαρτί μου και τώρα πρέπει με κάποιο τρόπο να ρεφάρω, αφού οι δυο τους με θεωρούσαν πλέον «τρόπαιο»… Ένα «κεφάλι ελαφιού» για να διακοσμήσουν τον τοίχο με το τζάκι σε ένα από τα χειμερινά καταλύματα της οικογενειακής τους επιχείρησης. Το γεγονός πως είναι Κρητικές, κάνει το εγχείρημά μου ακόμη πιο επικίνδυνο. Η εκδίκηση είναι αποτυπωμένη στο DNA τους.
Μία δουλειά, μία προσφορά, δύο αδελφές… Αν δεν συμφωνήσει η μία, δεν θα γίνει η δουλειά. Προβληματίζομαι. Και η βότκα τελειώνει. Όπως και ο χρόνος… «Θα το πάω στα άκρα». Λογικά με το που μου πέρασε από το μυαλό, κάπου, πρέπει να άναψε ένα λαμπάκι. Όταν δεν υπάρχει λύση δεν υπάρχει και πρόβλημα… Αυτό είναι! Ραντεβού και με τις δυο ταυτόχρονα, μία συζήτηση, ένας πελάτης , ένα πακέτο. Δεν έχω πρόθεση να τους τα φτιάξω, δεν είμαι τόσο χαζός. Αλλά σκοπεύω να τις πείσω πως εάν η πρόσφορα που εχω κάνει στην καθεμιά ξεχωριστά, γινόταν πακέτο από κοινού, το κέρδος θα ήταν μεγάλο και για τους τρεις μας.
Αηδίες , η αλήθεια είναι ότι λατρεύω τις γκόμενες, το παιχνίδι, τη νίκη. Να τις έχεις στο κρεβάτι σου και τις δυο ταυτόχρονα . Ψάχνω την πρόκληση παντού, για αυτό και από το μυαλό μου περνάνε ασυναίσθητα εικόνες με τους τρείς μας σε ένα κρεβάτι… Στέλνω το μήνυμα για τη συνάντηση. Έχουμε φτάσει. Δεν θυμάμαι καν, αν χαιρέτησα την αεροσυνοδό. Έχω πάρει ταξί και σκοπεύω να κοιμηθώ στη διαδρομή. Και να συνεχίσω στο ξενοδοχείο.
17:50. Ρίχνω δύο σταγόνες κολλύριο στα μάτια για να εξασφαλίσω το ολόλευκο των ματιών. Θα κάνει αντίθεση με τις κόρες. «Αποπνέει υγεία», υποστηρίζουν οι γκουρού επικοινωνιολόγοι… «Με το λιωμένο τζιν και το t-shirt Nirvana, θα δουν την άλλη πλευρά μου», σκέφτομαι. Δεν θα είναι επαγγελματικό ραντεβού, γιατί εάν αποτύχει, θα πρέπει να έχω άλλη μια ευκαιρία.
Διαβάστε τη συνέχεια πατώντας εδώ
